«بکّه» روایتی تاریخی داستانی است از زندگانی امام سجاد (ع) و آنچه او در مقام فرزند حسین بن علی (ع) در واقعه عاشورا و پس از آن درک می‌کند، روایتی از حاضران و شاهدان و فاعلان در چگونگی ریختن خون فرزند رسول‌الله و آنانی که پس از این حادثه در همراهی و یا روایت از فرجام عاملانش خواسته یا ناخواسته شریک بودند.

نرگس مقصودی در این کتاب در هر فصل از زبان راویانی خاص که برخی از آن‌ها برای مخاطبان این متن ناشناس هستند، برش‌های روایی را از زندگی امام سجاد (ع) از زمان واقعه عاشورا تا شهادت ایشان را روایت کرده است.

نویسنده در هر فصل یکی از حاضران و یا شاهدان و یا فاعلان در حادثه‌ای را که قصد روایت از آن دارد را برای بازگویی آنچه انتخاب کرده است، برمی‌گزیند. به همین اعتبار کتاب با رویای یکی از خادمان حرم حسینی در حدود شصت سال پس از حادثه عاشورا شروع می‌شود و در این رویاست که او از زبان خود داستانی کم‌تر شنیده از شب‌های پایانی منجر به حادثه عاشورا را روایت می‌کند و پس از آن روایتی داستانی از تدفین شهدای کربلا را نیز به آن پیوند می‌دهد. کتاب اما در ادامه از زبان راویانی دیگر روایتی از ماجرای حضور کاروان اسرای کربلا در شام، بازگشت آن‌ها به مدینه و زیست و زندگی امام سجاد (ع) در مدینه پس از واقعه عاشورا می‌پردازد و در کنار آن گزارشی داستانی از ماجرای حره، نبرد مکه، کناره‌گیری فرزند یزید پس از مرگ او از خلافت و حکومت عبدالملک مروان و قتل عام شیعیان حجاز توسط حجاج و در نهایت شهادت امام سجاد و رسیدن صحیفه ایشان به دست فرزندش را بازگو می‌کند.

جدای از انتخاب راویان مختلف، تلاش نویسنده در کشف و بازخوانی روایت‌های تاریخی مختلف از حوادثی است که قصد بازگویی آن‌ها را داشته است. به عبارت دیگر او هر فراز و رویداد تاریخی در زندگی امام سجاد (ع) را به عنوان یک رویداد مستقل مورد کندوکاو قرار داده است و ماحصل پژوهش تاریخی خود را در قالب یک روایت داستانی برای مخاطب گزارش کرده است. از این منظر و به دلیل مراجعه نکردن بسیاری از مخاطبان به منابع پژوهشی از این دست، کتاب آکنده از روایت‌های دست اول از زندگی و زمانه امام سجاد (ع) است.

انتهای پیام/