به گزارش خبرنگار سینمایی صبا، کیانوش عابدی نویسنده و کارگردان تاکنون آثار متعددی در قالب انیمیشن کوتاه و سریال انیمیشنی ساخته و موفق به دریافت جوایز داخلی و خارجی قابل توجهی در این عرصه شده است. او از سال ۱۳۹۶ مجموعه انیمیشن سازی «لایت باکس» را که در عرصه بین‌الملل فعالیت می‌کند، راه اندازی کرده است و  این مجموعه هم‌اکنون مشغول ساخت انیمیشن سینمایی «تیزپا» به سفارش کشور ترکیه است.

به همین مناسبت با عابدی گفتگویی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.

*شما سال هاست که به عنوان کارگردان حرفه ای انیمیشن شناخته می شوید ولی کمتر درباره شروع و مسیر کارتان صحبت کرده اید.

-من در سال ۱۳۷۸ اولین کار کوتاه خود را برای انجمن سینمای جوانان تهران ساختم و تا سال ۱۳۸۲ مشغول ساخت اینیمشن‌های کوتاه و مشق کردن بودم سپس به مرور کارهای کوتاه حرفه‌ای تری ساختم و جوایز متعددی کسب کردم. از سال ۱۳۸۳ وارد سریال‌سازی شدم و افتخار این را داشتم که با مرکز پویانمایی صبا و شبکه یک کار کنم و نزدیک به ۱۳ عنوان سریال و ۳۰۰۰ دقیقه انیمیشن برای صبا و تلویزیون بسازم و تا سال ۹۳ مشغول تولید این مجموعه‌ها بودم.

*چگونه شد که تصمیم گرفتید تولید خود را برای داخل متوقف کرده و وارد عرصه بین‌الملل شوید؟

-از سال ۹۳ احساس کردم که در حال درجا زدن هستم و تصمیم گرفتم مسیر دیگری را در حرفه خود پیش بگیرم. در آن زمان ضعف چشمگیری که به آن واقف شدم این بود که مدیران ترجیح می‌دادند کیفیت فدای کمیت شود و رقابتی بین شرکت‌ها در ارزان سازی و کمیت بالا شکل گرفت در نتیجه تصمیم گرفتم از آن فضا جدا شوم و تولید خود را برای داخل متوقف کنم. نزدیک به یک یا ۲ سال راجع به این موضوع فکر کردم که وجود چه آیتم‌هایی در انیمیشن می‌تواند ما را به استانداردهای فضای بین الملل برساند و باعث برابری ما با آن‌ها شود سپس با جمعی از دوستان از جمله نیما مجلسی، حامد پورکرمان و اشکان نعیمی یک انیمیشن کوتاه به نام «لولو» ساختیم که همان زمان جوایز داخلی و خارجی متعددی را به دست آورد. در سال ۹۶ این انیمیشن توسط تعدادی از تهیه کنندگان کشور ترکیه دیده شد و نظرشان را جلب کرد و پیشنهاد ساخت سریال «تیزپا» را به ما دادند و اینگونه کار بین المللی ما از سال ۱۳۹۶ آغاز شد. باعث خوشحالی‌ست که حدود ۴ سال پیش با سعید جلالیه آشنا شدم و با یکدیگر مجموعه انیمیشن سازی «لایت باکس» را راه اندازی کردیم.

*مجموعه «لایت باکس» چگونه آغاز به کار کرد، آیا از حمایت ارگان‌های دولتی بهره مند شدید؟

-من و سعید جلالیه از ابتدا این مجموعه را از صفر به صورت مستقل راه اندازی کردیم  و هیچ تکیه‌ای به ارگان های دولتی نداشتیم. این مسیر هم مانند هر کار دیگری سختی‌های خود را داشت و گاهی از نظر مالی دچار مشکل می‌شدیم ولی چون هدف هایمان بزرگ بود و از ابتدا با یکدیگر همسو و همفکر بودیم این سختی‌ها را به جان خریدیم و به جلو حرکت کردیم و تمام تلاش ما بر این بود که کارهای خارج از ایران را قبول کرده و در بخش بین‌الملل فعالیت کنیم.

*سیاست‌های ترکیه برای ساخت این مجموعه توسط «لایت باکس» چه بود؟

-این سریال در ۵۲ قسمت ۱۰ دقیقه‌ای ساخته و صفر تا صد مراحل آن توسط مجموعه ما کار شد. آن زمان استانبول کاندید میزبانی المپیک ۲۰۲۰ بود و هدف ترکیه از ساخت «تیزپا» این بود که همزمان با شروع بازی‌های المپیک این سریال را پخش کند تا جوان‌ها و نوجوان‌های خود را ترغیب به ورزش قهرمانی المپیک کند. در حقیقت آن‌ها بسیار علاقه‌مند بودند همان سیاستی که ژاپن در مجموعه «فوتبالیست‌ها» به کار گرفت تا جوان‌هایش را علاقه‌مند به ورزش فوتبال کند، برای ورزش خود انجام دهند.

*داستان سریال انیمیشنی «تیزپا» هم برای من جالب بود!

-سریال درباره پسربچه تنبلی‌ست به نام علی که در دوندگی استعداد دارد ولی خودش نمی‌داند. سپس از طریقی وارد هنرستان ورزش می‌شود. در ابتدا کمی ناموفق است ولی چون استعداد دارد کم‌کم در این حرفه پیشرفت می‌کند و به درجه قهرمانی کشور می‌رسد.

*چگونه شد که تصمیم گرفتید نسخه سینمایی «تیزپا» را بسازید و نسخه بلند چه تفاوت‌هایی با سریال دارد؟

-وقتی سریال «تیزپا» به اتمام رسید متوجه شدیم که در شبکه های ترکیه پخش خوبی داشته است به همین دلیل سفارش‌دهندگان ما فیلمنامه بلند ۸۵ دقیقه‌ای آن سریال را به ما ارائه دادند تا آن را بسازیم. در این سینمایی شخصیت علی کمی بزرگ‌تر و تبدیل به جوانی شده است و چالش‌هایی را برای اینکه وارد المپیک شود پشت سر می‌گذارد. او به دلیل یک مصدومیت قدیمی در ابتدا کمی ناامید است سپس برای رفع مشکل خود نزد استادی می‌رود که در کوهستان زندگی می‌کند، او در نهایت وارد مسابقات المپیک شده و موفق به کسب عنوان قهرمانی می‌شود.

*سینمایی «تیزپا» با چه تکنیکی کار شده است و در حال حاضر در چه مرحله‌ای قرار دارد؟

-این اثر با نرم افزار ۲ و نیم بعدی «تون بوم هارمونی» کار می‌شود که چیزی‌ست مابین تکنیک کات‌اوت و ۲بعدی کلاسیک که قابلیت این را دارد که کارکتر را در زاویه ۳۶۰ درجه دید و آن را در فضا چرخاند، در حال حاضر بسیاری از شرکت‌های مطرح دنیا با این نرم‌افزار کار می‌کنند. مراحل تولید و پس‌تولید این سینمایی در کل حدودا ۲۰ ماه زمان می‌برد و هم‌اکنون ۳۰ دقیقه از آن انیمیت شده و بخش هایی از آن هم کامپوزیت شده است که قابل ارایه است و در نهایت تا اواخر زمستان ۱۴۰۰ آماده نمایش خواهد شد.

*آیا برای فرستادن سینمایی «تیزپا» به جشنواره‌ها در آینده تصمیمی گرفته‌اید؟

-اصالتا انیمیشن سینمایی برای جشنواره نیست و این تصور غلطی‌ست که ما داریم. فیلم انیمیشن بیشتر برای گیشه و اکران خوب است و سفارش‌دهندگان ما هم‌اکنون سالن‌های سینما و حتی تایم اکران برای پخش «تیزپا» را رزرو کرده‌اند.

*تاکنون چه فعالیت‌های دیگری در مجموعه «لایت باکس» انجام داده‌اید؟

-همزمان با تهیه سینمایی «تیزپا» مشغول کار روی یک سریال به سفارش روسیه هستیم که پیش‌تولید آن در روسیه انجام شده و بخش لی‌اوت، رندر و انیمیت آن را به مجموعه ما سپرده‌اند. این کار در مجموع شامل چند فصل می‌شود که در مرحله اول ۱۳ قسمت آن را به ما واگذار کرده‌اند. همچنین به تازگی یک نویسنده صاحب‌نام هالیوود پیشنهاد ساخت یک سریال انیمیشن درباره بی‌خانمان‌های آمریکا را به ما داده است و در حال حاضر نمونه کارهای ما را پسندیده است. در مرحله بعد باید دید که می‌توانیم در بخش مسایل مالی به توافق برسیم و آن کیفیتی که مدنظر آن‌هاست را برآورده کنیم یا خیر، اگر موفق به بستن این قرارداد شویم قطعا بزرگ‌ترین قدم خود را در این حرفه برداشته‌ایم.

*آیا در حال حاضر در کنار تولید سینمایی و سریال به بخش انیمیشن کوتاه هم فکر می‌کنید؟

-من تاکنون نزدیک به ۱۱ کار کوتاه جشنواره‌ای ساخته‌ام که آخرین انیمیشن کوتاهم «آلفابت» نام داشت که محصول مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی بود و همان زمان جوایز داخلی و خارجی متعددی کسب کرد و در حال حاضر با وجود اینکه بیشتر زمان خود را برای تولید سریال و صنعت انیمیشن گذاشته‌ام اما همیشه دغدغه ساخت کار کوتاه را در ذهن دارم.

*در یکی از گفتگو های خود از طرح انیمیشن کوتاه «تمشک» خبر داده بودید. آن طرح هم‌اکنون در چه مرحله‌ای‌ست؟

-پس از موفقیت‌های انیمیشن «آلفابت»، مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی در سال ۹۷ پیشنهاد ارایه فیلمنامه‌ای جدید را به من داد و من فیلمنامه «تمشک» را برای آن‌ها نوشتم که انیمیشنی ۳ دقیقه‌ای بر اساس ضرب‌آهنگ یک موسیقی بود. اینگونه کار کردن شیوه بسیار سختی‌ست زیرا باید فریم و تصویر را بر اساس کوبش ریتم یک موسیقی کار کرد، این شیوه در مکتب زاگرب شرق اروپا به تعداد قابل توجهی کار شده است ولی در ایران بسیار جدید است. زمانی که این فیلمنامه را به مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی ارایه کردم شورای مرکز تغییر کرد و فیلمنامه من را به این دلیل که از نظر موضوع تکراری است و تماشاگر می‌تواند اتفاق نهایی را حدس بزند، رد کردند. به زعم من برخی فیلمنامه‌ها بر اساس تکنیک است و برخی بر اساس فیلمنامه و طبیعتا فیلمنامه «تمشک» بیشتر از داستانی بودن، تکنیک محور بود. در نهایت اعضای مرکز تغییراتی را در فیلمنامه به من پیشنهاد دادند ولی اعمال آن تغییرات باعث فاصله گرفتن اثر نهایی با ذهنیت من می‌شد به همین دلیل  کار را متوقف کردم. در حال حاضر ترجیح می‌دهم تا پایان زمستان که سینمایی «تیزپا» به سرانجام خواهد رسید و پس از کمی استراحت با فراغ‌بال بهتری به سراغ «تمشک» بروم.

*آیا تمایل دارید درباره یک دو خطی از داستان و تکنیک «تمشک» صحبت کنید؟

-این کار بر پایه یک موقعیت ساده است و نمی‌توانم توضیح زیادی درباره آن دهم اما کلیت آن درباره کوهنوردی است که از کوهی بالا می‌رود به امید اینکه بالای کوه تمشک پیدا کند و در این میان اتفاقاتی برایش رخ می‌دهد که در آخرین لحظه تماشاگر را شوکه می‌کند. تصویر کاملا سیاه و سفید است و قرار بر این بود که با تکنیک دو بعدی کلاسیک و اسکچ‌های سایه‌روشن خطی کار شود.

*و در پایان کیفیت انیمیشن‌های فعلی ایران را چگونه می‌بینید؟

-به نظر من انیمیشن ما پتانسیل این را دارد که کمی بزرگ‌تر فکر کند و هدف‌هایش کوچک و مقطعی نباشند. به عنوان مثال مجموعه «شکرستان» برای زمان خود بسیار پیشرو بوده است و من و بابک نظری این کار را تقریبا با هم شروع کردیم، ولی اینکه انیماتورهای ما هنوز شکرستان‌وار می‌سازند و مدام نمونه‌های مشابه آن را تولید می‌کنند قطعا می‌تواند بخشی از انیمیشن باشد ولی اگر بدنه اصلی آن باشد فقط باعث ضعف و متوقف شدن انیمیشن ما و افت کیفیت کار نیروهای‌مان می‌شود زیرا کسی که تا به حال فقط «دیرین دیرین» کار کرده است، وقتی پشت یکی از مانیتورهای ما می‌نشیند و می‌خواهد یک فریم بین‌المللی تولید کند متوجه تفاوت فاحش استانداردهای جهانی و کاری که تا به حال انجام داده است، خواهد شد. ما ۲۰ سال پیش در ایران نمونه‌های خوبی مانند مجموعه «خداوند لک‌لک‌ها را دوست دارد» و «پهلوانان» داشته‌ایم اما در حال حاضر کیفیت در کارها به شدت افت کرده است و ما سلیقه مخاطبان خود را پایین آورده‌ایم البته مجموعه انیمیشنی «روبی و جوجه‌ها» که توسط بابک نکویی و بهنود نکویی ساخته شده است از نمونه کارهای با کیفیت این سال‌هاست اما متاسفانه بسیاری از مجموعه‌هایی که در ایران تولید می‌شود صرفا کارکترها را تکان می‌دهند، به عنوان مثال در کارهای سفارشی که عموما محدود به موضوعاتی خاص هستند سفارش‌دهنده در اکثر مواقع کیفیت کار برایش مهم نیست و آن را به اشخاصی می‌سپارد که سابقه و تجربه چندانی ندارند و در نهایت حتی آن کیفیتی که مدنظر سفارش‌دهنده بوده است هم به ثمر نمی‌رسد. به عقیده من در ایران بودجه برای انیمیشن وجود دارد ولی در جای درست هزینه نمی‌شود.

عوامل تولید سینمایی «تیزپا» عبارت است از کارگردان: کیانوش عابدی، سعید جلالیه، کارگردان فنی: منیره بابا محمدی، طراح کاراکتر: حمید سهرابی، طراح فضا:
محمود جلالیه، حمید شریعت، مدلساز: مجتبی فرخی، رنگ آمیزی: مرجان فرزان بخش، استوری برد: وحید رضایی، شاهنگ کیانی، زهرا مسائلی، طراحی آبجکت: پژمان اسفندی، دستیار تولید: مینا بقالیان، فرشاد هدایت نژاد، نورپردازی و رندر: سجاد موسوی، ریگ: منیره بابا‌محمدی، انیماتور: سمیه نیلی، بهاره بحرنیان، مهتاب وکیل، ندا پیله ور، یوسف بیک، نسیم نادعلی، نفیسه مزروعی، سیما الهیاری، مهدیس تهرانی، راحله قرعی، الناز زادباقر.

عکس‌های داخل متن مربوط به انیمیشن سینمایی «تیزپا» است.

دنا خواج‌زاده

انتهای پیام/