کتاب «هفت کوتوله و تمساح» شامل مجموعه‌ای از هشت نمایشنامه کوتاه از سیروس همتی، بازیگر، نویسنده و کارگردان تئاتر است. این کتاب نمایشنامه‌های خود را در قالبی تازه و کمتر مورد استفاده در ایران روایت کرده است که به قول نویسنده نیاز ذاتی امروز جامعه ایرانی است.

همتی در این زمینه عنوان کرده است که نمایشنامه‌های کوتاه؛ همانطور که این کتاب سعی در بازگویی آن را داشته است، متن‌هایی است با تعداد کاراکتر کم و زمان اجرای کوتاه. این متن‌ها به شکلی نوشته می‌شود که مخاطب آن بتواند در کمترین زمان ممکن نگاهی گذرا به یک موضوع یا قصه یا مفهوم داشته باشد و مخاطب نمایش یا نمایشنامه را به سرعت و در عین حال دقت توامان با زیبایی به درکی از مفهوم مورد نظر نویسنده برساند.

همتی در مقدمه خود در این کتاب نوشته است: «ایجاز این دست متون ابزاری است برای ایجاد لذت حداکثری در مخاطبان.»

وی در عین حال این موضوع را نیز مورد توجه قرار داده که در نگارش این متون تمامی قواعد و اصول حرفه‌ای نگارش آثار داستانی نمایشی مورد توجه قرار بگیرد. حتی شاید نگارش این متون به سختی و دقت نظر نگارش داستان کوتاه نیز باشد هرچند که بسیاری از متون نمایشی کوتاه از ساختار فعلی ایجاز گونه این متون پیروی نمی‌کنند و در عین حال متن نمایشی کوتاه به شمار می‌روند.

همتی در نمایشنامه‌های خود در این کتاب به طور عمده سعی در واکاوی معضلات اجتماعی پیرامون خود دارد. این واکاوی در بستر داستانی در جغرافیای ایران انجام می‌شود و معضلات اجتماعی و آسیب های موجود در روابط اجتماعی و زیست ایرانی را مورد توجه قرار می‌دهد و وقتی که داستان در جغرافیایی خارج از ایران می‌رود او بیشتر به روابط انسان‌ها و نحوه شکل‌گیری آن و نوع اندیشه در میان آن ها توجه نشان می‌دهد و سعی می‌کمد از این منظر به نوعی نقد و جریان سازی انتقادی دست پیدا کند.

نمایشنامه‌های کوتاه همتی در این اثر تفننی به حساب نمی‌آیند. تمامی این داستان‌ها ایستگاهی است برای ایستادن و تفکر کردن بر وضعیت جاری، بر ساختار زندگی و زیست انسان در جهان پیرامونش؛ در لحظه‌های جاری و ساری بر زندگی او.

سیروس همتی در مقام نویسنده تاکنون آثاری با عنوان «پناه بر رویا»، «ننه کاراته»، «ایست تردست»، «گل سر»، «مُزا مُزا»، «ریحانه» و «الهه» را منتشر کرده است.