سیدجمال ساداتیان تهیه‌کننده سینما در گفتگو با خبرنگار سینمایی صبا، درباره علت مورد اقبال واقع نشدن تهیه‌کنندگان حرفه‌ای برای سرمایه‌گذاری در حوزه فیلم کوتاه گفت: فیلم کوتاه فرآیند خاص خود را دارد. فیلم‌های کوتاه اگر درآمدی داشته باشند، معمولا حاصل جوایزی است که در جشنواره‌ها کسب می‌کنند. برخی جشنواره‌ها در کنار جوایز معنوی، جایزه نقدی هم در نظر می‌گیرند که شامل حال فیلم‌های برگزیده می‌شود؛ این جوایز هم معمولا به کارگردان اهدا می‌شود نه تهیه‌کننده.

وی ادامه داد: در سینمای ایران سازوکار مناسبی برای پخش فیلم‌های کوتاه وجود ندارد، به همین دلیل هر تهیه‌کننده‌ای که وارد این حوزه می‌شود، باید پولی از جیب پرداخت کند، بدون آنکه چشم‌انداز روشنی برای بازگشت آن داشته باشد. مگر اینکه فیلمی در جشنواره‌های خارجی مورد توجه قرار گیرد و بتواند درآمدی در حوزه فروش هم برای فیلم به همراه داشته باشد که آن هم چندان چشم‌گیر نیست.

ساداتیان درباره نتیجه این عوامل بیان کرد: به دلیل مجموعه این دلایل است که کمتر تمایلی در میان تهیه‌کنندگان برای ورود به حوزه سینمای کوتاه وجود دارد. فیلم‌های کوتاه حتی اگر جوایز زیادی هم کسب کنند، باز هم شرایط اکران مناسبی ندارند اما فیلم‌های بلند وقتی جایزه‌ای کسب می‌کنند، توسط کمپانی‌های خارجی خریداری می‌شوند. به همین دلیل سازوکار سینمای بلند با سینمای کوتاه اساسا دو دنیای متفاوت است.

این تهیه‌کننده افزود: به همین دلیل هم در سینمای ایران و هم در سینمای بسیاری از کشورهای دنیا، غالباً این دولت‌ها هستند که عهده‌دار حمایت از سینمای کوتاه هستند و یا شرکت‌ها با نیت حمایت از آثار فرهنگی، بخشی از دیون مالیاتی خود را در سینمای کوتاه سرمایه‌گذاری می‌کنند.

جوانان در فیلم کوتاه معضلات اجتماعی را صریح‌تر به تصویر می‌کشند

تهیه‌کننده فیلم «متری شیش و نیم» درباره جسارت بیشتر فیلمسازان سینمای کوتاه در پرداختن به موضوعات اجتماعی عنوان کرد: فیلم‌های کوتاه معمولا مشمول ممیزی هایی که فیلم‌های بلند می‌شود، نیستند. از طرفی فیلمسازان این حوزه غالبا جوان و بیشتر بر معضلات اجتماعی واقف هستند. دنیای خود را بیشتر و معضلات و مصایب دنیای جوانان را بهتر می‌شناسند و قطعا می‌توانند آن‌ها را بهتر به تصویر بکشند. فیلمسازان سینمای کوتاه دوست دارند فیلم‌هایشان منتقدتر باشد و در طرح مسایل اجتماعی دغدغه‌های ذهنی خود را صریح‌تر به تصویر می‌کشند.

ساداتیان درباره حضور پرشمار فیلم‌های کوتاه ایرانی در جشنواره‌های بین‌المللی بیان کرد: آینده سینما از میان اهالی فیلم‌های کوتاه تامین می‌شود. بچه‌ها در همین سینمای کوتاه کار می‌کنند و سالانه بیش از هزار فیلم کوتاه ساخته می‌شود و گاهی در میان آن‌ها استعدادهایی دیده می‌شود که پس از ساخت چند فیلم‌کوتاه، توجه تهیه‌کنندگان سینمای حرفه‌ای را جلب کرده و فرصت ساخت فیلم بلند هم پیدا می‌کنند.

جشنواره‌ها مشوق خوبی برای تولید آثار فاخر هستند

وی افزود: ای کاش در جشنواره‌های فیلم کوتاه چه در داخل و چه در خارج از کشور، فرصت‌های اقتصادی برای تهیه‌کنندگان این آثار هم مدنظر قرار بگیرد،‌ تا شاید رغبت به سرمایه‌گذاری در این حوزه بیشتر شود. از آنجایی که در شرایط فعلی مسیر بازگشت سرمایه در سینمای کوتاه ناشناخته است، جشنواره‌ها می‌توانند مشوق خوبی برای ورود تهیه‌کنندگان به این حوزه باشند.

ساداتیان در پایان درباره معرفی جشنواره فیلم کوتاه تهران به‌عنوان یکی از دروازه‌های ورود به جشن اسکار گفت: چه در ایران و چه در دنیا، این سازندگان فیلم‌های کوتاه هستند که پس از مدتی وارد سینمای بلند می‌شوند و می‌توانند آثار قابل قبولی را تولید کنند. وقتی جشن اسکار هم جایگاه ویژه‌ای برای فیلم کوتاه قرار داده است، این اتفاق کشورها را ترغیب می‌کند تا بتوانند کرسی معتبری در این رویداد داشته باشند. به همین دلیل سینمای کوتاه ایران امروز توانسته است جایگاهی معتبر در آکادمی اسکار پیدا کند و این اتفاقی مبارک است. رقابت‌های جشنواره‌ای فضایی است که کمک می‌کند کارهای شاخص بیشتر خودشان را نشان دهند و همین موضوع، سازندگان و کشورهای مختلف را ترغیب می‌کند که هر سال با آثار فاخرتری در رویدادهای جهانی حضور داشته باشند. جوایز جشنواره‌ای مشوق بسیار خوبی است.

سی وهشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران ۲۷ مهر تا ۲ آبان ۱۴۰۰ برابر با ۱۹ تا ۲۴ اکتبر ۲۰۲۱ برگزار می‌شود. این رویداد برای اولین‌بار در تاریخ سینمای ایران واجد شرایط تایید آکادمی اسکار شناخته و معرفی شده است.

انتهای پیام/