حسین ریگی کارگردان فیلم سینمایی «لیپار» برنده پروانه زرین بهترین کارگردانی در سی و چهارمین جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان در گفتگو با خبرنگار سینمایی صبا درباره اهمیت برگزاری جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان گفت: جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان می‌تواند مهم‌ترین رویداد سینمایی در ایران باشد یعنی حتی از جشنواره ملی فیلم فجر هم مهمتر است.

کارگردان فیلم «لیپار» با ابراز تاسف از کم‌توجهی به سینمای کودکان و نوجوانان اظهار کرد: ما هر روز از دهه‌های طلایی آثار کودکان و نوجوانان دور می‌شویم و این خیلی خطرناک است.

او افزود: دور شدن از فضای کودک و نوجوان باعث می‌شود تا فیلمسازان در این زمینه دیگر تولیداتی نداشته باشند و برای ساخت آثار خود برای این گروه سنی تمایل نداشته‌باشند. این موضوع منجر به از دست رفتن مخاطب ما که باید روی او در بحث‌های آموزشی، پرورشی و استعدادیابی سرمایه‌گذاری شود، می‌شود.

کارگردان مستند «فصل بادهای گرم» از دست دادن مخاطب کودک و نوجوان را زنگ خطری برای آینده دانست و افزود: مدیران مرتبط با این حوزه، وزیر ارشاد، وزیر آموزش و پرورش و تمام نهادها مثل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان باید جدی‌تر به مقوله فیلمسازی در زمینه کودکان و نوجوانان بپردازند.

 کرونا باعث شد تا جشنواره امسال رنگ و بوی خود را تا حدی از دست بدهد

این فیلمساز درباره وضعیت این دوره برگزاری جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان گفت: شرایط کرونا باعث شد تا جشنواره امسال رنگ و بوی خود را تا حدی از دست بدهد و البته با شرایط فعلی طبیعی است، ولی باز هم نحوه‌ی برگزاری این رویداد و ارتباط مستقیم فیلمسازان با کودکان و نوجوانان نوید و انگیزه زیادی برای هر دو طرف ایجاد کرده‌است. امیدوارم برای سال آینده صحبتی که آقای خزاعی رییس سازمان سینمایی درباره توجه بیشتر به سینمای کودکان و نوجوانان داشتند در حد شعار نماند و به عمل درآید.

کارگردان تله فیلم «موج » سرمایه‌گذاری در زمینه سینمای کودکان و نوجوانان را پایه‌ریزی برای آماده کردن نسل آینده دانست و بیان کرد: قطعا یکی از کارهایی که مدیران و مسئولان برای ادامه روند فیلمسازی برای کودکان و نوجوانان می‌توانند انجام دهند بحث سرمایه‌گذاری، حمایت‌های دولتی و اکران آثار است.

ریگی با اشاره به موضوع اکران آثار سینمای کودکان و نوجوانان تصریح کرد: وقتی در سینماها برای فیلم‌های این گروه سنی اکران درست نداشته باشیم، فیلمساز و به ویژه تهیه‌کننده با ریسک بیشتری به سراغ فیلم با محوریت کودک و نوجوان می‌آید و بیشتر همکاران فیلم‌های سیاسی اجتماعی می‌سازند تا بازگشت سرمایه داشته‌باشند.

کارگردان فیلم «لیپار» درباره اکران فیلمش که از جشنواره موفق بیرون آمد، بیان کرد: با توجه به مجموعه «خانه فیلم» که زیرمجموعه تهیه کننده فیلم ماست، شاید امسال برای اکران فیلم سینمایی «لیپار» راحت‌تر اقدام کنیم.

کارگردان انیمیشن «عبور ممنوع» با یاد کردن از علی لندی نوجوان ۱۵ ساله ایذه‌ای که در حادثه آتش سوزی برای نجات دو زن سالمند جانش را از دست داد، مطرح کرد: فیلم من درباره پنج نوجوان در سیستان و بلوچستان است که هر کدام از آنها برای آینده‌شان رویا و برنامه‌ریزی دارند. علی لندی هم قطعا به عنوان یک نوجوان رویا و برنامه‌ریزی‌هایی برای خودش داشته است.  وقتی یک انسان در جایگاهی قرار می‌گیرد که بین خیال‌ها و برنامه‌ریزی‌های آینده‌اش، نجات جان هموطن خود را انتخاب می‌کند در زمانی که هیچ کس اجباری برای نجات دیگران برایش به وجود نیاورده است، نامی جز رشادت نمی‌توان برایش در نظر گرفت.

مدیرعامل «شرکت سینمایی نگاران» ادامه داد: علی لندی مثل نوجوان‌های فیلم من، مثل نوجوانی خودم و شاید بهتر بگویم مثل خودم در همین حال حاضر است، با این تفاوت که آیا اگر من در شرایط  او قرار می‌گرفتم این انتخاب را داشتم که از جانم برای نجات دیگران بگذرم؟ آیا به عنوان کسی که ادعای فیلمسازی و دغدغه اجتماعی دارم می‌توانستم این کار را انجام دهم؟ یا به جشنواره‌های دیگر  و فیلم‌های دیگری که می‌توانستم بسازم، فکر می‌کردم؟!

جایزه بهترین کارگردانی فیلم به نمایندگی از مردم سیستان و بلوچستان به علی لندی اهدا شد

برنده پروانه زرین بهترین کارگردانی سی و چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان درباره اهدای جایزه‌اش به علی لندی گفت: پیشنهاد یکی از دوستانم باعث شد که به اهدای جایزه به علی لندی فکر کنم. بازیگر نوجوان فیلم هم این تصمیم را داشت که اگر در بازیگری جایزه‌ای به دست آورد و کارش دیده شود جایزه را به این نوجوان فداکار اهدا کند. وقتی تعداد جایزه‌هایمان مشخص شد من این تصمیم را عملی کردم. این تصمیم، لحظه‌ای نبود بلکه واقعا فکر و نظری بود که بین همه عوامل فیلم از تهیه‌کننده تا سایرین داشتیم و این جایزه به نمایندگی از مردم سیستان و بلوچستان به این نوجوان ایثاگر اهدا شد.

حسین ریگی سینما را در معرفی قهرمانان و چهره‌های شاخص ملی و مردمی بسیار تاثیرگذار دانست و بیان کرد: در همه جای دنیا فرهنگسازی به ویژه برای نسل کودک و نوجوان به شدت و با در نظر داشتن زمان دنبال می‌شود ولی متاسفانه ما همیشه لحظه‌ای فکر می‌کنیم.

مدیر تولید اسبق انجمن سینمای جوانان زاهدان در ادامه با اشاره به سینمای دهه ۶۰ و ۷۰ مطرح کرد:  ذهنیت من و خیلی از هم نسلان من با فیلم‌های طلایی دهه ۶۰ و ۷۰ شکل گرفت. اگر سیاستمداران و برنامه‌ریزان می‌خواهند برای ۲۰ سال آینده برنامه‌ریزی و فرهنگسازی کنند و برنامه‌ای درست و فارغ از هر آمارگرایی داشته باشند، نیاز است که کارشناسان آنرا تبیین کنند و کسانی که کار اجرایی انجام می‌دهند به ویژه فیلمسازان بتوانند آن را به تصویر بکشند و این فرهنگسازی را شکل دهند.

این فیلمساز درباره سیستان و بلوچستان درباره مشکلات فیلمسازی در شهرستان‌ها اذعان کرد: خود فیلمسازی کار سخت و پرمشقتی، چه در زمینه ریسک مالی و چه تولید محتوا است و حال وقتی ما از تهران خارج می‌شویم و به شهرستان‌ها می‌رویم این مساله به دلیل بحث امکانات اضافه شدن هزینه‌های دیگر دو برابر می‌شود.

ریگی عامل بی‌توجهی به آثار کودکان و نوجوانان و فیلم‌های فرهنگی در سیستان و بلوچستان را هزینه بالا دانست و عنوان کرد: شاید هر ۳ الی ۴ سال یک فیلمساز بتواند ریسک کند و با وجود هزینه‌های بالا در سیستان و بلوچستان فیلم بسازد.

او ادامه داد: خوشبختانه اتفاقات خوبی افتاده و با اعتراضاتی که من و دوستانم نسبت به بی‌مهری سینما به سیستان و بلوچستان داشتیم، در چندسال اخیر فیلم‌های خوب و بهتری ساخته شده و مثل اینکه چابهار از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شهر خلاق سینما در سال گذشته اعلام شده است.

این پژوهشگر و کارگردان سینما گفت: ما در فیلم‌مان توانستیم استانداری، مجموعه سازمان منطقه آزاد چابهار، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی سیستان و بلوچستان، ستاد توسعه سواحل مکران و خیلی از آدم‌های شخصی سرمایه‌گذار را با خود همراه کنیم تا باری که قرار است بر دوش یک مجموعه خصوصی برای تولید باشد،کمتر شود و ما هم بتوانیم به تولید فیلم بپردازیم.

حمایت سیستم دولتی از فیلمسازی در شهرستان‌ها رویداد خوبی است

وی در ادامه گفت: خوشبختانه همه مجموعه‌هایی که در ساخت فیلم همراهی کردند به محتوا کاری نداشتند و در عوض جواب اعتمادشان را گرفتند و بازخورد خوبی هم داشت. پس قطعا حمایت سیستم دولتی از فضاسازی و فیلمسازی در شهرستان‌ها منجر به رویداد خوبی است. به جرات می‌توانم بگویم هیچکدام از این دوستان حتی طرح کار را نخوانند و از آنجا که به من به عنوان فیلمساز اعتماد داشتند و می‌دانستند دغدغه استان را دارم، فضایی را ایجاد کردند تا راحت و بدون دخل و تصرف فیلم ساخته شود.

کارگردان مستند «سلام آقای بل» با بیان برنامه‌ آینده خود در زمینه فیلمسازی عنوان کرد: قبل از جشنواره ملی فیلم فجر و جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان روی موضوعاتی برای ساخت فیلم فکر کرده‌ام، بعد از اتفاقاتی که در این مدت افتاد و جایزه‌ای که اکنون به عنوان کارگردان گرفتم، شرایط انتخاب سخت شده است و در حال حاضر با وسواس به جلو می‌روم تا بتوانم شاید کار بعدی را نیز در ژانر کودک و نوجوان بسازم. تصمیم دارم تا سه‌گانه‌ای با قصه‌های متفاوت و البته محوریت کودکان و نوجوانان بسازم و بعد از آن وارد سینمای اجتماعی شوم.

او در ادامه گفت: برای این سه‌گانه با دوستانم به چند طرح رسیده‌ایم که برای به تصویر کشیدن آنها با توجه به شرایط ساخت یک فیلم خوب باید منتظر زمان مناسب برای به تصویر کشیدن اثر باشیم.

حسین ریگی در پایان مطرح کرد: فیلمسازانی که دغدغه کودک و نوجوان دارند با ریسک بالایی این کار را انجام می‌دهند و از مدیران و مسئولانی که در بحث سینما برنامه‌ریزی می‌کنند، خواهش می‌کنم به این دغدغه احترام بگذارند. بحث فیلم‌های کودک و نوجوان را از فیلم‌های اجتماعی و سیاسی جدا کنند. فیلم‌های اجتماعی و سیاسی هم به شدت نیاز به حمایت مالی و اکران دارند ولی در حوزه فیلم‌های کودک و نوجوان با توجه به مخاطب خاص و محدود اگر فضای مناسب‌تر و ریسک پذیری کمتر ایجاد شود، قطعا تهیه کننده‌ها دوست دارند که وارد این حوزه شوند و فیلمسازان خوبی که در دهه ۶۰ و ۷۰ داشتیم دوباره به فیلمسازی برای کودکان و نوجوانان برگردند.

نگار امیری

انتهای پیام/