به گزارش صبا به نقل از روابط عمومی، انتشارات علمی و فرهنگی کتاب «نامه‌های ولفگانگ آمادئوس موزار» موسیقیدان آلمانی قرن شانزدهم را منتشر کرد.

موتزارت علاوه بر نت‌های موسیقی‌اش، نامه‌هایی را هم از خود برجای گذاشت که ۷۴ سال بعد از مرگش یعنی در سال ۱۸۶۵ ترجمه و منتشر شد. ترجمه انگلیسی این متون را لیدی والاس بر عهده داشت. سال‌ها بعد هانس مرسمان، موسیقیدان آلمانی در سال‌های ۱۸۹۱-۱۹۷۱ دستی به متن این نامه‌ها کشید و به آن خط زمانی بخشید.

مرسمان گزینش و مرتب سازی نامه‌های موتزارت از دوران بچگی تا مرگش را انجام داد، نامه‌هایی که از سوی موتزارت خطاب به پدر، خواهر و همسرش نوشته شده است.

آنچه درباره محتوای نامه‌های موتزارت جلب توجه می‌کند نثر آن‌هاست. هنگامی که صحبت از انتشار نامه‌های یک شخص مشهور به میان می‌آید، توقع نثری جدی یا حداقل با اسلوب ادبی خاص است اما درباره موتزارت به گواه مقدمه ناشر انگلیسی کتاب این نامه‌ها نثری متفکرانه و ادبی ندارند، بلکه به سبک گفتگو نوشته شده‌اند.

به عبارتی دیگر به قصد انتشار نوشته نشده‌اند و بیشتر بازتاب‌دهنده روحیه‌ کودکانه یا روحیه کودکی نابغه آهنگساز قرن شانزدهم میلادی‌اند، هستند.

نخستین نامه این مجموعه مربوط به سال ۱۷۶۹ یعنی ۱۳ سالگی موتزارت و خطاب به مادرش بوده است. در برخی دیگر از نامه‌ها نیز با احترام و علاقه شدید موتزارت به پدرش آشنا می‌شویم. این موسیقیدان شهیر هنگامی که به سن استقلال رسید اختلاف عقیده و تضاد فراوانی با پدرش پیدا کرد که الیته اختلافی همراه با لحنی محترمانه را بین آن دو نشان می‌دهد.

بخشی دیگر از این نامه‌ها سیر زندگی موتزارت را از اوج‌گیری نبوغ موسیقایی‌اش را تا تلاش‌ برای یافتن جای پایی در دربارهای گوناگون نشان می‌دهد، دلیلی که شاید بتوان آن‌را نقطه افول ستاره بخت موتزارت در نظر گرفت، آنجا که همسرش می‎‌نویسد: «شوهرم به راحتی می‌توانست در خارج موقعیت و پول خوبی پیدا کند و خانواده خود را در تنعم و بی‌نیازی قرار دهد. پیشنهادهای مکرری با درآمد مکفی به او شد ولی خدمت به دربار سلطنتی این شهر را به همه این پیشنهادها ترجیح داد و به آن‌ها وقعی نگذارد.»

خدمت به دربار در نهایت عایدی منفی برای موتزارت داشت و آن هم تنفرش از سالزبورگ شهر زادگاهش است. اگرچه برخی دلیل این تنفر  را رفتار استبدادگونه پدر می‌دانند اما بخش اعظم آن به خشونت‌ اربابش آرک‌بیشاپ باز می‌گردد چراکه دستور داد موتزارت را که ولگرد و بی سر و پا خطاب کرد با لگدی از قصر بیرون کنند.

نامه‌های موتزارت، داستان و نمایانگر خط زندگی موسیقی‌دانی است که ستاره اقبالش در جهان موسیقی درخشیدن گرفت اما به سرعت غروب کرد.

چاپ نخست کتاب «نامه‌های ولفگانگ آمادئوس موزار» را انتشارات علمی و فرهنگی منتشر کرده است.

این کتاب به انتخاب و ویرایش هانس مرسمان و ترجمه محسن الهامیان در ۳۸۱ صفحه و به قیمت ۷۰ هزارتومان عرضه شده است.

انتهای پیام/