داریوش ارجمند بازیگر سینما و تلویزیون به مناسبت دهمین سالگرد تاسیس سازمان هنری رسانه‌ای «اوج» در گفتگو با خبرنگار سینمایی صبا درباره عملکرد این مجموعه گفت: من آثار سازمان «اوج» و برنامه‌هایی از تولیدات این سازمان که در ابتدای کارش و همین حالا از شبکه افق پخش می‌شود، دوست دارم. به نظرم «اوج» متفاوت از سایر سازمان‌ها در برنامه‌سازی و فیلمسازی عمل کرده است.

وی افزود: این در حالی است که ما پیش از تاسیس و تشکیل سازمان «اوج» به رویه‌هایی تکراری عادت کرده بودیم اما «اوج» با تولیداتش عادت‌شکنی کرد و مهم‌ترین اقدام آن در این مسیر بحث خط قرمزها و عبور نسبی از سانسور بود. به این ترتیب که «اوج» توانست با لحنی صریح‌تر و بی پرده‌تر با مردم و مخاطبان خود صحبت و پیام‌هایش را منتقل کند.

این بازیگر در پاسخ به این پرسش که کدامیک از آثار و تولیدات سینمایی اوج را بیشتر دوست دارد، عنوان کرد: تقریبا عمده کارهای حمایت شده از سوی «اوج» را دوست دارم اما فیلم‌های محمدحسین مهدویان که در همکاری با «اوج» ساخته شده است، برایم جذاب بود. به نظرم این سازمان بسیاری از مباحثی را در آثارش مطرح کرده است که عده‌ای انگار جرات مطرح کردنش را نداشتند! یا نمی‌شد صریح حرف بزنند، اما در فیلم‌های این کارگردان ماجراهای تاریخی مربوط به منافقین مطرح شد. فیلم «ایستاده در غبار» او به نظرم اثر فوق‌العاده‌ای در میان مجموعه کارهایش به شمار می‌رود.

وی درباره انتقاداتی که به سازمان هنری رسانه‌ای «اوج» مبنی بر حمایت یک نهاد حاکمیتی و دخالت در فرهنگ و هنر می‌شود نیز بیان کرد: این بحث‌ها را قبول ندارم و به نظرم هنر است که حرف اصلی را می‌زند. در واقع هنر یا به معنای واقعی هنر هست یا نیست و دعواها و مباحث بخش خصوصی یا دولتی در میان نیست. مگر چه اشکالی دارد که یک سازمان دولتی وارد عرصه فرهنگ و هنر و حمایت از آن شود؟! مگر «اوج» یا سازمان‌های مشابه آن کار تبلیغاتی کرده‌اند؟! مگر قصه‌هایی که به آن‌ها می‌پردازند مثل درگیری‌های سوریه و لبنان و اتفاقات منطقه صورت واقعی در تاریخ ندارند!؟ این تاریخ است که می‌تواند دستمایه فیلمسازی و سریال‌سازی شود.

بازیگر فیلم «ناخدا خورشید» خاطر نشان کرد: من برنامه‌های نادر طالب زاده را در شبکه افق بسیار می‌پسندم. به نظرم او با یک برنامه از یک شبکه تلویزیونی دست تنها با امپراتوری رسانه‌های معاند می‌جنگد. محال است یک جلسه از این سلسله مباحث و برنامه‌هایش را از دست بدهم. به نظرم ما نباید به گفتن حرف‌ها و شعارهای تکراری عادت کنیم. باید نوآورانه و با جسارت حرف بزنیم و چنین آثاری تولید کنیم.

ارجمند تاکید کرد: سازمان «اوج» فیلم‌های به اصطلاح تر و تمیز و باکیفیتی می‌سازد. انگار نگاهش به رخدادها واقعی‌تر و درست‌تر است و جسورانه‌تر عمل می‌کند. زیرا اساسا هنر عصیانگر است و باید همینطور باشد. به نظرم تا هنر اعتراض نکند کارکردی ندارد و تا زمانی که حقیقتی را افشا نکند بی فایده است. هنرمند هم باید مزین به این صفات باشد.

وی با اشاره به پیشنهادهایش به سازمان «اوج» در ادامه فعالیت خود عنوان کرد: به نظرم سازمان «اوج» باید حصاری که به دور خود کشیده است، باز کرده و اجازه بدهد افراد جدید با تفکرات جدید با این سازمان همکاری کنند. نباید بگویند کسانی تنها می‌توانند با این مجموعه همکاری کنند که به اصطلاح برادری‌شان را ثابت کرده‌اند. زیرا هنر این چیزها را نمی‌شناسد؛ کهنه و نو، سیاه و سفید و دو دستگی‌ها در هنر جایی ندارد.

این بازیگر در پایان تصریح کرد: «اوج» باید درهایش را به روی هنرمندان و جوانان باز بگذارد و پرهیز کند از کاری که اوایل انقلاب دوستان حزب‌الهی کردند و راهی برای ورود به گعده‌های خود نداشتند. حقایق باید از سوی دیدگاه‌های مختلف بازگو شود. البته منظورم این نیست که «اوج» باید آنقدر در این گسترش دست باز عمل کند که آثارش شبیه به کارهایی شود که در شبکه نمایش خانگی شاهد هستیم!، اما فیلمسازان خوبی مثل ابراهیم حاتمی‌کیا یا محمدحسین مهدویان هم تنها فیلمسازان ارزشی ایران نیستند بلکه «اوج» باید به قشر گسترده‌تری نگاه کند و به این واسطه سنگرهای دیگری را نیز فتح کند.

انتهای پیام/