به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری صبا، پریسا الیاسی فیلمنامه‌نویس با اشاره به مستقل و غیردولتی بودن جشن حافظ درباره برگزیدگان بیست‌ویکمین دوره آن یادداشتی نوشت.

متن این یادداشت به شرح زیر است:

«جشن حافظ تنها جشن مستقل غیردولتی معتبر سینمایی در ایران است که اعتبارش را وامدار برگزاری بیست و یک دوره از سال ۱۳۷۶ تا سال ۱۴۰۰ است. پسوند مستقل غیردولتی برای یک جشنواره این مزیت را به دنبال دارد که جلوی حرف و حدیث‌های بسیاری را می‌گیرد. مثلا باعث می‌شود هیچ جایزه‌ای را به گروه و جناح خاصی نسبت ندهیم و فکر نکنیم که چون فلانی پشت فیلم بوده، این جایزه را گرفته و یا چون در فلان ژانر ساخته‌شده، جایزه گرفتنش از قبل معلوم بوده!

این جایزه را مرحوم علی معلم پایه‌ریزی کرد و بعد از فوت ناگهانی‌اش، از سال ۹۷ به بعد همسر و فرزند علی معلم با جدیت پیگیر برگزاری مراسم شدند تا امسال که بیست‌ویکمین دوره‌ جشن حافظ برگزار شد و به اتمام رسید.

این دوره از جشن حافظ با انصراف ناگهانی عوامل سریال موفق «قورباغه»، درست چند روز قبل از موعد جشن، این پتانسیل را داشت که به حاشیه برود اما این موضوع آن‌چنان هیاهوی رسانه‌ای به‌پا نکرد و باعث شد که جشنواره طبق روال معمول همیشگی برگزار شود. البته که همیشه در همه جشنواره‌ها بعد از اهدای جوایز و اتمام مراسم، شنیدن زمزمه‌ها و پچ‌پچه‌هایی ناگزیر است. مثلا این‌‌که جایزه‌های جشن حافظ را جوری تقسیم کردند که کسی دست‌خالی از جشن بیرون نرود! این‌که این موضوع چه‌قدر درست است یا اصلا درست است یا نه، آن‌قدر مهم نیست وقتی‌که جایزه‌ها به کسانی رسید که لایقش بودند. «زخم‌کاری» و «می‌خواهم زنده بمانم» از خوب‌های نمایش‌خانگی بودند و جایزه گرفتن‌شان اصلا دور از ذهن نبود. امیر جدیدی همان قهرمانِ مفلوکِ فیلم قهرمان که هرقدر بیشتر دست‌‌وپا می‌زند بیشتر فرو می‌رود و پیمان معادی که در شمایل یک مرد باغیرت کُرد که زیر بار غم‌وغصه کمرش خم شده و مخاطب را لحظه به لحظه، شریک غم و رنج خودش می‌کند، به یک اندازه مستحق دریافت جایزه بودند.

هیچ‌کس در بازی فوق‌العاده جواد عزتی و جایزه گرفتنش شک‌ نداشت اما آیا می‌شد از بازی فوق‌العاده امیر آقایی در آقازاده گذشت؟ ژاله صامتی که استاد مسلم بازیگری است و پژمان جمشیدی که نشان داده، روز به روز روی پیشرفت خودش کار می‌کند. پردیس احمدیه بازیگر جوان و آینده‌دار سینمای ایران و سوسن پرور، بازیگر بی‌حاشیه‌ای که سال‌هاست، آهسته و پیوسته کار می‌کند. برادران باهوش و هنرمند و نابغه ارک که کسی در آینده درخشان‌شان شک ندارد؛ بخشی از برگزیدگان بیست‌و‌یکمین جشن حافظ بودند.

بیست‌و‌یکمین جشن حافظ با همه خوب و بدش به پایان رسید و حالا در انتظار جشنواره فیلم فجر، بزرگترین رویداد سینمایی کشور می‌مانیم.

این روزها بیشتر از هروقت دیگری یاد علی معلم، مرد مودب، موقر و بادانش عرصه هنر-یا به قول مهران مدیری مرد خوشرو، خوش‌پوش و خوش‌بوی عالم سینما- را گرامی می‌داریم؛ کسی که بنایی از خودش به یادگار گذاشت که تا همیشه یادآور نام نیک اوست.

با احترام به حضرت حافظ، که جشنواره مزین به نام اوست؛ این یادداشت را با شعری از شیخ اجل که می‌توان به علی معلم تقدیمش کرد، به پایان می‌بریم:
نام نیکو گر بماند زآدمی
بِه کزو ماند سرای زرنگار»

انتای پیام/