ایوب آقاخانی بازیگر، نویسنده و کارگردان تئاتر و داور جشنواره پادکست «صدا، موسیقی، زندگی» که به معرفی پادکست و پادکسترهای (سازندگان پادکست) با محتوای آزاد می‌­پردازد در گفتگو با خبرنگار صبا درباره دلیل قبول داوری این جشنواره اظهار کرد: اصولا هر کار حرفه­ ای که در حوزه تئاتر، صدا و رادیو به من پیشنهاد شود می‌­پذیرم چون احساس می­‌کنم مسئولیتی است که در خانه و خانواده به من واگذار شده است. من این تعصب را ‌در مقام اول به تئاتر و بعد به رادیو دارم و این جشنواره هم یکی از آن کارهایی است که با توجه شرایط حرف‌ه­ای آن تصمیم گرفتم در آن حضور داشته باشم.

کرونا پادکست را در ایران معروف کرد

بازیگر نمایش «سقراط» با اشاره به لزوم برگزاری جشنواره با موضوع پادکست بیان کرد: حدود دو دهه است که پادکست در جهان اهمیت پیدا کرده اما در ایران چیزی که پادکست را به اوج رساند و انیس و مونس زندگی مردم شد مساله کرونا و در خانه ماندن بود.

او افزود: فکر می­ کنم امروز باید به عنوان یک ضرورت به موضوع پادکست نگاه کرد و آن را از این فضای شلخته و بی قاعده و باری به هر جهت درآورد چون امروز هر کسی به دلیل آزادی تعریف پادکست و وسعت آن با بدترین کیفیت پادکست تولید می­‌کند و اینجاست که لزوم چنین جشنواره ای مشخص می‌­شود بنابراین هرچیزی که کمک کند این قواعد، اصول و سنجش استاندارد، معیار و فرمول پیدا کند به فضای بهتر و حرف‌ه­ای آن کمک کرده است.

کارگردان نمایش «سه گانه پاریسی» درباره عنوان جشنواره «صدا، موسیقی، زندگی» مطرح کرد: صدا می‌­تواند موسیقی زندگی و جریان بخش حیات باشد و این عنوان جذابی است به ویژه وقتی پشت این مسابقه مجموعه ای باشد که کارش زیبایی بخشیدن به صدا است و این بهترین و اصولی ترین نوع تبلیغ است.

کارگردان نمایش «مکاشفه شب یلدا» اظهار کرد: بدون هیچ حب و بغضی باید بگویم متاسفانه هیچ یک از پادکست‌های ایرانی که شنیدم برای من قابل بحث نبوده است حتی آنها که مشهورتر بودند بی­‌کیفیت‌­تر هم بودند. هر قدر که تعریف پادکست وسیع باشد و آزادی عمل در آن زیاد باشد معنی­‌اش این نیست که هر کسی محتوای صوتی تولید کند و اصرار بر شنیدن آن داشته باشد.

بازیگر تله تئاتر «یک آشنایی ساده» بیان کرد: کشور ما در حوزه مشاغل بدون تعریف که برساخته افراد محسوب می‌شوند خیلی باری به هر جهت و جو زده است.

او ادامه داد: من چرایی این موضوع را نمی­‌توانم اینگونه بگویم که این هم یکی از تصادف­‌های غلط جامعه من است. ما در مورد تولید محتوای مجازی و ارایه آنها و تبدیل شدنشان به تبلیغات­ نمونه کم نداریم. نمونه‌­هایی که در حال دست و پا زدن و تلاش هستند و مخاطبانی هم برای خود پیدا کردند و بعضی وقت­ ها نمی­‌توان از کنارشان عبور کرد اما در مورد بعضی­‌ها نمی‌­فهمم چرا اینقدر محتوای بد و بی­‌کیفیت دارند اما اینهمه مخاطب هم دارند.

بازیگر نمایش «کسوف» مطرح کرد: گاهی فکر می­ کنم جهان بعد از کرونا اینقدر دگرگون شده که در بعضی موارد مردم اصرار دارند معنای زیبایی را نادیده بگیرند یا بر ضد آن قیام کنند. من یک قضاوت کلی در این باره دارم  و آن این است که در بررسی جریان جاری این فضا و در مقایسه با پادکست‌های موفق جهانی هنوز چیزی برای ارایه ندیدم علی رغم اینکه ممکن است در این میان آثار خوبی هم وجود داشته باشد.

پادکست خیلی با رادیو تفاوت دارد

تهیه کننده فیلم تئاتر «رگ» درباره تفاوت پادکست با برنامه­‌های رادیویی اظهار کرد: پادکست خیلی با رادیو تفاوت دارد هرگونه محتوای صوتی را که بتوان در اختیارتر و قابل حمل داشت، پادکست می‌­نامیم.

این مدرس دانشگاه توضیح داد: پادکست یعنی پخش آسان یا در دسترس‌تر یک محتوا، پس هرچیزی می‌تواند باشد اما برنامه رادیو الگو دارد، فرمول دارد و هر محتوایی در آن فرمول قرار نمی­‌گیرد به همین دلیل هم پادکستِ باکیفیت سخت پیدا می‌­شود چون فرمول و قاعده‌­ای ندارد و همه می‌­توانند به راحتی پادکست تولید کنند.

کارگردان نمایش «کسوف» اظهار کرد: هر کسی نمی‌­تواند نام خودش را پادکستر بگذارد. صدا در وهله اول باید شنیدنی باشد. زیبایی مورد ضرورت باید وجود داشته باشد. دهان گرم و محتوای جوشنده ­ای که بتواند شنونده را مجذوب خود کند، سخت است.

ایوب آقاخانی در پایان گفت: امیدوارم این جشنواره و مسابقات و جشنواره‌­هایی شبیه این وجود داشته باشند تا بتوانیم در این زمینه به استانداردها و الگوی مناسبی برسیم.

جشنواره پادکست «صدا، موسیقی، زندگی» به دبیری امین رهبر توسط مجموعه صدا استور در بهمن ماه ۱۴۰۰ برگزار خواهد شد.

انتهای پیام/