حسین نمازی نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی «شادروان» که در بخش سودای سیمرغ چهلمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد در گفتگو با خبرنگار سینمایی صبا درباره این اثر عنوان کرد: همیشه به این فکر می کنم فیلمی بسازم که وجهه هنری درستی داشته باشد و مردم از تماشای آن لذت ببرند چراکه برایم مهم است مخاطب فیلمی از من ببیند که قصه داشته باشد و علاوه بر این، جشنواره های ملی و بین المللی نیز از آن استقبال کنند.

او درباره ایده اولیه فیلم سینمایی «شادروان» توضیح داد: خانواده ای در یکی از سایت های حقوقی سوالی مطرح کرده بودند که موضوع تلخ و در عین حال خنده داری داشت. موضوعی پر استرس که تصمیم گرفتم با توجه به شرایط تلخی که این روزها پشت سر می گذاریم آن را به گونه ای شیرین روایت کنم.

کارگردان «حوالی پاییز» درباره استقبال مخاطبان از فیلم سینمایی «شادروان» اظهارکرد: نمی دانم رویارویی جشنواره و مخاطبان با فیلم به چه شکل خواهد بود ولی اگر مخاطب با حال خوب از سالن سینما خارج شود قطعا من به نتیجه ای که مدنظر داشته ام، رسیده ام؛ فارغ از هر اتفاقی که در جشنواره بیفتد.

این کارگردان که فیلم دوم خود را در سینمای بلند داستانی ساخته است با اشاره به نیاز سینما به تمامی ژانرها توضیح داد: همه ژانرهایی که در سینما ساخته می شوند جزو نیازهای جامعه محسوب می شود زیرا مطابق با سلیقه بخشی از افراد جامعه تولید شده و اگر فیلمی مخاطب نداشت و فروش نمی رفت قطعا فیلم بعدی در آن ژانر ساخته نمی شد.

کارگردان فیلم سینمایی «آپاندیس» اظهار کرد: تولیدات سینمایی ما به یکی- دو ژانر محدود شده است که این موضوع هم به دلیل سیاست‌گذاری های غلط سینمایی است و به کارگردانان ربطی ندارد.

نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی «شادوران» با توجه به اهمیت گذاری جشنواره روی آثار و تولیدشان مطرح کرد: جشنواره فیلم فجر تعیین می کند که ما در سال آینده چه فیلمی خواهیم دید. فیلمی که از نظر داوران جشنواره فیلم فجر انتخاب شود و جایزه دربافت کند باعث روشن شدن چراغ راهی برای سال آینده فیلمسازان در زمینه تولید خواهد شد.

این کارگردان سینما درباره سلیقه مخاطبان عنوان کرد: ارتقای سطح سلیقه مخاطبان کار فیلمساز نیست و سیستم سینمایی باید برای تغییر ذائقه و سلیقه مخاطب برنامه ریزی داشته باشد.

کارگردان «حوالی پاییز» با اشاره به استفاده از ایده های نو برای پرداخت آثار سینمایی اش بیان کرد: من بیش از هر چیز در زندگی درگیر قصه ها هستم، روزانه سه ساعت رمان می خوانم، هر آدم باتجربه ای را که می بینم با او صحبت می کنم و تقریبا ایده تمام آثاری را که کارگردانی کرده ام از محیط پیرامون خود گرفته ام.

روایتی شیرین از ایده ای تلخ

نمازی درباره روند پرورش ایده اصلی فیلم سینمایی «شادروان» خاطرنشان کرد: ایده اولیه «شادروان» که از سوال مطرح شده در سایت حقوقی به آن رسیدم، به همان سبک و سیاق اولیه اش مطلوب نبود پس به پردازش ایده و نگارش متن پرداختم اما نخستین ورژن فیلمنامه بسیار تلخ بود و با بازنویسی سعی کردم تا از ایده ای تلخ به روایتی شیرین دست پیدا کنم.

او با اشاره به تاثیر کرونا در روند تولید فیلمبرداری و ساخت کار اظهار کرد: در زمان فیلمبرداری با توجه به ازدحام جمعیت در بعضی از لوکیشن ها و شروع پیک پنجم کرونا خیلی نگران روند تولید کار بودم اما خدا را شکر که با همه مشکلات و سختی ها بنای این کار بر شدن بود و در طول کار مشکلی برای اعضای گروه پیش نیامد.

این مدرس فیلمسازی ادامه داد: حال خوبی که در فیلم سینمایی «شادروان» مشاهده خواهید کرد به دلیل صمیمیتی است که اعضای تیم در پشت صحنه داشتند و تمام تلاشمان بر این بود که حالمان خوب باشد تا این حال به فیلم هم منتقل شود.

«شادروان» بهترین عنوان برای فیلم است  

کارگردان فیلم سینمایی «آپاندیس» درباره انتخاب نام فیلم اظهار کرد: «شادروان» اولین نامی بود که به عنوان نام فیلم انتخاب شده و در معنای ظاهری نشان از شخص فوت شده است و در معنای دیگر نشان دهنده انسانی است که روانش شاد است یعنی کسی که بلاهتی در شخصیت او دیده می شود و ما این بلاهت را نه به شکل غلیظ بلکه در حد معمول در شخصیت اصلی فیلم می بینیم.

کارگردان فیلم سینمایی «شادروان» درباره انتخاب بازیگران اظهار کرد: خوشبختانه با توجه به جذابیت فیلمنامه انتخاب بازیگر کار مشکلی نبود و تقریبا اکثر بازیگرانی که در ابتدا مدنظر داشتیم برای بازی در فیلم همراه شدند.

نمازی بیان کرد: گلاره عباسی، بهرنگ ادبی، سینا مهراد و نازنین بیاتی نسبت به نفش هایی که تاکنون بازی کرده اند در این فیلم نقش هایی متفاوت و دور از انتظاری را تجربه کردند. همچنین جذابیت «شادروان» بازیگردانی اش بود؛ اینکه آدم هایی را برای نقش های کار انتخاب کنم که هیچکس تصور دیدن آنها را در چنین نقش هایی نداشته باشد.

حسین نمازی در پایان گفت: مهمترین نقش کارگردان بازیگردانی است. کارگردان باید بتواند روابط حاکم بر شخصیت های فیلم را دربیاورد و یک بازی درست از بازیگر بگیرد و این موضوع مستلزم ساختارشکنی است و اگر غیر از این باشد گویا کاری نکرده است.

نگار امیری

انتهای پیام/