مهدی هاشمی با نام اصلی میرمهدی هاشمی قرمزی، (زاده ۱۶آذر ۱۳۲۵در لنگرود استان گیلان)؛ بازیگر، کارگردان و فیلمنامهنویس تلویزیون، سینما و تئاتر ایران است. او بارها بهخاطر نقشآفرینیهایش در سینما و تلویزیون تحسین شده و در آثار کارگردانان بزرگ سینمای ایران چون بهرام بیضایی، رخشان بنیاعتماد و کیانوش عیاری نقشآفرینی کرده است. او از بازیگران مطرح ایران است.
مهدی هاشمی همسر گلاب آدینه بازیگر، پدر نورا هاشمی و برادر ناصر هاشمی کارگردان و بازیگر است. او در سال۱۳۵۲ در رشته هنرهای نمایشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغالتحصیل شد. فعالیت در تئاتر را بهعنوان بازیگر به همراه داریوش فرهنگ در سال۱۳۴۸ با تشکیل گروه تئاتر «پیاده» آغاز کرد.
داریوش فرهنگ و سوسن تسلیمی، همچنین گلاب آدینه از همکلاسیهای دوره دانشکده مهدی هاشمی محسوب میشوند که اوج همکاری آنها در ساخت سریال «سلطان و شبان» بود.
او اولین بازی سینماییاش را در فیلم «زنده باد» ساخته خسرو سینایی تجربه کرد. اما بازی او در مجموعه تلویزیونی «سلطان و شبان» بود که نامش را سر زبانها انداخت و او را به شهرت رساند. بازی او در فیلم «دو فیلم با یک بلیت»، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول نهمین دوره جشنواره فیلم فجر را برای او به ارمغان آورد.
مهدی هاشمی در دهه۷۰ باز هم در فیلمهای «همسر» و «معجزه خنده» درخشید. بسیاری از منتقدان سیمرغ بلورین دوازدهمین دوره جشنواره فیلم فجر را از آن مهدی هاشمی برای بازی بسیار خوبش در فیلم «همسر» میدانستند.
مهدی هاشمی پس از چند سال کمکاری و دوری از تلویزیون و سینما با مجموعههای تلویزیونی «هزاران چشم» و «روزگار قریب» به کارگردانی کیانوش عیاری بازگشت موفقیتآمیزی به تلویزیون داشت و پس از آن با نقشآفرینیهای زیبا در فیلمهای متعدد سینمایی، تواناییاش را مجددا به اثبات رساند و در بیستونهمین جشنواره فیلم فجر برای دومین بار موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول برای فیلمهای «آلزایمر» و «آقایوسف» شد. البته هاشمی سال گذشته در سریال «در جستوجوی آرامش» به تهیهکنندگی علی آشتیانیپور و کارگردانی سعید سلطانی بود نیز ظاهر شد. این سریال از شبکه پنج سیما روی آنتن رفت.
هاشمی همچنان در کارهایی از بهرام بیضایی بازی کرد، از آن جمله تئاتر «کارنامهٔ بندار بیدخش» و فیلم «مرگ یزدگرد».
از دیگر آثار سینمایی که مهدی هاشمی در آنها ایفای نقش کرده است میتوان به «زرد قناری»(۱۳۶۷)، «روز کارنامه»(۱۳۸۱)، «هیچ»(۱۳۸۸)، «خانه پدری»(۱۳۸۹)، «قصهها»(۱۳۹۰)، «فرزند چهارم»(۱۳۹۱)، «ضدگلوله»(۱۳۹۱)، «تراژدی»(۱۳۹۲) و «یک دزدی عاشقانه»(۱۳۹۴) اشاره کرد.
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است