فرانک فروتن تهیه کننده فیلم سینمایی «برای آوا» به نویسندگی و کارگردانی محسن سراجی در گفتگو با خبرنگار سینمایی صبا درباره این اثر عنوان کرد: فیلم سینمایی «برای آوا» کاری برای گروه سنی نوجوانان است و به ماجراهایی که برای یک گروه تئاتری که کارشان در یک جشنواره بینالمللی پذیرفته شده است، می پردازد.
او درباره داستان این فیلم افزود: آوا بازیگر نقش اصلی نمایش این فیلم دو تابعیتی ایرانی افغانی است در نتیجه برای خروج از کشور گذرنامه ندارد و ما در فیلم شاهد تلاش اعضای گروه برای اینکه بتوانند بازیگر کارشان را با خود همراه کنند و برای او گذرنامه بگیرند، هستیم.
این تهیهکننده بیان کرد: کلیت کار در فضای تراژی کمیک شکل می گیرد. در واقع سعی شده چون کار نوجوان هست لحظات کمدی داشته باشد.
فروتن اظهار کرد: اکنون کارهای پس از تولید «برای آوا» تمام شده و به زودی برای گرفتن پروانه نمایش اقدام می کنیم البته اولویتمان ارسال اثر به جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان است تا بعد از آن ببینیم اکران به چه شکلی پیش خواهد رفت و البته برای حضور کار در جشنواره های بین المللی نیز با توجه به موضوع کار برنامه ریزی های زیادی داریم.
او با اشاره به محتوای فیلم سینماییی «برای آوا» گفت: افراد دوملیتی همیشه مشکلاتی این چنینی دارند متاسفانه این افراد نه برای این کشور هستند نه کشور دیگر و شرایط سختی را میگذرانند و این موضوع مختص کشور ما نیست.
تهیه کننده فیلم سینمایی «برای آوا» خاطرنشان کرد: اصل ایده این اثر از جایی شکل گرفت که سال ۱۳۹۸ نمایشی را در جشنواره تئاتر فجر روی صحنه بردم که کارگردانی آلمانی کار را دوست داشت و به گروه پیشنهاد اجرا در آلمان را داد و زمانی که برای برنامهریزی اجرا در آلمان اقدام کردیم یکی از بازیگران عنوان کرد که پدرش عراقی است و نه شناسنامه و نه گذرنامه دارد و متاسفانه این در حالی بود که این نوجوان ۱۹ ساله متولد ایران بود و در آن زمان تازه متوجه شدم چه وضعیت عجیب و دردناکی است.
او ادامه داد: با توجه به اتفاقی که برای بازیگر کارم اتفاق افتاده بود ایده کار را با محسن سراجی مطرح کردم و او به عنوان نویسنده کار از اوایل ۹۹ نگارش را شروع کرد و اواخر همان سال فیلمنامه به پایان رسید و در نوروز ۱۴۰۰ کار را کلید زدیم.
کارگردان نمایش «مرثیه ای برای یک رویا» عنوان کرد: وقتی سراغ ژانر کودک و نوجوان می آیی به ویژه ژانر نوجوان که اصلاً برای ما تعریف نشده است و تولید آثار برایش خیلی انگشت شمار است یعنی در سخت ترین شرایط قرار می گیری.
کارگردان نمایش «مثل خاراندن یک زخم» توضیح داد: من از سال ۹۳ آموزشگاه دارم و کار خودم در زمینه آموزش بوده و علاقه من کار کودک و نوجوان است و همیشه دوست داشتم که کاری برای این گروه سنی که خیلی مهجور مانده اند، انجام دهم چون ما تقریبا آثاری برای دوران کودکی داریم و بعد بلافاصله به سراغ جوانی می رویم و این وسط نوجوانی که سن مهمی است، دیده نمی شود. من حتی در زمینه تئاتر هم زمانی که به تئاتر می پرداختم حتما در سال یک کار نوجوان روی صحنه می بردم چون فکر میکنم نوجوانی سنی است که کار فرهنگی برای آنها کم انجام شده است در حالیکه مقطع سنی عجیب غریبی است ولی ما در فیلم، تئاتر و حتی کتاب آن را کنار گذاشته ایم.
کارگردان نمایش «ترس های کوچک من» ادامه داد: ما در تولید فیلم سینمایی «برای آوا» چهار بازیگر بزرگسال داشتیم و بقیه بازیگران نوجوان بودند و علاوه براینکه کار کردن برایشان سخت است با نوجوانان کار کردن هم سخت بود و یکی از دلایلی که پروسه تولید طولانی شد و هزینه های ما بالا رفت همین بود که نوجوانان با توجه به سنشان در شرایطی قرار دارند که خیلی دشوار می توان با آنها کنار آمد. ما ۱۴ بازیگر نوجوان و کودک داشتیم که به دشواری میتوانستیم روزی ۱۲ ساعت با آنها کار کنیم.
او بیان کرد: ما در نظر داشتیم فیلمبرداری را در ۲۵ جلسه تمام کنیم ولی به دلیل همین مسائل در ۴۸ جلسه کار را به اتمام رساندیم.
فرانک فروتن در پایان با اشاره به ریسک کار کردن در زمان کرونا گفت: زمانی که نگارش کار را شروع کردیم ذهنیت این بود که کرونا تمام می شود ولی نشد و اکنون در نظر داریم تا شاید با حضور در بخش بینالملل بتوانیم کمی هزینه ها را جبران کنیم و مهمتر اینکه تمام تلاش مان را انجام دهیم تا این اثر که با بودجه شخصی ساخته شده در ایران و در جوامع بین المللی به خوبی دیده شود.
نگار امیری
انتهای پیام/
There are no comments yet