«کیوسک» به تهیه کنندگی محمدامین
نوروزی با اجرای احسان عبدی پور کارگردان جوان سینما عنوان برنامه ای است که به
عرصه فرهنگ می پردازد و بهتر این است که آن را مجله ای فرهنگی هنری بدانیم، زیرا
به زبانی عامیانه به تحلیل هنرهایی چون سینما، ادبیات، تئاتر و موسیقی می پردازد. این
برنامه به سردبیری امیر ابیلی و همکاری تعدادی از خبرنگاران عرصه فرهنگ و هنر در
مدت زمان ۶۰ دقیقه شنبه ها حدود ساعت ۲۲:۳۰ به روی آنتن شبکه سوم سیما می رود و در
هرقسمت میزبان یکی از هنرمندان است.

محمدامین نوروزی، درباره چگونگی روند تولید
«کیوسک» که طی مدت کوتاهی رضایت مخاطبان را جلب کرده ، با روزنامه «صبا» گفت و گو
کرد.

بفرمایید که تهیه کننده تلویزیون باید چه خط و
روندی را دنبال کند تا در این عرصه به موفقیت برسد و آثار با کیفیت تولید کند؟

این روال صرفا یک اتفاق درون سازمانی نیست و به
تجربیات شخصی فرد در حوزه های مختلف باز می گردد و البته در نهایت، همه اینها به
استعداد، توانمندی و تیم فنی که انتخاب می‌شود و میزان مشاوره پذیر بودن تهیه
کننده و تلاش او بستگی دارد. اینگونه نیست که برای
همه افراد یک روال مشخص وجود داشته باشد و طی کردن آن به موفقیت منتهی شود. اما
روالی که قطعیت دارد این است که تهیه کننده باید در مسیرتولید برای اجزای مختلف
برنامه ا‌ش فکر و انرژی بگذارد، کار و تلاش مستمر بکند
تا اتفاقی متفاوت روی بدهد. اما بنظرم مهمترین ویژگی یک تهیه کننده این است که او
باید، بتواند مدیریت کار تیمی را بلد باشد و مسائل مالی بخش کوچکی از این کار تیمی
است و بخش مهم آن، همگرایی و هم ‌افزایی در اجزاء مختلف متخصص ایجاد کردن است. مقوله‌
ای که ما در ایران بسیار ضعیف انجام می ‌دهیم.

طی سالهای اخیر تولید «تاک شو» و کلا برنامه های
گفتگو محور بیشتر شده، اما کیفیت آثار بالا نرفته و اغلب این برنامه ها شبیه به هم
هستند و انگار از کلیشه ای مرسوم تبعیت می کنند. نظرتان در اینباره چیست؟

اینکه برنامه سازی ما به ورطه تکرار افتاده تاحدودی
تحلیل درستی است. بنظرم اصلی ترین دلیل آن این است که در اغلب برنامه های تاک شو،
عمده حرفها‌ و نگاه‌های کلیشه ای و تکراری باز تولید می‌شوند؛ در حالیکه جان و خون
برنامه های گفتگو محور، ویژگی چندصدایی بودن آن است. سالهاست که بزرگان ما خواستار
کرسی‌ های آزاد اندیشی و محفل‌ های تضارب آرا هستند، اما عملا در برنامه‌ های تاک
شو تضارب آرا و چند صدایی وجود ندارد و بخاطر همین، اینگونه برنامه ها جان و
موفقیت لازم را ندارند و مشکل بزرگتر این است که در موضوعات فرهنگی و هنری توجه
حداقلی برای تولید برنامه‌های لازم انجام نمی‌شود.

دلیل این بی توجهی به حوزه فرهنگ و هنر چیست؟

زیرا تنوع سلیقه در حوزه فرهنگ و هنر گستره
بیشتری دارد و آن چند صدایی بودن و تنوع سلایق باید در چنینی آثاری لحاظ بشود و در
نهایت برنامه ای می تواند ماندگار شود که تک بعدی نباشد و همه نگاه ها و سلایق را
مد نظر قرار دهد. البته نمی توان گفت تاک شوهای تولید شده همه در دام کلیشه افتاده
اند و محتوا و ساختاری تکراری دارند؛ زیرا در همه دنیا تاک شو، تاک شو است. حال
اینکه تغییر نگرش در نوع اجرا و چگونگی پرداخت و به کار بردن خلاقیت در بخش های
مختلف برنامه می تواند به تولید برنامه ای متفاوت بیانجامد.

پس دلیل اینکه اغلب تاک شو های فرهنگی و هنری مورد توجه مخاطبان
قرار نمی گیرند چیست؟

اصلی ترین آفتی که باعث افت کیفیت تاک شو ها می
شود، این است که متاسفانه اغلب آنها به تریبون خصوصی مجری و تیم برنامه ساز برنامه
تبدیل می شود که همین موضوع باعث می شود آن چند صدایی بودن در برنامه رخ ندهد و
مخاطب و هنرمندان دغدغه‌ها و مسائل خود را در برنامه مشاهده نکنند و پس از مدتی
برنامه به ورطه تکرار بیفتد و برای مخاطب جذابیتی نداشته باشد.

مانع چندصدایی بودن برنامه ها چیست؟

دلایل متعددی دارد. اول اینکه مدیران و تصمیم
گیران باید نگرش باز و سعه صدر بیشتری نسبت به نخبگان جامعه خود داشته باشند و به
آنها اعتماد کنند، که بنظرم حداقل درسازمان صدا و سیما با مدیران جوان و نواندیشی
که پیدا کرده ، این بستر فراهم شده است. دوم اینکه اندیشمندان
فکری در عرصه‌های مختلف جامعه باید تلاش بیشتری برای تولید فکر و اندیشه داشته
باشند و از ترجمه و تکرار مدام حرفهای پیشینیان چه سنتی و چه مدرن گذر کنند و
مسائل نوجامعه بومی خود را پاسخگو باشند. سوم اینکه نخبگان و هنرمندان فرهنگی و
هنری در این عرصه ورود جدی کنند و از بحث و تبادل نظر هراس نداشته باشند و فرهنگ
گفتگو کردن با دیدگاه های مختلف را در برابر دیدگان مردم به نمایش بگذارند و به
آنها یاد بدهند. با تکبر کردن، قهر کردن و تمسخر و حمله کردن به جریان فکری
مخالفشان حال چه از طرف جریان مذهبی جامعه باشد چه روشنفکری، باعث رشد فرهنگ گفتگو
و تسهیل رسیدن به فضای چند صدایی نمی‌شود، بلکه شکاف‌ها و تقابل‌ها بیشتر می‌شود.
ما در شرایط امروزی جامعه و در چهارچوب عقاید اسلامی‌-ایرانی خود به شدت نیاز به
شنیدن و فهمیدن حرف یکدیگر داریم و نباید با تمسخر و برخوردهای هیجانی این فضا را
سرکوب کنیم. به طور کلی بر آتش اختلافات افزودن و جبهه گیری کردن مقابل نگاه مخالف
و گسترش آن بین مردم اصلا اتفاق فرهنگی نامیمونی برای شرایط فعلی جامعه است.

برویم به سراغ برنامه «کیوسک». ایده و طرح این
برنامه چگونه شکل گرفت و برای تولید آن چه روندی را طی کردید؟

پیشنهاد اولیه و طرح برنامه «کیوسک» به طور مشخص
از آقای امیر ابیلی سردبیر برنامه است.

مجری این برنامه احسان عبدی پور است که کارگردان
سینماست و تاکنون در عرصه اجرا تجربه ای نداشته است، درباره چگونگی انتخاب ایشان
به عنوان مجری کمی توضیح دهید.

پیشنهاد اجرای احسان عبدی پور که با او رفاقت
دارم از سوی من و تیم برنامه ساز بود. او شخصیت خیلی گرمی دارد و با توجه به لهجه
جنوبی اش، صمیمی و شیرین است؛ به اضافه اینکه در سینما و ادبیات نیز تخصص دارد.

انتخاب احسان عبدی پور به نوعی کلیشه شکنی محسوب
می شود. همین که به سراغ مجری های معروف و شناخته شده و البته تکراری نرفته اید به
تنهایی اتفاق نویی است که به جذابیت برنامه افزوده است.

بله. البته احسان در ابتدا نظرش این بود که لهجه
دارد و گزینه خوبی برای اجرا نیست؛ اما ما نظری مخالف داشتیم و لهجه اش را ویژگی متمایز
او می دانستیم. در حال حاضر نیز، هرچه پیش می رویم از او می خواهیم با لهجه اش و
الفاظ بوشهری ا‌ش راحت تر استفاده کند.

در این زمینه طی تولید و پخش با مشکلی مواجه
نشدید؟

خیر اگر او بتواند در بین مخاطبان به عنوان شخصی
که اهل بوشهر است خودش را جا بیندازد، مشکلی پیش نخواهد آمد و اتفاقا سرآغازی می
شود تا لهجه های دیگر نیز به تلویزیون بیایند.

طی این چند قسمت، بازخورد مخاطبان نسبت به حضور
احسان عبدی پور چگونه بوده است؟

به نظرم مورد اقبال قرار گرفته ومخاطبان او را
پذیرفته اند.

شما در برنامه «کیوسک» به طور مستقیم با
خبرنگارها و اهالی رسانه همکاری کرده اید. این تعامل و مراوده چگونه و بر چه اساسی
شکل گرفت؟

بنده سابقه همکاری در رسانه های مختلف را دارم .
و در بخش اتاق فکر برنامه «کیوسک» نیز از این دوستان که برخی از آنان در تیم
تحریریه حضور دارند، دائم مشاوره می گیریم. در بخش های فنی نیز با دوستان برنامه
ساز جلسات مشورتی دارم و از نظرها و پیشنهادهای آنها استفاده می کنم و مدام سعی می‌
کنم نقدهای آنها را بشنوم تا در جهت اصلاح قدم بردارم.

این وجه ژورنالیستی کلا در تهیه کنندگی چقدر به
کمک شما آمده است؟

بسیار زیاد. اگر این سابقه و شناخت و آگاهی نبود
نمی توانستم در این عرصه قدم بگذارم یا اگر هم وارد عرصه تهیه کنندگی می شدم
موفقیتی کسب نمی کردم؛ مانند برخی از همکاران که عدم شناخت و آگاهی شان نسبت به
حوزه های مختلف و ارتباط محدودشان با هنرمندان، روند کاری و کیفیت کارشان را تحت
تاثیر قرار داده است و صرفا آنها را در مناسبات مالی و ارتباطی با ساختارها تعریف
کرده است و نه هنرمندان.

خودتان «کیوسک» را صرفا برنامه ای فرهنگی می
دانید یا اثری ژورنالیستی؟

فرهنگ هم قطعا حوزه ژورنالیسم دارد. برنامه
کیوسک اثری ژورنالیستی است که در مدیوم تلویزیون تولید می شود. یعنی روندی که قبلا
در مجلات و سایت‌ها دنبال می شد حال در تلویزیون انجام می شود.

شما در برنامه «کیوسک» عرصه فرهنگ و هنر را
محوریت برنامه قرار داده اید و صرفا به مقوله سینما نمی پردازید. این کلی نگری نوع
تولید برنامه را با مشکل مواجه نکرده است؟

با توجه به ظرفیت برنامه و این که هفته ای یک شب
به روی آنتن می رود پرداختن کامل به همه عرصه های فرهنگی مقدور نخواهد بود؛ لذا در
طول برنامه، موضوعاتی که عموم مخاطبان با آنها ارتباط بیشتری دارند را برجسته تر
می کنیم که سینما یکی از آنهاست و به جز آن سه عرصه ادبیات، موسیقی و تئاتر را مد
نظر قرار داده ایم. در کل به موضوعات و اتفاقاتی می پردازیم که در طول ماه و هفته
رخ می دهند و مردم با آنها ارتباط بیشتر و بهتری می گیرند و ما این رویدادها را از
منظر آنها مورد تحلیل و بررسی قرار می دهیم.

معمولا شبکه چهار سیما به تولید برنامه های
فرهنگی و هنری می پردازد. در نوع انتخاب شبکه چه مواردی را مد نظر قرار دادید و چه
شد که شبکه سه را برای تولید و پخش برنامه «کیوسک» در نظر گرفتید؟

از ابتدا تلاشمان این بود که رویکردی نظری و
تئوریک نداشته باشیم و برنامه را برای طیف مخاطب فرهیختگان و نخبگان به روی آنتن
نبریم و با نیازهای مردم مماس باشد و محوریت اصلی برنامه که از سوی من و تیم
برنامه ساز بر آن تاکید می شود، مردم پسند بودن آن است. این رویکرد عامدانه است؛ و
اینکه شبکه سه بهترین محفل برای ارائه چنینی نگاهی است.

در ابتدا و پیش از تولید از سوی مسئولان شبکه سه
مخالفتی وجود نداشت؟

خیر. انصافا مدیران و مسئولان شبکه از این
برنامه استقبال کردند و نه تنها مانع تولید نبودند، بلکه ما را مورد حمایتشان قرار
دادند و به نوعی باعث تسهیل این اتفاق
شدند.

سوال دیگری ندارم اما اگر موضوعی هست که می
خواهید در گفتگو مطرح شود بفرمایید.

فقط این
را بگویم که برنامه ای موفق خواهد بود که طی آن ارتباطی دوسویه میان برنامه سازان و جامعه هنری شکل گیرد. یکی
از موضوعات مهم این است که هنرمندان با اقبال به سمت تلویزیون بیایند و با روی
گشاده با مردم ارتباط بگیرند که اگر چنین نباشد هر برنامه‌ای، چه برنامه کیوسک و
چه برنامه های دیگر با هر تیم و هر کیفیتی نمی توانند تریبون خوبی برای بحث و
گفتگو و چالش باشند. امیدوارم این ارتباط دو طرفه بیشتر و پر رنگ تر باشد تا ما
نیز در طول برنامه میزبان طیف متنوعی از هنرمندان در برنامه کیوسک باشیم.

وحید خانه ساز