پیمان پورشکیبایی خواننده، نوازنده، آهنگساز، مدرس ساز و آواز، بنیان‌گذار و مدیر گروه فرهنگی «گَرُزمان»، نویسنده و پژوهشگر حوزه موسیقی و کودکان در گفتگو با خبرنگار موسیقی صبا درباره فعالیت‌های موسیقایی خود در سال‌های شیوع بیماری کرونا و محدودیت‌هایی که این بیماری ایجاد کرده بود، گفت: همه­ ­گیری کرونا پیشامد نا­خوشایندی بود و هست به ویژه برای ما هنرمندان که پشتوانه‌­ای جز مردم هنر دوست نداریم، اما آنچه از پدر و مادر و استادان خود آموخته‌­ام تلاش و پشتکار در هر شرایط است.

وی با تاکید بر اینکه افسوسِ شرایط را خوردن، مشکلی را حل نمی‌کند و برای پیشرفت باید زحمت کشید و برنامه داشت، ادامه داد: در دوران کرونا با همراهی پدر و مادر و جمعی از هنرجویان با استعدادم مانند حسام بهمن­، زهرا مظفری­، مینا امینی و… توانستیم گروه فرهنگی «گَرُزمان» را راه ­اندازی کنیم.

«گَرُزمان» برای آگاهی مردم در حوزه فرهنگ و هنر تاسیس شد

این مدرس ساز و آواز با معرفی گروه فرهنگی «گَرُزمان» توضیح داد: گَرُزمان به معنای آسمان و سرای خنیا است؛ یعنی جایی که روح آدمی به آرامش می­‌رسد و موسیقی و شعر در آن جاری است. در حال حاضر «گَرُزمان» در اینستاگرام و تلگرام صفحه دارد و در آن صفحه‌ها و وبسایت مجموعه به تولید محتوا در زمینه‌های فرهنگی­ و هنری پرداخته‌ایم تا آگاهی مردم را در این دوران افزایش دهیم.

پورشکیبایی با تاکید بر سختی‌هایی که بیماری کرونا ایجاد کرده بود، آن را یک فرصت نامید و اشاره کرد: چندین کتاب صوتی در حوزه‌های  ادبی، کودک و نوجوان و موسیقی در این سال‌ها تولید کردیم که مورد اقبال مخاطبان هم قرار گرفت و بازخورد خوبی هم داشته است. همچنین با همکاری نشر «آیینه رسای اساطیر پارسی» با مدیریت مریم تفضل­ چند آلبوم به نام­‌های «چکامه‌­های فرزانگان شعر پارسی» با نویسندگی و گویندگی پدرم محمود پورشکیبایی تولید کردیم که سرگذشت بیست و یک شاعر پارسی به همراه قطعه‌های موسیقی که با استفاده از شعر آن‌ها خوانده شده است، برای مخاطبان شعر و موسیقی قابل استفاده است.

وی ادامه داد: ۱۰ حکایت از گلستان سعدی در آلبوم از «گلستان شنو» که تجربه‌­ای است از خواندن نمایش­‌گونه حکایات گلستان که موسیقی آن را به همراه رضا جدیدی ساختم و مادرم مریم نظامی­‌نژاد و زهرا مظفری روایت آن را برعهده داشتند، تولید کردیم. همچنین سه جلد آلبوم کودک به نام «با هم بخوانیم» که مجموعه ترانه‌های کودکانه با اشعاری اخلاقی و آموزشی است با محوریت تار ایرانی و اجرای هنرجویان گروه فرهنگی «گَرُزمان» و با موسیقی خودم برای استفاده کودکان آماده کردیم.

مدیر گروه فرهنگی «گَرُزمان» عنوان کرد: دو آلبوم «زیر طاق خشتی» و «از دشت و رود و جنگل» هم برای علاقه مندان داستان و ترانه کودک عرضه کردیم که ساز تنبک رضا احمدی عطار و با خوانش زهرا مظفری منتشر شدند. علاقه‌مندان می‌توانند همه این آلبوم‌ها و آثار را با مراجعه به سایت‌های «کتاب‌ راه» و «طاقچه» تهیه کنند.

آلبومی با ترانه‌های پدربزرگم و پروین اعتصامی منتشر کردم

وی در ادامه درباره دیگر فعالیت‌های موسیقایی خود اظهار کرد: آلبوم «درخت بخت» تازه‌ترین فعالیت موسیقایی من است که در نوروز ۱۴۰۱ منتشر شد. آهنگسازی آن بر پایه ردیف‌های موسیقی ایرانی است و دارای چهار پیش درآمد، چهار تصنیف و قطعاتی تک نوازی از سازهای ایرانی است که اشعار آن به ترتیب از پدر بزرگم زنده یاد محمدعلی پورشکیبایی از کتاب «تاب شکیبایی» و دو ترانه از کتاب «چشم زاگرس گریان» سروده خودم و ترانه‌ «مست و هشیار» زنده‌یاد پروین اعتصامی استفاده شده است.

خواننده آلبوم «درخت بخت» با اشاره به اینکه چند آلبوم دیگر آماده انتشار دارد، افزود: این آلبوم باحضور نوازندگان گروه «گَرُزمان» رضا جدیدی تنبک، شیوا احمدی سپهر عود، مجید مظاهری کمانچه و خودم به عنوان نوازنده تار بنده ساخته و در موسسه فرهنگی هنری «آوای جم» با راهنمایی‌­های مهرزاد خواجه امیری منتشر شد.

پورشکیبایی با بررسی وضعیت موسیقی کشور تصریح کرد: تاریخ ما نشان داده است که ما سرزمین شعر، ترانه و سرود هستیم و جای افسوس خوردن دارد که در قطعه‌های موسیقی هنرمندان‌مان از شعر و موسیقی خوب که در فرهنگ و جغرافیای ایران فراوان است، بهره‌مند نشویم. ایران می‌تواند برگزار کننده جشنواره‌های بزرگ موسیقایی باشد و از آن برای جذب توریست فرهنگی استقاده کند تا سطح موسیقی اصیل ایرانی به جهان نمایان شود. کدام نقطه از جهان را می‌شناسید که مانند ایران دامنه موسیقایی آن به گستردگی شعر، موسیقی و سازهای اصیل ایرانی باشد؟ برای استفاده از این گنجینه ارزشمند باید برنامه ریزی کرد و از آن بهره مند شد.

استعدادها را نباید رها کرد و تنها گذاشت

پژوهشگر حوزه موسیقی درباره تاثیر برنامه و رویدادهای استعدادیابی توضیح داد: بی­‌گمان هر برنامه‌­ای در راستای شناسایی کسانی که استعداد موسیقایی دارند موثر است، اما یک شرط مهم آن است که استعداد کشف شده رها نشوند. یک استعدا هرچقدر هم که نابغه باشد در صورت نداشتن آموزش علمی و عملی و پشتیبانی یک استاد، استعدادش ضایع می‌شود. باید برای حفظ و رشد استعدادها و فرهنگ موسیقایی کشورمان برنامه ریزی کرد و زمان گذاشت تا نسل آینده از این موهبت بی‌نصیب نباشد.

وی درباره برگزاری کنسرت موسیقی در آینده گفت: همراه با هنرجویانم در حال تمرین برای اجرای قطعه‌ها و تصانیف آلبوم «درخت بخت» و چند قطعه دیگر روی صحنه هستیم. برای این اجرا دوست دارم با هنرجویانی که این سال‌ها با هم کارکرده‌ایم در صحنه حاضر شوم تا ارزش کلاس موسیقی که آمده‌اند و سال‌ها زحمتی و سخنی که به جان خریده‌اند، زیباتر نمود داشته باشد. به همین دلیل با بهترین هنرجویانم در حال تمرین هستم و امیدوارم در نیمه دوم امسال بتوانیم اجرای فوق العاده‌ای روی صحنه ببریم.

پورشکیبایی در پایان با اشاره به تاثیر تربیت پدر و مادرها در شکل گیری سلیقه موسیقایی فرزندانشان توضیح داد: برای رشد سطح موسیقایی کودکان و نوجوانان و اینکه نسل آینده ایران با موسیقی اصیل و فاخر ایران آشنا باشد پیشنهاد می‌کنم که پدرها و مادر‌ها ذائقه شنیداری فرزندانشان را با شعر و موسیقی خوب از سنین پایین بارور کنند. شنیدن موسیقی بد با شعر بد ناخوشایند است و تاثیر منفی روی تربیت و ذهن کودکان و نوجوانان می‌گذارد، خانواده‌ها بدانند که شنیدن و نواختن موسیقی درست و خوب کارکرد مغز را افزایش می­‌دهد و شنیدن شعر خوب دامنه‌­ لغات کودکان را برای گفتار بهتر رشد می‌­دهد. موسیقی و شعر خوب مانند یک آموزگار هستند برای کودکان و نوجوانان که پدر و مادر‌ها نباید نسبت به آنچه در اختیار کودک قرار می‌دهند بی‌تفاوت باشند و چه بهتر که در سنین پایین فرزندان خود را برای آموزش موسیقی با یک استاد همراه کنند.

محمد کفیلی

انتهای پیام/