به گزارش خبرنگار موسیقی صبا، تالار وحدت تهران اولین شب‌های پس از ماه رمضان را با اجرای اهالی موسیقی با قدرت شروع کرد. این سالن دوشنبه و سه شنبه ۱۲ و ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۱ با دو سانس اجرای علی قمصری نوازنده تار و آهنگساز موسیقی دستگاهی و گروهش همراه بود که به دلیل استقبال مخاطبان برای ۱۹ و ۲۰ اردیبشهت هم تمدید شد و این شب‌ها با اجرای ارکستر سمفونیک تهران به رهبری ولفگانگ ونگنروت میزبان مخاطبان موسیقی است.

ارکستر سمفونیک تهران در اولین برنامه ریزی‌های خود برای اجرا در قرن جدید، شب‌های ۱۴، ۱۵ و ۱۶ اردیبهشت را انتخاب کرد تا با حضور ولفگانگ ونگنروت موسیقیدان آلمانی به عنوان رهبر مهمان این ارکستر روی صحنه برود و در سه بخش قطعه‌های «سمفونی شماره ۲» به آهنگسازی یوهانس برامس، «دو موومان برای ارکستر زهی» به آهنگسازی محمدتقی مسعودیه و «اورتور هبرید» به آهنگسازی فلیکس مندلسون را اجرا کند.

ارکستر سمونیک تهران پس از کناره‌گیری شهرداد روحانی در خرداد ۱۳۹۹ بعد از چهار سال فعالیت و رهبری این کنسرت به صورت رسمی، مانند برخی ادوار گذشته بی‌سرپرست شد و به وضعیت بی‌سروسامانی برگشت که ارکستر رهبر و سرپرست مشخص و ثابتی نداشت و در هر سال یک نفر چوب رهبری ارکستر سمفونیک تهران با قدمت ۹۰ ساله را به دست می‌گرفت.

ارکستر سمفونیک تهران در سال‌های بعد از انقلاب کمتر سال‌هایی را بدون چالش و مشکل پشت سر گذاشته و تنها در دوره‌های کوتاهی با حضور فریدون ناصری، علی رهبری، شهرداد روحانی و نادر مرتضی‌پور به نظم و ثبات حداقلی رسید.

رهبران متعددی در سال‌های پس از انقلاب رهبری ارکستر سمفونیک تهران را برعهده داشتند که از میان آن‌ها می‌توان به نصیر حیدریان، فریدون ناصری، علی رهبری، نازنین آقاخانی، نادر مشایخی، نادر مرتضی‌پور، منوچهر صهبایی و شهرداد روحانی اشاره کرد و ولفگانگ ونگنروت رهبر فعلی این ارکستر چندمین رهبر غیرایرانی است که مقابل ارکستر سمفونیک تهران می‌ایستد.

ولفگانگ ونگنروت رهبر ارکستر آلمانی، دانش آموخته دانشگاه موسیقی و هنرهای نمایشی گراتس اتریش و همچنین دانشگاه موسیقی سار در آلمان است. در کارنامه ونگنروت اجراهایی با ارکستر سمفونیک برن، فیلارمونیک برمن، ارکستر سمفونیک کارنتین، ارکستر سمفونیک شمال غربی آلمان، تئاتر کولون در بوئنوس آیرس، ارکستر سمفونیک شیزوکا کره جنوبی، ارکستر گواندهاوس و اپرای لایپزیک به چشم می‌خورد و اجرا با ارکستر سمفونیک تهران هم به عنوان تازه‌ترین فعالیت این موسیقی‌دان به کارنامه هنری او اضافه شد.

ونگنروت همچنین اپراهایی از جمله اپراهای کپنهاگ، استکهلم، گوتنبرگ و مالمو را رهبری کرده است. وی استاد دانشگاه گراتس اتریش است.

شب گذشته ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ در دومین سانس از اجراهای ارکستر سمفونیک تهران، ولفگانگ ونگنروت راس ساعت ۲۱:۳۰ به همراه اعضا ارکستر روی صحنه حاضر شد تا اولین قطعه را که «سمفونی شماره ۲» یوهانس برامس است، اجرا کند.

«سمفونی شماره ۲» برامس علاوه بر استفاده از سازهای زهی بیشتر بر پایه سازهای بادی مانند ترومپون، ترومپت، کر، فلوت و کلارینت تنظیم شده است که فراز و فرودهای این قطعه را شکل می‌دادند.

موقع شنیدن این قطعه و یا هر قطعه بی‌کلام دیگر امکان خیال‌ پردازی و تصور به دلیل نبود کلام بیشتر می‌شود و یاد و خاطر مخاطب این قطعه‌ها بیشتر به سمت فیلم‌های کلاسیک سینما و به عنوان مثال آثار بی‌کلام چارلی چاپلین می‌رود.

سپس دو موومان کوتاه اجرا شد که محمدتقی مسعودیه آن را بر پایه سازهای زهی مانند ویولن، ویولا، ویولن سل و کنترباس آهنگسازی کرده است. این قطعه ذهن مخاطب را گاهی به سمت خیال‌ پردازی‌ سوق می‌دهد و گاهی هم او را در یک ماجراجویی و داستان جنایی قرار می‌دهد.

و اما سومین بخش از اجرای ارکستر سمفونیک تهران به اجرای چهار موومان از «اورتور هبرید» فلیکس مندلسون اختصاص داشت که حسن ختام یک ساعت اجرای این ارکستر روی صحنه تالار وحدت باشد.

«اورتور هبرید» روایت اورتوری ناتمام از مندلسون نوازنده و موسیقدان آلمانی است که به روایت سفر خود به ایتالیا و حال و هوای این کشور به زبان موسیقی پرداخته بود.

اجرای بخش سوم این ارکستر از فضایی آرام شروع شد و در نهایت با ضربه‌های نوازنده تیمپانی و همراهی نوازنده‌های سازهای زهی به اوج رسید و با فراز و فرودهای متعدد به پایان رسید تا ارکستر سموفنیک تهران دومین شب از اجراهای خود را به پایان برساند.

تالار وحدت تهران به غیر از اجرای شب‌های ۱۶، ۱۹ و ۲۰ اردیبهشت به ترتیب با ارکستر سمفونیک تهران و گروه علی قمصری، در شب‌های ۲۹ و ۳۰ اردیبهشت با اجرای ارکستر ملی ایران و ۲۸ اردیبهشت با  ارکستر سوژین همراه است.

البته تالار وحدت در روزهای ۲۳ و ۲۹ اردیبهشت شاهد اجرای ویژه بانوان سیمین غانم و ۳۰ اردیبهشت اجرای گروه نوشه است که در ساعت ۱۴:۳۰ برای بانوان علاقه‌مند به موسیقی روی صحنه می‌روند.

عکس ها از سمیرا اسدیان است.

محمد کفیلی

انتهای پیام/