مسعود روشنپژوه که مخاطبان او را با «مسابقه محله» به یاد
میآورند و طی این سالها مسابقات و برنامههای مختلفی را اجرا کرده و با شبکههای
مختلف تلویزیون همکاری داشته، امسال نیز مانند سالهای گذشته مجری یکی از برنامههایی
است که ویژه ماه مبارک رمضان به روی آنتن رفته است.
مسعود روشنپژوه که به اتفاق محمدرضا حسینیان اجرای برنامه
«ماه سپید» را در برج میلاد به عهده دارد
درباره کیفیت و چند و چون این جشن با روزنامه «صبا» به گفتوگو نشست.
برنامه «ماه سپید» امسال چه تفاوتهای با
برنامه سالهای قبل دارد و چه تغییراتی کرده است؟
تغییر زیادی وجود ندارد و امیدوارم برنامه امسال ضعیفتر از
برنامه سال گذشته نباشد.
ناامید به نظر میرسید. چرا این احتمال وجود
دارد که برنامه امسال ضعیفتر از برنامه سال گذشته باشد؟
واقعاً نمیدانم چه بگویم. شاید یکی از دلایلش عدم وجود
بودجه کافی باشد. البته من و آقای حسینیان مجری برنامه هستیم و این سوال را باید
از تهیهکننده برنامه بپرسید.
درباره حال و هوای برنامه «ماه سپید» کمی توضیح
دهید و بفرمایید که شادی و نشاط لازم را چگونه در برنامه ایجاد خواهید کرد؟
قرار است «ماه سپید» اثری شاد باشد و این اتفاق زمانی میسر
میشود که عوامل و اجرا کنندگان از روحیه شاد و بانشاطی برخوردار باشند؛ اما به هرحال، از آنجایی که این برنامه جشنی با
حال و هوای ماه مبارک رمضان است و هدف آن ایجاد لحظات شاد در ساعات پس از افطار
است، تلاش ما این است که با دعوت از هنرمندان و اشخاصی که برای مردم چهرههایی آشنا
و محبوب به حساب میآیند، این فضای مفرح را ایجاد کنیم.
طی چند شب گذشته چقدر
به این هدف که ایجاد شادی و جلب رضایت مخاطبان است نزدیک شدهاید و چقدر موفق عمل
کردهاید؟
متاسفانه طی این
دو سه روز نتوانستهایم به این هدف نزدیک شویم. البته این به آن معنا نیست که
نتوانستهایم زیرا ما توان اجرای برنامه را داریم؛ اما نوع برنامهریزی و روند
تولید بهگونهای نبوده که درخور برنامه باشد و بینظمیهایی وجود دارد که به کار
لطمه میزند.
انگار عدم برنامهریزی
و بینظمیهای موجود در تلویزیون به اتفاقی معمول تبدیل شده است!
صحبت کردن درباره
این مسئله نتیجهای نخواهد داشت و گفتنش دردی را دوا نمیکند. شاید اگر طبق
روال ۲۵سال پیش جلو میرفتیم الان اوضاع
بهتری داشتیم. بهشخصه ۲۵سال پیش، آن زمان که قرار نبود فضای برنامه اینقدر شاد
باشد، در برنامهای ویژه ماه مبارک رمضان حضور داشتم که نوع موضوع و محتوای آن
برنامه بهمراتب باکیفیتتر از برنامههای فعلی بود و روند تولید درستتری داشت.
دلیل این سیر
نزولی چیست؟
موضوع این است که
رقابت موجود رقابت درستی نیست و سیاستهای واضحی در نحوه تولید و پخش آثار
تلویزیونی وجود ندارد.
مثلاً شبکهای مثل «نسیم» که بخشهای مختلفی ندارد و
تولید محتوای کمی دارد، در نحوه تولید آثار محدودیتهای زیادی ندارد و سازندگان
به هر نحوی که میخواهند میسازند و هر کاری دلشان میخواهند انجام میدهند. حال
چگونه میتوان در شبکهای دیگر برنامهای شاد ساخت در حالی که مدیر فلان شبکه سیاستها
و ملاحظاتی دارد که باعث ایجاد محدودیت میشود. درنهایت و در چنین شرایطی کاری از
سازندگان ساخته نیست.
منظورتان این است
که باید سیاستها و ملاحظات مشخص و یکسانی وجود داشته باشد تا شبکههای مختلف در
فضایی یکدست رقابت کنند؟
بله، دقیقا. در
برخی از شبکهها آزادی عمل بسیاری وجود دارد و نمونه آن را در برنامههای مختلف
میبینیم و این در حالی است که مثلا شبکه سه سیما محدودیتهای خاص خود را دارد.
حال براساس این محدودیتها چگونه میتوان برنامهای شاد و باکیفیت تولید کرد و
موفق بود!
جدا از این
موضوع، چگونه میتوان با شبکههای ماهوارهای رقابت کرد، طوری که مخاطب به دیدن
شبکهها و تلویزیون خودمان ترغیب شود؟
واقعیت این است
که باید بهروز باشیم. یادم هست زمانی مسئولان تلویزیون با درج ایمیل و نگارش آدرسهای
اینترنتی و ارتباط پیامکی مخاطبان با برنامههای مختلف تلویزیون مخالف بودند،
غافل از اینکه به کار گرفتن تکنولوژی و استفاده از ابزار و ادوات رسانهای همان
بهروز بودن است و در جذب مخاطب موثر است. ماهواره پدیدهای نوظهور نیست و سالهاست
که وجود دارد و البته برنامههای پرمحتوایی نیز از شبکههای مختلف آن پخش نمیشود
اما با این حال مردم از آن استقبال میکنند و تنها راه مقابله با آن تولید آثار
متنوع و باکیفیت است.
و سخن آخر؟
در این میان خدا را
شکر میکنم که برنامههای کودک و نوجوان تلویزیون همچنان پربیننده هستند و در این
عرصه موفق عمل کردهایم و بازار خودمان را داریم، البته اگر از این ژانر نیز غافل
شویم مخاطبان این بخش را نیز از دست میدهیم که امیدوارم این اتفاق نیفتد.
There are no comments yet