امید جهان متولد آبادان و بزرگ شده بوشهر است که از کودکی، خواندن
را نزد پدرش محمود جهان که ۲۸ آلبوم مجاز منتشر کرده است شروع کرد. او پس از مدتی توانست
دو آلبوم مجاز به نام‌های «پسر جنوبی» و «پاپتی» در سال۸۳ و ۸۵ وارد بازار موسیقی کند.
اغلب آهنگ‌های شاد و ریتمیک هستند و بیشتر در میان مردم در مراسم شادی استفاده می‌شوند
اما به‌رغم همه استفاده‌هایی که از کیبورد و بیت‌ الکترونیک در آهنگ‌هایش می‌کند
اما موسیقی عامه‌پسند او تحت تاثیر موسیقی و ریتم‌های جنوب بوده است. او به‌دلیل
شکل استفاده از نامش در ابتدا یا میانه آهنگ‌هایش معروف است و نام او را معمولا با
همان لحن به یاد می‌آورند. به بهانه کنسرت ۲۲اردیبهشت امید جهان در سالن میلاد
نمایشگاه با او گفت‌و‌گو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

کنسرت‌های شما همیشه برای مردم و به‌خصوص قشر
جوان پرانرژی و جذاب بوده است. آیا برای این‌که این جذابیت‌ها حفظ شوند و یا ارتقا
پیدا کنند مواردی را به نوع اجرا و پرفورمنستان اضافه می‌کنید؟

اساسا موسیقی جنوب غیر از موارد معدود، ریتمیک و شاد است و
آن‌ها که کارهای ما را شنیده‌اند می‌دانند موسیقی ما هم از این قاعده مستثنی نیست
و مملو از شادی و انرژی برای مردم است. در کنسرت پیش رو هم طراحی‌هایی کرده‌ایم و
قصد داریم در دکور از سازهایی مثل دمام که در جنوب خیلی معروف است، استفاده کنیم.
ایده‌های دیگری هم داشتیم که متاسفانه دستمان خیلی باز نیست و محدودیت‌هایی هم
داریم مثلا ما می‌خواستیم روی صحنه از نخل استفاده کنیم اما چون شب قبل از ما
کنسرت محسن یگانه برگزار می‌شود و از روز قبل باید آفیش می‌کردیم اما نمی‌توانیم
استفاده کنیم. به هر حال با همین حداقل امکانات باید به بهترین نحو کارمان را
انجام دهیم.

پس می‌شود گفت تم کنسرت پیش رویتان، کاملا
جنوبی است؟

بله، تم کاملا جنوبی است و شعرها هم اغلب جنوبی هستند اما
دو کار جدید فارسی هم دارم که برای آلبوم جدید آماده‌شان کرده‌ام که قرار است آن‌ها
را بخوانیم. یکی از این قطعات «صد درصد» است و دیگری آهنگی که قبلا با پدرم خوانده
بودم و حالا می‌خواهم تنهایی آن را اجرا کنم.

در قطعاتی که از شما منتشر شده استفاده از بیت
و فضای الکترونیک زیاد است. در کنسرت‌ها به‌چه صورت کار می‌کنید و آیا جایگزینی
برای آن در نظر می‌گیرد یا به همان صورت آهنگ‌ها را اجرا می‌کنید؟

ما تلفیقی می‌کنیم. موسیقی پاپ مدرن و امروزی را با موسیقی
محلی تلفیق می‌کنیم و در کنسرت‌هایمان هم از همین تلفیق استفاده می‌کنیم و تصور من
این است که لحظات خوبی برای شنونده در کنسرت‌ها ایجاد می‌کنیم هرچند اعتقاد دارم
هنوز با کیفیت ایده‌آل‌مان فاصله داریم و جای کار داریم.

یعنی برای ارکستر طور دیگری تنظیم می‌کنید،
درست است؟

بله، ما برای اجرای کنسرت برای سازها مجدد تنظیم می‌کنیم و
رهبر ارکستر ما هم مجید قدیانی است که قبلا با بهنام صفوی، شهاب مظفری و عماد طالب‌زاده
همکاری کرده است و اکنون رهبر ارکستر ماست. کار ما هم چون چهارچوبش براساس موسیقی
فولک جنوبی است و در کنار آن از سازهای الکترونیک هم استفاده می‌کنیم آقای قدیانی
به ما کمک می‌کند و در جاهای دیگر موسیقی‌مان نوازندگان چیره‌دستی داریم که صاحب
عنوان و مقام در جشنواره‌ها هستند و خودشان کار را پیش می‌برند و سرپرستی و رهبری
گروه پاپ بر عهده مجید قدیانی است.

چه زمانی باید منتظر آلبوم جدیدتان باشیم؟

اکنون درگیر جمع‌آوری آهنگ‌های آلبوم هستیم اما دیگر آلبوم
پاسخگوی نیازهای ما نیست و اغلب گروه‌ها و خوانندگان به انتشار تک‌آهنگ روی آورده‌اند.
از طرف دیگر ممیزی‌ها و اخذ مجوزهای تک‌آهنگ همان دردسرهای آلبوم را پیدا کرده و
ما برای انتشار یک تک‌آهنگ به اندازه یک آلبوم مرارت می‌کشیم. مجوز شعر جدا و مجوز
آهنگ جدا و بعد ساخت قطعه دشواری‌هایش دست‌کمی از انتشار آلبوم ندارد و همان میزان
طول می‌کشد.

به‌رغم این‌که انتشار آلبوم، بازگشت مالی ندارد
اما بالاخره برای خوانندگان جریان اصلی نوعی ویترین است. این‌طور نیست؟

بله و ما فعلا به همین دو ویترین اکتفا کرده‌ایم و اگر قرار
است خدا به ما رزق و روزی بدهد با همین دو آلبوم می‌دهد. واقعا باید قبول کرد
هزینه‌های تولید یک آلبوم بالاست و با وجود هزینه‌های مختلف مثل استودیو، دستمزد
نوازندگان و… ما باید از جیبمان برای آلبوم خرج کنیم. فعلا هم ما دو آلبوم منتشر
کرده‌ایم و باید منتظر بمانیم و ببینیم چه پیش می‌آید. داستان خیلی گسترده و
پیچیده است و من هم همه این ماجرا را حفظ هستم اما دیگر حوصله آن را ندارم. این‌که
اعلام می‌کنند پرفروش‌ترین شده‌ایم و پنج‌ساعته سولدآوت کرده‌ایم و…. خیلی از
همکاران ما بلیت‌هایشان را به فروشگاه‌های زنجیره‌ای مثل رفاه و شهروند و شهرداری‌ها
و… می‌دهند ولی من خودم گفتم اشکالی ندارد و به نت‌برگ و تخفیفان و این قبیل
سایت‌ها بلیت بدهیم؛ چه اشکالی دارد با صداقت رفتار کنیم؟!

سال‌هاست همه این‌ تمهیدات فروش را می‌دانند؛
آیا هنوز هم کسی با این حاشیه‌ها فریب می‌خورد؟

بله، عده‌ای هستند که فقط روی ماجرا را می‌بینند مثلا به من
مراجعه می‌کنند که فلان خواننده در یک‌ساعت همه بلیت‌هایش فروش رفت. من نگاهش می‌کنم
و می‌خندم و هیچ نمی‌گویم و توضیحی نمی‌دهم. خودشان می‌دانند و ما هم می‌دانیم که
این بازی واقعا حاشیه‌های زیادی دارد. باید پا روی خیلی چیزها گذاشت و به خیلی
مسائل تن داد؛ ما اهلش نیستیم و این کارها را نمی‌کنیم و راضی هستیم به همین یک
سانس‌ کنسرت‌ها. همه هم به اندازه خودمان درآمد داریم. همکارانی را می‌بینیم که از
سولد‌آوت‌های چهارساعته استفاده می‌کنند و نمی‌دانم این سایت‌ها هنگ نمی‌کنند؟!

آن بخش از صندلی‌ها که بلیتشان را نمی‌فروشند و
از فروش خارج می‌کنند را چگونه پر می‌کنند؟

به کهریزک، فروشگاه‌های زنجیره‌ای، روابط‌عمومی‌های مناطق
۲۲گانه شهرداری، کانون هواداران و بسیاری موارد دیگر. دیگر مثلا به تخفیفان و نت‌برگ
نمی‌دهند که مردم بگویند وای فلان خواننده رفت در تخفیفان اما انتهایش را در نظر
بگیرید می‌بینید آن‌ها بلیت‌هایشان خیلی سخت‌تر فروش می‌رود. این‌ها را که می‌گویم
شامل امثال بهنام بانی، ماکان‌بند، آرش و مسیح و چند خواننده دیگری که تازه روی
بورس آمده‌اند نمی‌شود. این‌ها واقعا دارند می‌فروشند و نباید کتمان کرد موسیقی
پاپ پوست انداخته است. کاملا می‌شود فهمید که فروش این‌ها واقعی است.

ذات موسیقی پاپ اساسا همین است که مدام یک
جریان جای یک جریان دیگر را می‌گیرد.

دقیقا همین است و موسیقی پاپ موسیقی آزاد است. من اشاره به
سولدآوت کردم منظورم همکاران کمی قدیمی‌تر بود. من خودم آثار نسل جدید را گوش می‌کنم
و می‌دانم واقعا طرفدارانشان زیاد است. وقتی یک پدیده‌ را مردم دوست دارند که ما
نمی‌توانیم مقاومت کنیم و بگوییم بد است؛ هرچه باشد مردم خوششان آمده است. خیلی‌ها
به من مراجعه می‌کنند و شکوه و گلایه می‌کنند که این‌ها چیست روی بورس آمده و من
پاسخ می‌دهم، مردم از این‌ها خوششان می‌آید و حالا اگر خودتان را مورد ضرب و جرح
هم قرار دهید تغییری در ماجرا رخ نمی‌دهد و موسیقی جریان اصلی هم مو به مو طبق
سلیقه مردم پیش می‌رود و در تمام دنیا هم همین است.

آنچه سلیقه مردم به سمتش تمایل پیدا می‌کند را
خوانندگانی مثل شما خیلی خوب می‌توانید رویش تاثیر بگذارید. آیا به این فکر می‌کنید؟

ما دستمان تا حدی باز است. به‌شخصه سعی می‌کنم موسیقی فولک
جنوب را به کارم وارد کنم تا سهمی در این ارتقای سلیقه داشته باشم و دوستان دیگر
هم باید سمت‌و‌سوهای این‌چنینی به کار خودشان بدهند. تازه به بسیاری از گروه‌هایی
که موسیقی فولک کار می‌کنند اجازه داده نمی‌شود حتی از کیبورد استفاده کنند اما ما
از سازهای الکترونیک هم استفاده می‌کنیم تا جوانان را هم بتوانیم به سمت فرهنگ
محلی جنوب جلب کنیم.

علی مینایی