سریال «سرّ
دلبران» به تهیه‌کنندگی محمدرضا شفیعی و کارگردانی محمدحسین لطیفی با بازی محمد
کاسبی، برزو ارجمند، فرهاد قائمیان، جعفر دهقان، شهرام عبدلی و اسماعیل محرابی که
این روزها به روی آنتن شبکه یک سیما رفته است، آخرین اثری است که نگار عابدی در آن
حضور دارد.

این بازیگر
درباره چگونگی حضورش در سریال «سرّ دلبران» و چگونگی انتخاب‌هایش با روزنامه «صبا»
گفت‌وگو کرد.

شما تجربه
بازی در سریال‌های مناسبتی را دارید و در چند اثر تلویزیونی ایفای نقش کرده‌اید. کمی
از دلایل علاقه‌تان به سریال‌های مناسبتی بگویید.

سریال‌های
مناسبتی مخاطبان بسیاری دارند و به قول معروف در زمان پخش دیده می‌شوند و مورد
توجه قرار می‌گیرند به‌خصوص اگر کارگردان آن اثر پرونده درخشانی داشته باشد و در
تجارب قبلی‌اش، موفق عمل کرده باشد؛ حال در این میان سریال‌های ماه رمضانی معمولا
مخاطب بیشتری دارند.

حال که ویژگی‌‌های
سریال‌های مناسبتی را گفتید بفرمایید تولید این‌گونه آثار چه سختی‌‌هایی دارد؟

در تولید آثار
مناسبتی موضوع مشخص و واضح است و به هرحال کارگردان‌‌هایی که ساخت این سریال‌ها را
می‌پذیرند خوش‌فکرند و ایده‌‌های خوبی دارند و همه این موارد باعث می‌شوند که
سریال‌های ماه رمضانی موفق از آب درآیند؛ اما با این حال در روند تولید چنین
آثاری، محدویت‌‌های زمانی وجود دارد و همین موضوع باعث می‌شود کار سخت‌تر پیش برود،
زیرا اثر مورد نظر باید در زمانی معین به پخش برسد تا هر شب روی آنتن برود؛ که گاه
این اتفاق نمی‌افتد و برخی از شب‌ها به‌جای پخش قسمت بعدی، بخش‌های قبلی پخش می‌شوند،
تا عوامل بتوانند تولید و تدوین قسمت‌های جدید را انجام دهند و به پخش برسانند.

تولید سریال «سرّ
دلبران» نیز با محدودیت‌‌های زمانی مواجه بود؟

سریال «سرّ
دلبران» قرار بود در ماه رمضان سال گذشته به روی آنتن برود و همان زمان عوامل
تولید به دو گروه تقسیم شدند تا روند تولید را سرعت ببخشند؛ اما با وجود تلاش اعضای
گروه، سریال به پخش نرسید و پس از آن که زمان پخش به تعویق افتاد، تولید با طمأنینه
و بدون عجله ادامه پیدا کرد و ضبط پروژه ده ماه طول کشید. در حال حاضر نیز این
سریال به روی آنتن است.

به نظرتان با
وجود این تعویق در پخش، سریال آسیب ندیده و زمان پخش دیر نشده است ؟

خیر، زیرا
داستان متکی به زمان نیست و تاریخ مصرف ندارد.

با وجود آن‌که
در دو اثر قبلی محمدحسین لطیفی یعنی «دودکش» و «پادری» ایفاگر
نقش‌‌های اصلی بودید چه شد که بازی در نقشی کوتاه را پذیرفتید؟

فیلمنامه اثر
را دوست داشتم ضمن این‌که عوامل پروژه نیز افراد کاربلدی هستند. در کل حس خوبی
نسبت به این سریال داشتم و دلم می‌خواست در این پروژه حضور داشته باشم.

کمی درباره
نقشتان در این سریال توضیح دهید.

در سریال «سرّ
دلبران» نقش کوتاهی دارم و نقش‌‌های مهم‌تر را بازیگرانی مثل متین ستوده، رابعه
مدنی و دیگر همکاران ایفا می‌کنند؛ البته نقشم را دوست دارم، زیرا با دیگر نقش‌هایم
متفاوت است؛ این را هم بگویم که سریال «سرّ دلبران» در کل اثری مردانه است.

گفتید «سرّ
دلبران» اثری مردانه است. در این باره کمی توضیح دهید.

در سریال «سرّ دلبران» مردان حضور پررنگ‌تری
دارند و شخصیت‌‌های زن در آن زیاد نیستند و در حال حاضر اثری را نمی‌توان سراغ
داشت که به زنان و مشکلات آن‌ها بپردازد.

به نظرتان دلیل
یا دلایل این عدم توجه به زنان چیست؟

بزرگ‌ترین
دلیل، قوانین حاکم بر جامعه است که باعث می‌شود در چهارچوبی خاص به مسائل و معضلات
پرداخته شود. اگر قرار باشد به مسائل و مشکلات زنان بپردازیم به سوژه و موضوعات
زیادی برمی‌خوریم و می‌توانم بگویم زنان نسبت به مردان با مشکلات و مسائل بیشتری
مواجهند؛ اما بیشتر این مسائل در ممیزی قرار می‌گیرند و نمی‌توان به آن‌ها پرداخت.
آن درصد کمی از سوژه‌‌ها که ممیزی شاملشان نمی‌شود نیز اتفاقات و نقش‌‌هایی هستند
که تکرار شده‌اند. مانند مادر خانواده، عروس، همسر و شخصیت‌‌هایی از این دست. به
هرحال زنان با مسائل بغرنجی مواجهند ولی چون اجازه ساخت وجود ندارد فیلمسازان دست روی
موضوعی نمی‌گذارند که نمی‌شود به آن پرداخت، یا اگر هم پرداخته شود به‌دلیل سانسور
و ممیزی‌‌های موجود به اثری الکن و عقیم تبدیل خواهد شد.

در سینما اما این‌گونه
نیست. موافقید؟

در سینما نیز
محدویت وجود دارد؛ با این حال دست سینماگران برای پرداختن به موضوعات مختلف بازتر
است چون فضا بازتر است؛ اما تلویزیون فضای بسته‌ای دارد و نسبت به سینما مخاطبانش
بیشتر است و به‌دلیل همین کثرت مخاطبان، نظارت و کنترل بیشتری بر آن حاکم است؛ به
این ترتیب باید گفت در تلویزیون همه چیز باید براساس عرف و قانون باشد.

سال‌هاست که
منتقدان و مخاطبان یکی از ضعف‌‌های بزرگ آثار سینمایی و البته تلویزیونی را
فیلمنامه می‌دانند نظرتان در این‌باره چیست؟

قطعاً
فیلمنامه‌نویسان خوبی داریم، اما به آن‌ها اجازه داده نمی‌شود به خیلی از موضوعات
بپردازند.

گفتید
فیلمنامه‌‌نویس خوب زیاد داریم. تعریفتان از فیلمنامه‌‌نویس خوب چیست؟

فیلمنامه‌‌نویس
خوب نویسنده‌ای است که اجازه نمی‌دهد شرایط او را از آنچه که باید بنویسد منصرف
کند. در میان دوستانم فیلمنامه‌‌نویس و نمایشنامه‌‌نویس خوب سراغ دارم اما اثرشان
به مرحله تولید و اجرا نرسیده، زیرا نمی‌خواهند متنی که نوشته‌اند تغییر کند و
آسیب ببیند.

شما در ابتدا
بازیگر تئاتر هستید و در سینما و تلویزیون نیز حضور دارید. سوالم این است که برای
شما کدام یک ارجح‌تر است؟

تئاتر، تلویزیون
و سینما هرکدام سختی‌‌ها و جذابیت‌‌های خود را دارند. البته علاقه و گرایش اصلی من
تئاتر است و از اول به عشق صحنه وارد عرصه بازیگری شدم و هنوز هم صحنه را بیشتر از
تلویزیون و سینما دوست دارم؛ اما دلم می‌خواهد هر از گاهی جلوی دوربین بروم.
درباره فعالیتم در تلویزیون نیز باید بگویم دلیل اصلی آن عشق و علاقه‌ای است که به
مردم دارم و نسبت به آن‌ها احساس مسئولیت می‌کنم، بنابراین زمانی که فکر می‌کنم می‌توانم
کاری را درست انجام دهم انجامش می‌دهم تا به این ترتیب برای مردم و مخاطبان کاری کرده
باشم و مثبت واقع شوم.

حتی اگر
دستمزدتان کم باشد؟

درست است که
بدون پول نمی‌توان زندگی کرد، اما به نظرم همه چیز پول نیست. کمی هم باید به
دیگران انرژی مثبت داد و به‌اصطلاح به آن‌ها خیر رساند. به قول معروف، باید خیری
برسانیم که اتفاق خیر و خوبی برایمان بیفتد. درباره دستمزدها نیز باید بگویم نه‌تنها
من، بلکه خیلی از همکاران نسبت به رقم پایین و شیوه پرداخت دستمزدها اظهار
نارضایتی می‌کنند که اتفاق خوبی نیست. به نظرم اگر کار نکنیم و پول نداشته باشیم
خیلی بهتر از آن است که کار کنیم و دستمزد نگیریم؛ زیرا با این اتفاق حس خوبی
ایجاد نمی‌شود و چنین به نظر می‌رسد که از آدم سوءاستفاده شده است.

شرایط پرداخت‌‌ها
در حال حاضر چگونه است؟

در حال حاضر شرایط
تلویزیون به این صورت است که یا پول نیست یا اگر هست به‌درستی تقسیم نمی‌شود؛ و یا
به هزارویک دلیل حساب مورد نظر مسدود می‌شود و آن‌قدر توجیهات در این‌باره زیاد است
که نمی‌توان سوالی پرسید و جوابی درخور شنید. هر بار چنین اتفاقی می‌افتد با خودم
می‌گویم این‌بار حواسم را جمع می‌کنم، اما گاه اثری پیشنهاد می‌شود که شخصاً به آن
علاقه دارم مانند «سرّ دلبران» که به کارگردان آن احساس دین می‌کنم و عوامل آن را دوست
دارم و این‌گونه می‌شود که باز هم با تلویزیون همکاری می‌کنم.

وضعیت تئاتر
را چگونه می‌بینید؟

من به تئاتر
تعلق دارم و با این‌که شرایط مالی مناسبی ندارد اما با وجود همه کاستی‌‌ها آن را
دوست دارم، زیرا حداقل در تئاتر جایگاه تعریف‌شده‌ای دارم و می‌توانم حرفم را بزنم
و نمایشی درخشان را به روی صحنه ببرم، هرچند که به‌شکل‌‌های مختلف تلاش‌‌هایی در
جهت الکن کردن اثر وجود دارد اما به هرحال هنرمند می‌تواند حرفش را بزند. ضمن این‌که
در تئاتر خلاقیت بالاتر است و اندیشه و تفکر هنرمند فعال‌تر است و خواه ناخواه
مطالعه بیشتری می‌طلبد و تمرین و ممارست در آن معنا دارد.

این روزها به
چه کاری مشغول هستید؟

در عرصه
تلویزیون فعلا در کاری حضور ندارم، اما درباره حضور در سریالی که آقای شایان‌فر
تهیه‌کننده آن است صحبت‌‌هایی شده و هنوز قطعی نشده است.

وحید خانه‌ساز