سیدامیر سید‌‌زاده، تهیه‌کننده آثاری چون «مادر قلب
اتمی»، «خانوم»، « شماره۱۷ سهیلا»
و… که سابقه خوبی در همکاری با کارگردانان فیلم‌اولی دارد این روزها فیلم «ناخواسته»
به کارگردانی برزو نیک‌نژاد را روی پرده دارد. با او بهانه اکران این فیلم پس از پنج سال، فعالیت‌‌های
جدیدش و بالا و پایین‌‌های همکاری و سرمایه‌گذاری برای کارگردانان فیلم‌اولی به گفت‌وگو
نشستیم که در ادامه می‌خوانید.

فیلم سینمایی «ناخواسته» در زمان اکران در جشنواره فیلم فجر مورد توجه
قرار گرفت اما پنج سال
طول کشید تا به اکران عمومی برسد. فیلم هیچ مشکل و ممیزی هم نداشته درواقع توقیف نبوده
است اما چرا برای اکران عمومی انتظار پنج‌ساله را پشت سر گذاشتید؟

در همان سال۹۲ پس
از نمایش فیلم در جشنواره فیلم فجر، «ناخواسته» را به همراه فیلمی دیگر به پخش‌کننده
دادیم تا اکران شود. به‌دلیل تراکم فیلم‌های متقاضی یکی از فیلم‌ها با عنوان «زندگی
جای دیگری است» توانست اکران شود اما فیلم «ناخواسته» در نوبت اکران ماند. باتوجه به
این‌که هر سال حدود صد فیلم تولید می‌شود و به صف انتظار اکران اضافه می‌شود پخش‌کننده
نتوانست تا سال۹۷ فیلم
«ناخواسته» را اکران کند تا این‌که زحمات آقای اسماعیلی نتیجه داد و فیلم در این بازه
زمانی اکران شد.

پنج
سال زمان کمی نیست، تلاشی نکردید تا
فیلم زمان کمتری را در انتظار بماند و زودتر به پرده سینما برسد!؟

قطعا من و همین طور حبیب اسماعیلی به‌عنوان پخش‌کننده فیلم به‌دنبال اکران
هر چه زودتر فیلم بودیم اما همین تعدد فیلم‌های منتظر در صف اکران باعث شد نتوانیم
در جدولی که فیلم سرگروه داشته باشد آن را اکران کنیم. و درنهایت پس از پنج سال نوبت اکران به ما رسید.

به نظرتان «ناخواسته» فیلمی تاریخ انقضادار است؟ به نظرتان پس از گذشت
پنج سال
هنوز مخاطب می‌تواند به کیفیت قبل با فیلم ارتباط برقرار کند؟

این فیلم تاریخ انقضا ندارد. در تمام این سال‌‌هایی که کار کردم از میان
فیلم‌هایی که تهیه‌کنندگی آن را بر عهده داشتم دو فیلم را بسیار دوست دارم. یکی «نا‌خواسته»
و دیگری «شماره۱۷سهیلا» و واقعا به آن‌ها
افتخار می‌کنم چرا که این دو فیلم به سراغ موضوعات مهم و تاثیر گذاری در جامعه رفته
است. «ناخواسته» روایتی است از یک عشق پاک و «شماره۱۷سهیلا» به ضرورت ازدواج در سن مقتضی خود می‌پردازد. به نظرم به فراخور
سوژه هر دو فیلم، قطعا مخاطب با آن ارتباط برقرار خواهد کرد. امیدوارم با شروع پخش
تیزر فیلم سینمایی «ناخواسته» از تلویزیون زمینه معرفی و آشنایی مخاطب با آن فراهم
شود و اکران بهتری را پیش رو داشته باشیم.

اما به هر حال این بازه زمانی وقت خوبی برای اکران یک فیلم نیست و کمتر
کسی حاضر می‌شود فیلمش را در این زمان اکران کند. باتوجه به این‌که پنج سال در نوبت اکران
بودید، انتخاب دیگری نداشتید و یا فقط می‌خواستید دیگر فیلم روی پرده بیاید و بیشتر
از این زمان نخورد!؟

بله، قبول دارم فیلم در زمان خوبی اکران نشده است اما قطعا مجبور بودم،
اگر نمی‌پذیرفتم شاید این فیلم ده سال بعد دوباره شرایط اکران برایش مهیا می‌شد. برای
اکران فیلم، پخش‌کننده باید با سینمادار قرارداد ببندد و سرگروه بگیرد و… بعد از
زحمات بسیاری که حبیب اسماعیلی کشید چنین موقعیتی برای اکران فیلم به وجود آمد اگر
قبول نمی‌کردم معلوم نبود چه زمان دیگری به اکران فیلم اختصاص می‌دهند در نتیجه شرایط
فعلی را پذیرفتم.

تصورتان از اکران فیلم «ناخواسته» چطور است؟

امیدوارم از فردا که پخش تیزر‌‌های تلویزیونی شروع می‌شود اکران موفق‌تری
داشته باشیم.

شما معمولا تهیه‌کنندگی کارگردانان فیلم‌اولی را برعهده گرفتید در این
مسیر گویا ضرر زیادی را هم متحمل شدید، همچنان به این روند ادامه می‌دهید!؟ به سبب
زیان مالی که دیدید پشیمان نیستید؟

همیشه معتقد بودم که باید از جوانان مستعد و کسانی که توانایی تولید اثری
قابل قبول را دارند، حمایت کرد. در همین جهت حمایت خودم از این نسل را با فیلم «تنها
دو بار زندگی می‌کنیم» ساخته بهنام بهزادی شروع کردم و با فیلم‌های دیگری چون «امین
خواهیم گفت»، «شماره۱۷ سهیلا»، «مادر قلب اتمی»، «خانوم» و…. ادامه
دادم. تهیه‌کنندگی تمام این فیلم‌ها را با افتخار انجام دادم. با این‌که نزدیک به سه‌ونیم‌میلیارد
ضرر و زیان مالی برای من داشته اما خوشحالم که نسل جدیدی را از جوانان مستعد به عرصه
سینما معرفی کردم که امروز هر کدام جایگاه خوبی را به دست آوردند. با وجود تمام ضرر
و زیان‌‌ها اما اصلا پشیمان نیستم.

شما به موازات فعالیت در سینمای ایران در خارج از کشور هم فعالیت می‌کنید،
فضای فیلمسازی در خارج از ایران برایتان چگونه است؟

درآمد فعالیت من در خارج از کشور به‌مراتب بیشتر از درآمد من در کشور
است ولی همیشه معتقد بودم که باید خط قرمز‌‌های
داخل کشور را در ساخت آثار خارج از کشور هم لحاظ کنم. در فیلم‌هایی که در خارج از کشور
ساختم همه چیز به گونه‌ای رعایت شده که هیچ ممیزی به فیلم تعلق نگرفته است. من اصول
و قواعد حاکم بر فرهنگ و سینما ایران را در ساخت فیلم‌های خارجی و یا محصول‌‌های مشترک
رعایت کردم.

قاطبه آثاری که شما تهیه کردید فیلم‌های اجتماعی هستند، می‌خواهید فقط
در همین ژانر کار کنید!؟

فیلم‌های اجتماعی در جامعه و در سینمای ما محروم و مظلوم واقع شدند. اگر
قرار باشد همه نگاه‌‌ها به سمت فیلم‌های کمدی سوق پیدا کند پس جایگاه فیلم‌های اجتماعی
کجاست؟ کسی باید از فیلم‌های اجتماعی حمایت کند و افرادی نیز باید برای ساخت آن‌ها
قدم جلو بگذارند. فیلم‌های اجتماعی معضلات و مشکلات موجود در جامعه را که مخاطب با
آن درگیر است به همراه نسخه درمان و پیشگیری به تماشاگر خود ارائه می‌دهد. باتوجه به
این توضیحاتی که خدمتتان گفتم ترجیح می‌دهم و اساسا وظیفه خودم می‌دانم که برای ساخت
آثار اجتماعی پا پیش بگذارم و تلاش کنم. به جای ساخت آثار کمدی و فکر به گیشه ترجیح
می‌دهم فیلم‌های اجتماعی بسازم و درصدد این هستم تا تاثیری روی مخاطب سینما بگذارم.

«شماره۱۷ سهیلا» هم به‌زودی اکران می‌شود؟

طبق مصوبه شورای صنفی نمایش این فیلم برای اکران بعد از عید فطر به سرگروهی
کورش قرارداد خودش را ثبت کرده است و درصدد انجام کارهای مقدماتی برای اکران آن هستیم

ملیکا مومنی‌راد