مریم
سعادت بازیگر سه عرصه تئاتر، تلویزیون و سینما یکی از چندین هنرمندی است که به‌عنوان
میزبان در برنامه «هزار داستان» به کارگردانی مریم نوابی‌نژاد حضور یافته است. این
بازیگر درباره این برنامه و روال اجرا و جذابیت‌‌های آن با روزنامه «صبا» گفت‌وگو
کرد.

چند
بار در برنامه «هزار داستان» حضور داشته‌اید؟

به
جز حضورم در فصل سوم برنامه که این روزها به روی آنتن است، ماه محرم سال گذشته نیز
در برنامه «هزار داستان» حضور داشتم؛ البته سال پیش، شکل و شمایل برنامه با فصل
سوم متفاوت بود. سال پیش قصه توسط هنرمند میزبان روایت می‌شد و در ارتباط با موضوع
آن قصه مهمان داشتیم و برنامه ادامه پیدا می‌کرد. اما در فصل سوم این‌گونه بود که
در ابتدا مهمان می‌آمد و میزبان پیش‌تر نمی‌دانست که ویژگی آن شخص مهمان چیست و
قرار است درباره چه موضوعی با او حرف بزند که به نظرم این تغییر به جذاب‌تر شدن
برنامه منجر شده است؛ زیرا در ارتباط دوسویه مهمان و میزبان مواجهه‌ای به وجود می‌آید
که طبیعی‌تر و باورپذیرتر است.

به‌عنوان
هنرمندی که در «هزارداستان» حضور داشته‌اید و از نحوه ضبط و پخش آن آگاه هستید و
فضای آن را می‌شناسید، بفرمایید این برنامه دارای چه ویژگی‌‌هایی است؟

همین
که برنامه‌ای با ساختار و محتوای نو به روی آنتن رفته و هنرمندان با اسم و شخصیت
واقعی خودشان در آن حضور پیدا می‌کنند در نوع خود جذاب است.

و
نکات و ویژگی‌‌های دیگر؟

نکته قابل توجه این‌که معمولا در برنامه‌‌های مختلف
تلویزیونی از هنرمندان، ورزشکاران و دیگر شخصیت‌‌های معروف و محبوب به‌عنوان مهمان
دعوت می‌شود، اما در «هزار داستان» هنرمندان به‌عنوان میزبان حضور پیدا می‌کنند و اداره
بخشی از برنامه با آن‌هاست، که این موضوع در نوع خود جالب است؛ ضمن این‌که خانم
نوابی‌نژاد و همکارانشان پس از تحقیقات کامل، سوژه‌هایشان را درست و براساس ویژگی‌‌های
اخلاقی و شخصیتی میزبان انتخاب می‌کنند؛ بنابراین، یکی از امتیازهای ویژه‌برنامه
همین انتخاب‌‌ها و چینش‌‌های درست است.

جدا
از مواردی که گفتید برنامه «هزار داستان» چه تفاوت‌‌هایی با برنامه‌‌های گفت‌وگومحور
دارد؟

نمی‌خواهم
«هزار داستان» را با برنامه‌‌های دیگر مقایسه کنم، اما همان‌طور که می‌دانید در
مناسبت‌‌های مختلف به‌خصوص در ماه‌‌های محرم و رمضان برنامه‌‌های زیادی از تلویزیون
پخش می‌شوند که تاحدودی به «هزار داستان» شبیه هستند، اما فرم، ساختار و شیوه اجرایی
این برنامه به گونه‌ای است که هم مخاطبان عام و هم مخاطبان خاصی که به‌دنبال آثار
هنری هستند آن را دنبال می‌کنند که این اتفاق در نوع خود ویژه است و شاید یکی از
دلایل این موفقیت این است که برنامه به‌صورت زنده پخش نمی‌شود و تولیدی است.

بازخورد
مخاطبان را نسبت به برنامه چگونه دیدید؟

اگر
در اثری تلویزیونی حضور داشته باشم معمولا درباره آن برنامه به دوستان و اطرافیان چیزی نمی‌گویم و درباره آن اطلاع‌رسانی
نمی‌کنم و مدت‌هاست از این صرافت افتاده‌ام. به هرحال خانواده و اقوام به‌دلیل
وابستگی‌‌هایی که دارند از کار آدم تعریف می‌کنند و ایرادها را نمی‌گویند. اما درباره
«هزار داستان» ماجرا کمی فرق می‌کند و همکاران، اطرافیان و حتی کسبه محل و اغلب آن‌هایی
که این برنامه را دیده‌اند از آن لذت برده‌اند و آن را دنبال می‌کنند.

اگر
دوباره از شما دعوت شود که در «هزار داستان» حضور پیدا کنید، می‌پذیرید؟

بله
قطعاً. زیرا این برنامه را دوست دارم و معتقدم که فضای آن صمیمی است و با دید هنری
ساخته شده و مخاطبان بسیاری دارد.