عصر روز گذشته مجمع خانه تئاتر در یک زنجیره چند ساله بار دیگر به حد
نصاب نرسید تا انتخابات هیئت مدیره به تاریخی دیگر موکول شود. این وضعیت مورد انتقاد
ائتلافی قرار گرفته است که با شعار تغییر پا به عرصه انتخابات گذاشته بود.

مجمع عمومی خانه تئاتر عصر روز
گذشته در سالن اصلی تئاتر شهر برگزار شد؛ اما با اعلام به حد نصاب نرسیدن اعضای خانه
تئاتر این مجمع وارد فاز اجرایی نشد. در حالی که مهدی قلعه، بازرس خانه تئاتر اعلام
کرد جمعیت حاضر در تئاتر شهر نزدیک به ۶۵۰ نفر است، این جمعیت را برای برگزاری مجمع
عمومی مناسب ندانست. طبق گفته‌های مهدی قلعه جمعیت اعضای کنونی خانه تئاتر حدود
۱۷۰۰ نفر است و برای تشکیل مجمع عمومی حضور ۸۰۰ نفر الزامی بوده است.

با این رویداد انتخابات مجمع عمومی به تقریباً ۲۰ روز آینده موکول می‌شود
که دیگر به حد نصاب نرسیدن اهمیتی ندارد. این اتفاق از سوی برخی از منتقدان هیئت مدیره
فعلی مورد اعتراض قرار گرفته است؛ چرا که رویه به حد نصاب نرسیدن مجمع عمومی به زعم
برخی تکنیکی برای تمدید حضور هیئت مدیره فعلی است. این رویه در چند دوره اخیر مدام
تکرار شده است و به سبب دلسردی منتقدان شرایط فعلی، این رویه را روشی برای پراکندن
موافقان تغییر برمی‌شمرند.

در یک گروه تلگرامی که بخش اعظمی از اعضای خانه تئاتر در آن حضور دارند،
این پیش‌بینی پیش از برگزاری مجمع عمومی مطرح شده بود که در روز ۲۲ اردیبهشت به حد
نصاب نرسیدن اعلام می‌شود و مجمع برگزار نمی‌شود. به نظر پیش‌بینی‌های آن گروه تلگرامی
درست از آب درآمده است و لحن معترضانه برخی از نامزدهای هیئت مدیره نیز در فضای تئاتر
شهر نیز گواه بر درک این مهم می‌داد. اعتراضی که بیش از همه به مسئله عدم‌شفافیت در
آمار و ارقام خانه تئاتر اشاره داشت. رقم تعداد ۱۷۰۰ نفر عضو خانه تئاتر در هیچ کجا
ثبت نشده است. در سایت خانه تئاتر به عنوان مرجع رسمی این نهاد هیچ جایی برای ارائه
آمار دقیق اعضا وجود ندارد؛ اگرچه گفته شده این رقم برآمده از لیستی بوده است که اسمای
افراد روی کاغذهای چاپی درج شده است. با این حال از منظر استنادی رقم ۱۷۰۰ که مدت‌هاست
دهان به دهان می‌شود هیچ وجه رسمی ندارد. برای مثال خانه تئاتر به هیچ عنوان فایل اکسل
اعضای خود را در اختیار رسانه‌ها قرار نداده است یا بر سایت خود بارگذاری نکرده است
تا صحت و سقم از حد نصاب افتادن مجمع عمومی دیروز راست‌آزمایی شود.

نکته قابل تأمل آن است که هیئت مدیره کنونی می‌داند ترغیب مخالفان از
سوی رقبا در شرایط کنونی بسیار سخت است. به همین ارقام کنونی دقت کنیم. فرض بر آنکه
۱۷۰۰ رقم حقیقی باشد و واقعاً تنها ۶۵۰ نفر در این مجمع شرکت کرده‌اند. بیش از
۱۰۰۰ نفر در این مجمع شرکت نکرده‌اند. این ۱۰۰۰ نفر چه کسانی هستند؟ چرا برای آنان
این انتخابات اهمیتی ندارد؟ چرا آنان در ۱۰ سال گذشته برای انتخاب افرادی گام برنداشته‌اند
که شاید شرایط کاری آنان را بهبود بخشند؟ چرا آنان در فاز اعتراضی خود، خویش را اعیان
نمی‌کنند؟

پاسخ به این پرسش‌ها را نمی‌توان با جدیت داد؛ اما می‌شد روز گذشته دید
بخش عمده حاضران در مجمع عمومی به حد نصاب چه کسانی بوده‌اند. با کمی دقت می‌توانستید
درک کنید خبری از هنرمندان فعال تئاتر نیست. شما نمی‌توانستید نسل جوانی را ببینید
که این روزها صحنه تئاتر در قرق خویش دارد. از برندگان فجر ۳۶ کسی را نمی‌توانستید
بیابید، جز فرزین محدث. خبری از کارگردانان و نمایشنامه‌نویسان مشغول این روزها نبود.
در تئاتر شهر هم‌اکنون ۶ نمایش بر صحنه است و نگارنده تنها مرتضی شاه‌کرم را رویت کرده
است و دیگرانی در کار نبوده است. از چهره‌های شاخص نمایش مالی سویینی که سالن اصلی
– محل رأی‌گیری – میزبانیش را می‌کند، کسی در مجمع عمومی حضور نداشت.

به صراحت می‌توان گفت خانه تئاتری که در سالن اصلی تئاتر شهر تشکیل شده
بود بیشتر خانه بازنشستگان تئاتر بود تا خانه فعالان تئاتر. مخالفان وضعیت موجود نیز
کسانی هستند که در شرایط کنونی فعالیت‌های عمده دارند. دکتر خاکی و دلخواه به عنوان
چهره‌های شاخص فهرست ائتلاف هر دو برای اجراهای خود آماده می‌شوند. دکتر خاکی از فعالان
ترجمه نمایشنامه در نمایشگاه کتاب امسال بوده است و در آن سوی میدان با جمعیتی از بازیگرانی
مواجهیم که نسل جدید تئاتر توجهی به آنان ندارد. آنان را در پروژه‌های خود شریک نمی‌کنند
و آنها نیز تلاش چندانی برای اجرا در تئاتر نمی‌کنند. شاید اجرای نمایش‌هایی چون «سهروردی»
یا «عروسی» آخرین مجال برای حضور این گروه بر صحنه تئاتر بوده است. به یاد داشته باشیم
که بخش عمده‌ای از اعضای کنونی خانه تئاتر بازیگرانی غیرفعال تئاتر هستند و با توجه
به جمعیت کثیرشان است که بخش عمده‌ای از هیئت مدیره خانه تئاتر در انقیاد انجمن بازیگران
این نهاد است.

چندی پیش ۵۰۰ هنرمند عرصه تئاتر در درخواستی خواهان اصلاحات در قوانین
انتخاباتی و تحول در خانه تئاتر شدند. کمتر از ۲۵% از این افراد عضو خانه تئاتر بودند که به دلایلی
حاضر به عضویت در این نهاد نیستند. به احتمال بسیار این گروه اعتباری برای وضعیت فعلی خانه قائل نیستند تا در
آن عضو شوند و البته شواهد بر آن است که خانه تئاتر تمایلی ندارد فعالان معترض به این
خانه بپیوندند. وضعیت را با خانه سینما مقایسه کنید تا در یابیم تفاوت کار در کجاست.
خانه تئاتر در ۱۸ سال فعالیت خود حاضر به اضافه کردن انجمن یا کانون تازه‌ای نبوده
است تا مشاغل نوظهور تئاتر امکان عضویت در آن را نیابند.

اتفاقات دیروز با اعتراض دیگری نیز روبه‌رو بود و آن هم از دست رفتن فرصت
گفتگو. برخی بر این باورند حضور بیش از ۶۰۰ هنرمند در یک فضای دیالوگ‌محور می‌توانست
به یک میتینگ بدل شود تا در آن نامزدها، موافقان و مخالفان به گفتگو بپردازند؛ اما
این فرصت در کنار چهره‌های شاد برخی از اعضای هیئت مدیره کنونی از دست رفته است تا
دریابیم چرا چهره برخی نامزدها برافروخته از وضعیت رخ داده بود.

عدم توجه نهادهای دولتی مرتبط با تئاتر نسبت به این مجمع نیز نشان می‌دهد
انتخابات خانه تئاتر چندان برای بدنه دولتی اهمیتی ندارد. چرا که در نهایت قرار بود
ایرج راد و همراهانش با توزیع کاتالوگ خانه تئاتر جدید – که منصفانه بنایی شیک و زیباست
– تمام کاستی‌های این خانه را با خانه خیابان سمیه رفع و رجوع کنند، خانه‌ای که خود
نشان از اختلاف و شکاف میان هیئت مدیره و مدیرعامل آن دارد. عدم‌حضور اصغر همت در جشن
بازیگر و البته عدم امضای تقدیرنامه‌های منتخبان آن جشن و در نهایت حضور همت در فهرست
منتقدان می‌تواند نشان دهد راه همت از راد جدا شده است.

S

مجموعه کامل شعرهای نابغه ایرلندی فارسی شد

هنرآنلاین: مجموعه کامل شعرهای جیمز جویس با ترجمه فرید قدمی
منتشر شد.

“جیمز جویس، مجموعه‌ی کامل شعرها به همراهِ شپش‌های اندیشه:
سیاستِ جیمز جویس” در انتشارات
“ماه و خورشید” منتشر شده است و دربرگیرنده‌ ترجمه‌ی شعرهای جویس و رساله‌ای
از فرید قدمی پیرامون زندگی، ادبیات و تفکر جویس است.

فرید قدمی که در سال ۲۰۱۶ برنده‌ جایزه‌ی جهانی جیمز جویس زوریخ
شد، این کتاب را با حمایت بنیاد جیمز جویس زوریخ و توسط انتشارات “ماه و خورشید”
منتشر کرده است.

بسیاری از نویسندگان و متفکران مدرن، از جمله صادق هدایت، تاریخ
ادبیات را به پیش و پس از جیمز جویس تقسیم می‌کنند.

فرید قدیمی پیش از این نیز خبر داد که قصد ترجمه شاهکار جیمز
جویس یعنی رمان “اولیس” را نیز دارد.

او نوشت:

“تصمیم گرفته‌ام در پروژه‌ای یک
تا دو ساله رمان “اولیس” جیمز جویس را ترجمه و منتشر کنم؛ اگر چه این کتاب
را منوچهر بدیعی بزرگ و عزیز هم ترجمه کرده، اما خب، بیشتر از دو دهه است که همه در
انتظارش مانده‌ایم و چه بی‌شمار فارسی زبانانی که “اولیس” را نخواندند و
مردند در این سالیان. علاوه بر این، به گمانم، خیلی هم خوب است که شاهکار مطلق ادبیات
مدرن، که تاریخ رمان بدون آن چیز بزرگی کم دارد، در فارسی هم دو تا ترجمه داشته باشد،
گیرم که ترجمه بدش از آن من باشد و ترجمه خوبش به یقین از آن بدیعی.

ترجمه چنین اثری اما نیازمند وقت و تلاش بسیار است، کاری که
دست کم من نمی‌توانم بدون حمایت خوب یک ناشر از عهده‌اش بربیایم. امیدوارم به زودی
زود ناشری حمایت‌گر پیدا شود و ترجمه این رمان درخشان را بیاغازم.”

کتاب “جیمز جویس، مجموعه‌ی کامل شعرها به همراهِ شپش‌های
اندیشه: سیاستِ جیمز جویس” در ۱۴۴ صفحه و با قیمت ۱۷۰۰۰ منتشر شده است.

T

به دنبال سرمایه گذار برای «کچومثقال» هستیم

مهر: مزدک میرعابدینی کارگردان سینما عنوان کرد، قصد دارد در
صورت پیدا کردن سرمایه گذار فیلم سینمایی «کچومثقال» را بسازد.

مزدک میرعابدینی کارگردان و بازیگر سینما درباره آخرین وضعیت
فیلم سینمایی «کچومثقال» بیان کرد: فیلمنامه این اثر آماده شده است و ما به دنبال سرمایه
گذار برای آن هستیم البته باید بگویم این روزها پیدا کردن سرمایه گذار ماجرای جدی و
عجیبی شده است و به راحتی نمی توان سرمایه گذار پیدا کرد.

وی افزود: من این فیلم را بارها در ذهنم ساخته و با آن احساس
نزدیکی زیادی می کنم ولی واقعیت این است که باید برای جدی شدن مراحل ساخت آن یک سرمایه
گذار پیدا کنم البته پیدا کردن تهیه کننده هم از دیگر نکات مهم است از همین رو پیش
از این با محمدحسین قاسمی تهیه کننده «مصادره» هنگام ایفای نقش در این پروژه صحبت کرده
بودم اما او درگیر پروژه «شبی که ماه کامل شد» به کارگردانی نرگس آبیار شد و این همکاری
میسر نشد.

میرعابدینی اظهار کرد: من حتی فیلمنامه را به برخی از بازیگران
دادم تا از طریق آنها سرمایه گذار پیدا کنم اما این اتفاق نیفتاد برای مثال با رضا
عطاران صحبت کردم اما سر او هم خیلی شلوغ بود و از این راه هم نشد.

این کارگردان توضیح داد: با توجه به اینکه در قسمتی از این فیلم
یکی از شخصیت ها در یک بانک کار می کند من فکر می کردم می توانم از طرف یک بانک سرمایه
جذب کنم اما هنوز این اتفاق هم رخ نداده است.

کارگردان «رقص پا» ادامه داد: «کچومثقال» یک طنز افسرده واقعی
و درباره خانواده ای است که به بهانه پدر خانواده تنها یک شب دور هم جمع می شوند و
آن شب را در ده کچومثقال می گذرانند. با همین دلیل بخش زیادی از این فیلم در تهران
و بخشی در روستای کچومثقال فیلمبرداری می شود. این را هم باید بگویم که زمان ضبط این
اثر به فصل خاصی بستگی ندارد و هر زمان که بتوانیم سرمایه جذب کنیم، آن را کلید می
زنیم ضمن اینکه ما در نظر داریم از بازیگران شناخته شده در «کچومثقال» استفاده کنیم
چون نمی خواهیم بلایی که بر سر «رقص پا» آمد بر سر این فیلم بیاید.

وی در پایان گفت: اگر بتوانم این فیلم را به همان صورت که در
ذهنم است بسازم خوشحال می شوم در غیر این صورت تئاتری را روی صحنه می برم.

احسان زیورعالم