در شرایطی که کار می‌کنیم، نمی‌دانیم باید مجوزمان را از
کجا بگیریم! وقتی سال‌ها تئاتر کار می‌کنیم، مقررات را می‌شناسیم و می‌دانیم کجا
زندگی و کار می‌کنیم. می‌دانیم باید از شورای ارزشیابی و نظارت که برای اجرای آثار
مجوز صادر می‌کنند، دعوت کنیم تا نمایش را ببینند، اگر نکته‌ای وجود دارد به
نویسنده و کارگردان گوشزد می‌کنند و گروه آن نکات را لحاظ می‌کنند.

ما برای اجرای «هگزا، شهر دوشیزگان» هم همین مسیر را پیش
گرفتیم و از سوی شورای نظارت و ارزشیابی، مجوز کار صادر شد اما بعد از رفتن اعضای
شورا، با مسائل جدیدی مواجه شدم، برای بار دوم یا سوم، به‌صورت تلفنی از مکانی
نامعلوم با من تماس گرفته شده است که برخی نکات را که از دید این افراد ناشناس،
حساسیت‌زاست، در نمایش تغییر دهم!

وقتی شورای نظارت به ما مجوز داده است، باید به چه افراد
دیگری پاسخ‌گو باشم؟! مگر متولی تئاتر مملکت ما اداره‌کل هنرهای نمایشی نیست؟! پس
چرا باید افرادی دیگر این مسائل را برای گروه‌ها به‌وجود بیاورند؟!

چرا باید کارها به تعطیلی بکشد؟ سال‌هاست که در حوزه تئاتر
کار می‌کنم و این مسائل سبب می‌شود دل‌شکسته شوم. تا امروز تمام آثار من مورد
اقبال قرار گرفته است. من برای مردم کار می‌کنم و ترجیح می‌دهم این نمایش، اثری
باشد که درباره آن صحبت نکنم و مردم بیایند و قضاوت کنند. همچنین از متولیان و
مدیران تئاتر می‌خواهم هر چه زودتر این کار را ببینند تا دل‌گرم‌تر شوم که مجوزم
را از اداره‌کل هنرهای نمایشی و شورای ارزشیابی و نظارت گرفته‌ام. من از افراد
نامعلوم و جاهای نامعلوم مجوز نگرفته‌ام و این جای نامعلوم نمی‌تواند برای من
تعیین تکلیف کند.