سهراب پورناظری (زادهٔ ۵ اردیبهشت۱۳۶۲ درکرمانشاه)،
آهنگساز موسیقی سنتی و نوازنده تنبور و کمانچه است. پدر او کیخسرو پورناظری نوازنده
تنبور و یکی از تأثیرگذارترین موسیقیدانان ایرانی و برادر او تهمورس پورناظری(آهنگساز)
است. شاید به همین خاطر می‌توان‌موسیقی را زبانِ دوم سهراب دانست.

سهراب از کودکی شروع به یادگیری ساز تنبور کرد و برای اولین
بار در دوازده‌سالگی همراه با گروه «شمس» در آلبوم «حیرانی» به اجرای برنامه پرداخت.
امروزه او یکی از اعضای مرکزی این گروه به حساب می‌آید.

نوجوانی بیش نبود که تکنیک‌های کمانچه‌نوازی را نزد اردشیر کامکار
آغاز کرد و پس از دو سال موفق شد به‌عنوان تکنواز کمانچه در گروه شمس بنوازد و می‌توان
کیخسرو پورناظری و اردشیر کامکار را ازجمله شاخص‌ترین اساتیدِ او دانست. او در مسیر
موسیقیایی خانواده‌اش گام برداشته است و با این وجود تکنیک‌های متمایز و ویژه خودش
را نیز داراست.

سهراب علاوه بر آشنایی با موسیقی ایرانی با موسیقی کلاسیک غربی
نیز آشنایی دارد و در طول فعالیت هنری خویش با بسیاری از موسیقیدانان بزرگ ایرانی و
همچنین هنرمندان بین‌المللی به‌عنوان خواننده و نوازنده همکاری داشته که از آن
جمله می‌توان به همکاری با محمدرضا شجریان، شجاعت حسین‌خان، beyond borders project و Pacific Symphony Orchestra The اشاره کرد.

او همچنین گروه «نیشتمان» را براساس بازسازی نغمات موسیقی کردی
و همچنین آهنگسازی بنیان نهاده و تاکنون موفقیت‌های بسیاری را در سطح جهان به دست آورده
است.

به‌عنوان مثال پروژه آهنگسازی «نیشتمان» مجموعه‌ای از نغمات
مناطق کردنشین بود که سهراب پورناظری بخشی از آن‌ها را گردآوری و تنظیم و بخشی دیگر
را آهنگسازی کرده است.

همچنین در همین راستا «نیشتمان۲» پاییز سال۲۰۱۶ در اروپا منتشر
شده و در آن نوازندگانی چون سهراب پورناظری(تنبور و کمانچه)، حسین ذهاوی(پرکاشن)، روبین
واسی(پرکاشن)، ارتان تکین(بالابان و سرنا)، مهیار طریحی(سنتور و سنتور باس) ساز نواخته‌اند
و این پروژه به تهیه‌کنندگی کمپانی فرانسوی «آکورد کرایسز» پیش از این نیز در سراسر
اروپا منتشر و با واکنش‌های مثبتی همراه شده بود؛ به‌شکلی که مجله‌ فرانسوی «تلراما»
با دادن امتیاز۴ به این اثر، نوشت: «آلبوم «نیشتمان» که در زبان کردی به معنای سرزمین
مادری است، کیفیت بالایی دارد؛ اما درخشان‌تر از آن، گرد هم آمدن و همبستگی هنرمندانی
کُردزبان از کشورهای مختلف است که تلاش می‌کنند میراثی مشترک را با روش‌هایی نوین و
متفاوت عرضه کنند.

سهراب پورناظری و گروهش با این آلبوم، سنت و موسیقی کُرد را
با ظرافت و توازن کامل به گوش همگان رسانده‌اند.» این مجله امتیاز۴(بیشترین امتیاز
برای یک اثر) را به آن پروژه داده بود.

او تاکنون بیش از ۱۵ آلبوم را روانه‌ بازار موسیقی کرده و جدیدترین
تجربه موسیقایی این هنرمند آلبوم فیلم «شعله‌ور» نام دارد که همکاری دیگری با حمید
نعمت‌اله و همایون شجریان به شمار می‌آید و هنوز منتشر نشده است.

پروژه‌ «آیینه‌ها» با همراهی همایون شجریان و «رنگ‌های تعالی»
با همراهی محمدرضا شجریان ازجمله موفقیت‌‌های این هنرمند در زمینه اجرای صحنه‌ای به
شمار می‌آید.

البته شاید بتوان یکی از نقاط عطف کارنامه پورناظری در
زمینه آلبوم و کنسرت را به آلبوم «چرا رفتی» و پروژه «سی» نسبت داد که با همراهی
همایون شجریان شکل گرفت و با استقبال کم‌نظیری از سوی مخاطبان مواجه شد.

کنسرت‌‌های این هنرمند در سال‌‌های اخیر یکی از پرطرفدارترین
اجراهای برگزار شده پس از انقلاب اسلامی ایران به شمار می‌آیند.