سامیه لک هنرمندی است که در بدو ورودش به دنیای
بازیگری، مقابل دوربین فریدون جیرانی رفته و در سریال «مرگ تدریجی یک رویا» ایفای
نقش کرده و پس از آن در آثاری چون «آواز در باران» و «خانه بی‌پرنده» بازی کرده است. سریال «آنام» به تهیه‌کنندگی
اسماعیل عفیفه و کارگردانی جواد افشار، آخرین اثر تلویزیونی سامیه لک است که این
روزها بر روی آنتن شبکه سوم سیماست. سامیه لک در این سریال ایفاگر نقش «آیناز» است
و با بازیگرانی چون گلچهره سجادیه، مهرانه مهین‌ترابی، عبدالرضا اکبری، امیررضا
دلاوری و ناصر هاشمی، هم‌بازی است.

سامیه لک درباره چگونگی انتخاب‌‌هایش و نقشش در سریال «آنام» با
خبرنگار تلویزیون «صبا» به گفت‌وگو نشست.

شما بازیگر کم‌کار و البته گزیده‌کاری هستید. اصولا چه عناصری بر
انتخاب شما تأثیر می‌گذارد؛ عوامل، فیلمنامه یا کارگردان؟

در نوع و چگونگی انتخاب‌‌هایم قطعا فیلمنامه حرف اول را می‌زند و به
نظرم برای تهیه‌کنندگان و کارگردان‌‌ها نیز فیلمنامه از اهمیت بالایی برخوردار
باشد.

و پس از فیلمنامه؟

سپس کارگردان و نقش برایم مهم هستند. البته منظورم از نقش طول آن
نیست بلکه منظورم این است که نقش باید قابلیت‌‌هایی داشته باشد که بتواند توانایی‌‌های
مرا نشان دهد.

فیلمنامه و قصه «آنام» چه ویژگی‌‌هایی داشت که شما را به همکاری با
جواد افشار ترغیب کرد؟

به نظرم ما در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که همه نسبت به یکدیگر خشمی ناخوادآگاه
و بعضا بی‌دلیل داریم؛ نوعی غرض‌ورزی که دلیلش را نمی‌دانم و به غلط جا افتاده و
مرسوم شده است. نسبت به یکدیگر غرض‌ورزی می‌کنیم و بخشندگی در ما کم شده است.
انتظار داریم بخشیده شویم اما خودمان نمی‌بخشیم. به نظرم سریال «آنام» حرف مهمی می‌زند
و درباره بخشنده بودن آدم‌هاست؛ زیرا وقتی
آدم می‌بخشد و بخشنده است زندگی دلپذیرتر می‌شود. یکی دیگر از ویژگی‌‌های سریال «آنام» پرداختن به عشق مادر و فرزند است
که به نظرم بالاتر از آن وجود ندارد، که این ویژگی به‌عنوان سرخط این مجموعه عنوان
می‌شود و می‌گوید که همه ما آدم‌ها در زندگی رازهایی داریم و مهم این است که پس از
برملا شدن، آدم‌ها با این رازها چه برخوردی می‌کنند؛ آیا مانند مادری که در هر شرایطی
فرزندش را می‌بخشد، می‌بخشند یا خیر؟

از نقش «آیناز» و ویژگی‌‌هایش بگویید و آنچه شما را به پذیرفتن نقش
ترغیب کرد؟

آیناز درواقع نمونه‌ای از دختران امروز است. اگر دقت کنید خواهید دید
که هرکدام از ما چند عمو و خاله و عمه داریم و خانواده‌‌ها پرجمعیت بوده‌اند ولی به‌مرور
فرهنگ تک‌فرزندی جای چندفرزندی را گرفته است. آیناز تک‌فرزند است و خواهری ندارد
که با او درددل کند و به مشکلاتی برمی‌خورد که ممکن است برای هر آدمی پیش بیاید.
این معضل آیناز است و او دقیقا در لحظه‌ای
که به همراهی دیگران نیاز دارد کسی نیست که با او حرف بزند.

آیناز با چه بحران‌‌های دیگری درگیر است؟

آیناز خواهر ندارد و مادرش از زمانی که فهمیده فرزند اولش زنده است
نسبت به او و خانواده بی‌توجه شده است و شرایط موجود و همه این اتفاق‌‌ها باعث شده‌اند
آیناز تنهایی تصمیم بگیرد که در این شرایط ممکن است اشتباهاتی کند.

به‌عنوان بازیگر چقدر نقش را کامل کردید؟ واضح‌تر این‌که از آیناز
روی کاغذ تا آیناز جلوی دوربین، چقدر فاصله است؟

نقش آیناز در ابتدا خیلی پررنگ نبود. وارد قصه می‌شد و تأثیراتی می‌گذاشت
و خارج می‌شد به همین دلیل لازم بود که درباره آن به نتیجه مشخصی برسم، لذا پس از
آن‌که فیلمنامه را خواندم و پیش از شروع کار درباره این شخصیت مفصل با آقای افشار
صحبت کردم تا به این ترتیب نقش را کامل‌تر کنم.

همکاری آقای جواد افشار با بازیگران چگونه است و چقدر با بازیگر
تعامل دارد و چگونه بازیگر را به مسیر درست هدایت می‌کند؟

ایشان به‌شدت با بازیگر همراه و دوست هستند و به حال و هوای بازیگر
در لحظه اهمیت می‌دهند.

به نظر شما بازی در تلویزیون و سینما چه تفاوت‌‌هایی باهم دارند؟

در سینما با محدودیت زمانی مواجه هستیم و بازیگر باید طی مدت زمان
کوتاهی شخصیت مورد نظر را به مخاطب بشناساند، طوری که از صفر تا صد نقش باورپذیر
باشد و بیننده را پس نزند. در تلویزیون این زمان بیشتر است و قاعدتا بازیگر برای
پرداختن به نقش و معرفی‌‌اش به مخاطب زمان بیشتری دارد که این مورد هم خوب است، هم
ریسک محسوب می‌شود، زیرا این احتمال وجود دارد که نقش تخت و تکراری از کار
دربیاید.

سریال «آنام» و نقش آیناز در کارنامه‌تان چه جایگاهی دارند؟

به نظرم همه بازیگران این‌گونه فکر می‌کنند که اگر نقش را بار دیگر
بازی کنند بهتر از کار درمی‌آید، به‌خصوص این‌که اگر کار تداوم داشته باشد و دیده
شود من بازیگر ایرادهای خودم را پیدا می‌کنم و با خودم می‌گویم اگر قرار بود این
سکانس یا پلان تکرار شود آن را بهتر بازی می‌کردم. برای من تمام نقش‌‌هایی که تا
به امروز کار کرده‌ام در جایگاه خودشان رتبه اول را دارند یعنی این‌گونه نیست که
بگویم این نقش را از دیگری بیشتر دوست دارم زیرا همه را با عشق انتخاب کرده‌ام و
به آن‌ها پرداخته‌ام.

در «آنام» شما با آقای امیررضا دلاوری هم‌بازی هستید و به نظر می‌رسد
این ارتباط زن و شوهری درست از کار درآمده است. نظر خودتان چیست؟

چقدر خوشحالم که این ارتباط دیده شده است. معتقدم که اتفاقاتی که پشت‌صحنه
می‌افتد، آن همراه بودن و هم‌دل بودن بر ارتباط جلوی دوربین تأثیر دارد و بر نوع
بازی بازیگران و کیفیت ارتباط آن‌ها موثر است و مخاطب این را می‌فهمد. می‌دانید،
برخی بازیگران غرض‌ورزی می‌کنند و به بازیگر مقابل اهمیت نمی‌دهند و به بازی
خودشان فکر می‌کنند، اما من یاد گرفته‌ام که در یک سکانس همه بازیگران باید خوب
باشند تا درنهایت اثری موفق شود. خوشبختانه این صمیمیت با آقای دلاوری وجود داشت و
امیدوارم باز هم با ایشان همکاری کنم و از ایشان بیاموزم.

بازخورد مخاطبان را نسبت به سریال «آنام» چگونه دیده‌اید؟

با وجود این‌که «آنام» در ایام تعطیلات نوروزی پخش نشد و در زمان
ایده‌آلی به روی آنتن نرفت، اما به مدد فیلمنامه خوب و قصه‌ای پرکشش، مردم را با
خودش همراه کرده و باعث شده آن‌ها منتظر پخش ادامه سریال باشند.

این روزها به چه مشغولید؟

فعلأ درگیر سریال «آنام» هستم و تصویربرداری پس از وقفه‌ای که داشت
طی روزهای آینده از سر گرفته خواهد شد تا به این ترتیب چند سکانس باقی‌مانده از بخش‌‌های پایانی سریال،
ضبط شود.

وحید خانه‌ساز