بهترین فصل اکران با شرایطی جلو می‌رود
که متولیان آن سعی می‌کنند با حلوا حلوا کردن، دهانشان را شیرین کنند اما مسئله این‌جاست
که این ظرف خالی است و تعداد مخاطبی که در بهترین زمان چرخه اکران به سینما می‌آید
بسیار ناچیز است.

همه این‌ها در شرایطی است که چند فیلم از
بهترین آثار در حال اکران که پیش‌بینی توفیق چشمگیری برایشان انتظار داشتیم اما این
اتفاق نیفتاد. بعضی می‌گویند این بداقبالی به‌خاطر توفیق تلویزیون و «پایتخت» و برنامه‌هایی
است که در نوروز از تلویزیون پخش شد. برخی دیگر اما دلیل این اتفاق را تبلیغات بد فیلم‌‌ها
می‌دانند اما به نظر می‌رسد دومی توجیهی منطقی نیست چرا که افرادی نظیر جواد عزتی و
رضا عطاران حتی بدون تبلیغ هم می‌فروشند و در بدترین زمان‌های سال هم اکران را نجات
دادند، اما حالا می‌بینیم هم «خرگیوش» و هم «مصادره» فروششان حد و اندازه پیش‌بینی
ما نبوده و از طرف دیگر در این سبد «لاتاری» هم قرار دارد که باتوجه به آن همه حاشیه،
احتمالا محمود رضوی برای گرفتن اکران نوروزی تمام تلاش خودش را کرده و موفق شده اما
همان حاشیه‌‌ها هم آن میزانی که انتظار داشتیم مخاطب را به سینما نکشانده است.

همه این‌ها نشان می‌دهد که این شرایط در
بهار بحران برای سینمای ایران است و این بحران باید هرچه سریع‌تر مدیریت شود اگر لازم
است دو روز نیم‌بها برای مخاطبان در نظر گرفته شود یا طرح های تخفیفی برای مخاطبان
در نظر گرفته شود و مثلا می‌شود پردیس‌‌ها در مناطق مختلف قیمت‌های متفاوتی هم باتوجه
به امکاناتشان داشته باشند تا مخاطبی که شرایط مالی بسامانی هم ندارد از این تفریح
فرهنگی بی‌نصیب نماند.

نباید یادمان برود که ما در ادامه شرایط سخت‌تری در اکران داریم؛ امتحانات
دانشجویان و فصل کنکور و مهم‌تر از آن غول بزرگی به نام جام جهانی و ماه رمضان و….
این اتفاقات مهم قطعا از همین الان روی کاغذ ضربه‌زننده است و باید با یک آسیب‌شناسی
درست علاج واقعه قبل از وقوع داشته باشیم و مراقب حال بد سینمایمان باشیم.