سیاوش حقیقی از تهیه‌کنندگان جوان سینماست که در چند سال گذشته در
سینمای ایران حضور داشته اما کم‌کار بوده است. خودش دلیل این کم‌کاری را دغدغه‌‌اش
برای یافتن فیلمنامه خوب می‌داند اما می‌گوید که اوضاع سینما رو به تغییر است و او
هم شاید به‌اجبار پرکار شود. به بهانه اکران فیلم «مادری» با او درباره این فیلم و
سینمای اجتماعی ایران گپی زدیم.

آقای حقیقی شما از تهیه‌کنندگان گزیده‌کار در سینمای ایران هستید که شاید
خیلی از خوانندگان ما شما را نشناسند، لطفاً از سوابق کاری خود در حوزه هنر بگویید.

در سی‌و‌یکمین جشنواره فیلم فجر فیلمی به نام «تابستان طولانی» به کارگردانی
علی خزایی‌فر داشتم و پس از آن همزمان با ساخت فیلم «مادری» فیلم دیگری به‌نام «لینا»
را تهیه کردم که تولید مشترک ایران، افغانستان و هلند بود و فیلم «مادری» سومین فیلم
من در مقام تهیه‌کننده است.

باتوجه به سابقه حضور شما در سینما واقعاً این گزیده‌کار بودن در کارنامه
شما قابل توجه است درحالی‌که باتوجه به این سابقه می‌توانستید خیلی پرکار‌تر باشید.
دلیل این گزیده‌کاری در کارنامه شما چیست؟

مهم‌ترین بحث من بحث فیلمنامه است. داستان خوب است که مرا ترغیب به ساخت
فیلم می‌کند. البته اکنون روند حاکم بر سینما دیگر این مسئله را نمی‌پسندد و فیلم‌ها
از سمت فیلم‌های اجتماعی خود به سمت فیلم‌هایی می‌روند که کمدی است و ما دیگر کمتر
شاهد تولیدات قوی در سینمای کودک یا در فیلم‌های اجتماعی هستیم. همه کمدی را می‌پسندند
و حتی شاید من هم بخواهم از این گزیده‌کاری دست بردارم و به ساخت یک فیلم کمدی اقدام
کنم. همیشه در طول دوران کاری به‌دنبال فیلمنامه خوب بوده‌ام اما وقتی فیلمنامه خوب
هم پیدا می‌شود در مرحله پیدا کردن سرمایه همه می‌گویند که فیلم طنز بساز و اکنون فقط
این فیلم‌ها می‌فروشند و دروغ هم نمی‌گویند. اوضاع سینما به همین سمت می‌رود، بنابراین
شاید این تغییر و تحولات روی من و امثال من هم تاثیر بگذارد و بخواهم تغییراتی در انتخاب‌هایم
بدهم.

وقتی با فیلمنامه «مادری» برخورد کردید چه
نکته‌ای در فیلمنامه آن بود که شما را جلب کرد؟ آیا تفاوت داستان «مادری» با فیلم‌های
مشابه یا دیدگاه زنانه خاص این فیلم بود که شما را ترغیب کرد تا تهیه‌کننده فیلم «مادری»
شوید؟

بحث دیدگاه زنانه که در این فیلم بود برایم جذابیت داشت البته شاید خیلی‌‌ها
برداشت متفاوتی از این دیدگاه در فیلم کرده باشند و گفته باشند فیلم زنانه نیست بلکه
یک فیلم ضدمرد است درحالی‌که برای مثال شخصیتی که هومن سیدی نقش او را در فیلم بازی
می‌کند مظلومیتی دارد که تماشاگر در طول فیلم با او همراه می‌شود ولی انگیزه اصلی من
برای تهیه این فیلم این بود که خانم رقیه توکلی کارگردان این فیلم را از جشنواره فیلم
شهر که در یک دوره آن دبیر بودم می‌شناختم و فیلم‌کوتاه وی به نام «ساعت۶» را در آن جشنواره
دیده بودم. هیات‌داوران به این فیلم جایزه داد و من هم از فیلم خیلی خوشم آمد. بعدا
از طریق همسر او که یکی از مدیران من در جشنواره بود گپ کوتاهی زده شد و فیلمنامه را
برای من فرستادند که بعد از خواندن آن دیدم جذابیت‌های زیادی در این فیلم است. ضمن
این‌که خانم توکلی فیلمساز خوبی هم بود و رزومه خوبی در ساخت فیلم‌کوتاه دارد. تمام
این‌ها در کنار هم باعث شود که من تهیه‌کنندگی این فیلم را برعهده بگیرم.

فیلم در شهر یزد ساخته شده که زادگاه کارگردان هم هست. آیا این مسئله
باعث می‌شود که این فیلم را بتوان فیلم بومی به حساب آورد یا پیام فیلم جهانی‌تر از
این حرف‌هاست و این نگاه بومی تنها جذابیت پیام جهانی فیلم را بالا می‌برد؟

فیلم «مادری» به هیچ وجه بومی نیست و تنها لوکیشن آن در منطقه یزد است
آن هم به‌خاطر علاقه‌ای که فیلمساز به شهر زادگاه خودش داشت، اما حرفی که در «مادری»
گفته می‌شود حرف جامعه است و اتفاق‌‌هایی مانند سوءتفاهم‌‌هایی که در فیلم می‌بینیم
در جامعه زیاد می‌افتد. بنابراین به نظرم نمی‌توان این فیلم به‌خاطر لوکیشن بومی به
حساب آورد.

فیلم، گروه بازیگران خیلی خوبی دارد اما مسئله‌ای که برای فیلم‌های مستقل
و تهیه‌کنندگان مستقل مانند شما همیشه پدید می‌آید این است که کمبود بودجه باعث می‌شود
در بسیاری از مراحل مهم فیلم ازجمله انتخاب بازیگر دست عوامل فیلم بسته باشد. چگونه
توانستید با این مشکل کنار بیایید تا این تیم بازیگران خوب در فیلم حضور داشته باشند؟

چند عامل باعث این مسئله شد. پیش از همه این را بگویم که یک سرمایه‌گذار
در کنار پروژه ما بود که دوست داشت اگر قرار است سرمایه‌گذاری برای فیلمی انجام دهد
تیم خوبی را جمع کنیم حتی در زمان ساخت فیلم دوستان بازیگر با لطف بسیار زیادی که به
این پروژه داشتند با ما راه آمدند چون خانم توکلی هم خودش قدرت کلامی بالایی دارد.
با این بازیگران صحبت کرد و توانست رضایت آن‌ها را برای حضور در فیلم جلب کند. برای
مثال می‌گویم وقتی بازیگری که خودش کارگردان است یعنی هومن سیدی را به کار دعوت می‌کنید
به همین راحتی‌‌ها نمی‌توانید او را سرصحنه خود داشته باشید و بحث‌‌های طولانی با او
خواهید داشت. خانم توکلی این گفت‌وگوها را به‌خوبی با عوامل انجام داد و در بحث مالی
هم من با بازیگران و سایر عوامل فیلم صحبت‌هایی را کردم که به لطف دوستان توانستیم
با رقم خوبی پروژه را جمع کنیم.

حضور‌‌های جهانی «مادری» تاکنون چقدر بوده است؟

فیلم تنها در یک یا دو جشنواره جهانی
شرکت کرده است. پخش جهانی ما دست بنیاد سینمایی فارابی است و دوستان در
این بنیاد منتظرند که فیلم را بسیار فکر شده به جشنواره مناسبی بفرستند. درواقع ما
تازه شروع به فرستادن «مادری» به جشنواره‌های مختلف کرده‌ایم ضمن این‌که ما هنوز فیلم
را در ایران اکران نکرده بودیم و دوست داشتیم پس از اکران در داخل، فیلم را به خارج
از کشور بفرستیم.

از فروش فیلم تابه‌حال رضایت دارید؟

باتوجه به نداشتن هرگونه تبلیغات و تعداد سینماهایی که در اختیارمان گذاشته
شده از فروش فیلم رضایت دارم. ما ۲۱ سینما
داریم که البته در دو سه روز اخیر به این تعداد سینما رسیدیم ولی اگر به جدول اکران
نگاه کنید می‌بینید که بعضی از فیلم‌ها تا چهل سالن
دارند و بعضی‌‌ها خیلی هم بیشتر از آن. ضمن این‌که تبلیغات هم در اختیارشان است. تازه
از چهارشنبه هفته گذشته تبلیغات محیطی ما آغاز و از فردای آن روز پخش تیزرهای ما از
تلویزیون شروع شده است. بنابراین باتوجه به این مسائل فروش فعلی فیلم تابه‌حال فروش
خوبی بوده است. امیدوارم با شروع تبلیغات فیلم اتفاقات خوبی برای ما بیفتد. ضمن
این‌که سازمان فرهنگی-هنری شهرداری هم کمک زیادی در زمینه تبلیغات به ما کرده است.

کمی در مورد پروژه بعدی خود بگویید. ظاهراً قصد دارید یک کار کمدی بسازید؟

بله. یک کار کمدی می‌سازم که البته کمدی هجو و به‌اصطلاح شلنگ‌تخته انداختن
نیست. دنبال کمدی خاص هستم اگر بتوانم پروانه ساخت آن را بگیرم. قصد ساخت یک فیلم هم
در مشهد دارم اما دوست دارم با همان کارگردان قدیمی که فیلم «تابستان طولانی» را ساختیم یک کار طنز بسازیم
و سعی می‌کنم که در آن فیلم هم از عوامل خوبی استفاده کنم.

علی ظهوری‌راد