چند سال است که برچسب فیلم اجتماعی یا ژانر اجتماعی در سینمای ما
وجود دارد و فیلمسازان زیادی فیلم‌هایشان را با این عنوان ساخته‌اند. اولین فیلم
امیراحمد انصاری هم گویا چنین حال و هوایی دارد اما خود او در گفت‌وگو با «صبا» در
مورد تفاوت‌های «هاری» با سایر آثار مشابهش گفت و درباره ویژگی‌های این فیلم صحبت
کرد.

آقای انصاری تا جایی که می‌دانیم «هاری» اولین فیلم سینمایی بلند شماست.

بله من تاکنون هشت فیلم ویدئویی ساخته‌ام و همان‌طور که گفتید «هاری»
اولین فیلم سینمایی بلند من در مقام کارگردان است.

تا جایی که من شنیدم فیلم‌های ویدئویی شما هم مضامین اجتماعی داشته
است، اما سوال من این است که باتوجه به علاقه روزافزون به مضامین اجتماعی در سینمای
ایران چنین مضمونی را در «هاری» هم می‌بینیم اما می‌خواهم این را از شما بپرسم که «هاری»
چه فرقی با فیلم‌های مشابه خود در سینمای ایران دارد؟

متاسفانه چند سال است در سینمای ایران عنوانی به نام سینمای اجتماعی و
فیلم اجتماعی باب شده اما شما به‌خوبی می‌دانید که ما ژانری به نام ژانر اجتماعی
در سینمای جهان نداریم بلکه مضمون اجتماعی داریم که به مسائلی در جامعه اشاره می‌کند
و آنگاه می‌آییم و این مضمون را در راستای یک قصه سینمایی که بر حسب قهرمان، ضدقهرمان
و توجه به این‌که «هاری» یک فیلم تریلر ماجراجویانه است را با تعریف‌‌هایی که این
ژانر دارد می‌سازیم و جلو می‌بریم. چون مدت‌هاست که سینمای ما قهرمانی مانند شخصیت
علیرضا کمالی در فیلم «هاری» نداشته است. فیلم ما جنسش با سایر آثاری که مضمون اجتماعی
در خود دارد متفاوت است. بخشی از این تفاوت به خود داستان فیلم و ویژگی‌‌های آن برمی‌گردد
چون ژانر تریلر ماجراجویانه در سینمای ایران کمتر ساخته می‌شود و همین مسئله باعث تفاوت
«هاری» با سایر فیلم‌های اجتماعی شده است.

باتوجه به آنچه در مورد فیلم خود گفتید قطعاً داستان «هاری» هم داستان
پیچیده‌ای است. این ترس در شما وجود نداشت که تماشاگران ایرانی که بسیاری از آن‌ها
به‌خاطر فیلم‌های ساده دچار تنبلی ذهن شده‌اند فیلم شما را پس بزنند و از آن استقبال
نکنند؟

این ترس وجود داشت اما سعی کردیم فیلم را از نظر شکل قصه‌پردازی، بازی‌‌ها،
فیلمبرداری، تدوین و سایر عوامل جذاب برای تماشاگر به‌شکلی جلو ببریم و درواقع ریتم
کار را به‌شکلی حفظ کنیم که جایی از فیلم حس دل‌زدگی و پس زدن را به تماشاگر ندهد و
خدا را شکر در اکران‌‌های جشنواره‌‌های خارجی و در اکران عمومی فیلم که مدتی است آغاز
شده تماشاگران درون سالن به فیلم واکنش خوبی نشان دادند و تاکنون کسی نبوده که از فیلم
ناراضی باشد.

باتوجه به آنچه گفتید قطعاً بخش مهمی از کار شما به نگارش فیلمنامه معطوف
بوده است، لطفاً کمی در مورد روند پیدا کردن داستان و نگارش آن توضیح دهید.

طرح اولیه فیلم «هاری» را سال۹۰ در
گپ زدن با علیرضا کمالی پیدا کردیم بعد پیش
امیرعلی محسنین نویسنده فیلمنامه که دوست من بود رفتیم و نگارش کار را آغاز کردیم.
شاید بتوانم به‌جرأت بگویم که نگارش فیلمنامه نزدیک به یک سال طول کشید. چون می‌نوشتیم
و این ترس در ما وجود داشت که تماشاگر داستان را حدس بزند، لذا به عقب برمی‌گشتیم و
نوشته‌‌هایمان را از نو مرور می‌کردیم. پس از یک سال نگارش و بازنویسی‌‌های متعدد برای
پروانه ساخت اقدام کردیم که آن هم دو سال طول کشید. در ادامه فیلم را ساختیم و دوباره
سه سال در نوبت ماندیم
تا سرانجام به ما پروانه نمایش دادند.

آیا بازیگران حاضر در فیلم انتخاب‌‌های اول شما هستند؟آیا در زمان نگارش
به آن‌ها فکر می‌کردید یا طی بازنویسی‌‌ها این افراد وارد کار شدند؟

علیرضا کمالی که از ابتدای نگارش فیلمنامه با من بود. وقتی فیلمنامه اولیه
ما نوشته شد میلاد کی‌مرام از سال۹۲ به
ما اضافه شد یعنی حدود یک سال قبل از فیلمبرداری و آقای هاشم‌‌پور هم همراه ایشان وارد
پروژه شد. اما وقتی نوشتن فیلمنامه تمام شد از اواخر سال۹۲ شروع به انتخاب سایر بازیگران کردیم که همه انتخاب‌های اول
ما بودند.

چرا فیلم سه سال
در نوبت اکران بود؟

فیلم یک سری مشکلات ممیزی داشت که با رفع آن مشکلات در ۱۰اسفند۹۵ پروانه نمایش آن را گرفتیم. ضمن این‌که لازم است بگویم ما
از بخش خصوصی هستیم و از هیچ جایی هم حمایت نشدیم. نه‌تنها حمایتی به ما تعلق نگرفت
بلکه مشکلات زیادی هم برای ما به وجود آمد.

برای کار بعدی خود چه برنامه‌ای دارید؟ آیا باز هم در ژانر اجتماعی کار
خواهید کرد؟

مثل همیشه با علیرضا کمالی در مورد یک قصه صحبت کرده‌ایم و در حال کار
کردن روی آن هستیم. البته این را بگویم که ما طرح قصه زیاد داریم و بسیاری از آن‌ها
هم می‌تواند جذاب باشد اما می‌دانیم که احتمال ساخت آن‌ها هم بسیار پایین است. یکی
از این قصه‌‌ها به نام «زخم» است که درباره آن صحبت‌‌هایی باهم کرده‌‌ایم و با چند
دوست نویسنده در حال صحبت هستیم که طرح آن را در صورت امکان به فیلمنامه خوبی تبدیل
کنیم و اگر امکان داشت اواخر بهار سال آینده این فیلم را کلید بزنیم.

علی ظهوری‌راد