آقای فروتنیان در‌ابتدا درباره پیوستنتان به پروژه «کار
کثیف» بگویید.

این فیلم نخستین همکاری من با خسرو معصومی است. پیش ‌از این
در چند فیلم قرار بود با‌هم همکاری داشته باشیم اما بنا به دلایلی شکل نگرفت. این فیلمنامه
نگاهی به جامعه‌ای که مسائل ملتهب زیادی را تجربه می‌کند، دارد و این وجه از کار در
کنار حضور در گروه خسرو معصومی برای من بسیار جذاب بود. فیلمنامه شرایط روز جامعه
را دیده است. این فیلم یکی از معدود آثاری است که دیدن آن برای تمام انسان‌ها، چه
افرادی که در مقام مخاطب قرار می‌گیرند و چه افرادی که همذات‌پنداری می‌کنند، می‌تواند
تاثیرگذار باشد.

در «کار کثیف» در نقش یک پلیس ایفای نقش می‌کنید. کمی
درباره این شخصیت بیشتر بگویید و چه برنامه‌ای برای این‌که شخصیت از پلیس‌هایی که
مخاطب دیده است، فاصله بگیرد و چندبعدی باشد، داشته‌اید؟

در این فیلم نقش یک پلیس را ایفا می‌کنم. قضاوت درباره این‌که
این شخصیت تک‌بعدی است یا چندبعدی، با مخاطبان است و من چندان برای این نقش کاری نکرده‌ام
و تنها خواسته‌های خسرو معصومی را انجام داده‌ام. پلیس در سینمای ایران تعریف
مشخصی دارد. من از همان تعریف استفاده کرده‌ام اما چاشنی‌هایی هم ازلحاظ شخصیتی و
رفتار و کنش‌های اجتماعی به آن افزوده‌ام. پلیس ما به‌شدت جدی است اما وقتی جدی
صحبت می‌کند، مخاطب با او نوعی دیگر از ارتباط را تجربه می‌کند.

آثار خسرو معصومی معمولا با کم‌لطفی‌هایی در اکران مواجه می‌شوند
و برخی از آثار او روی پرده نرفته‌اند. برای «کار کثیف» چه آینده‌ای را پیش‌بینی می‌کنید؟

شرایط جامعه ما هر‌روز نسبت‌به روز قبل تغییر می‌کند و همان‌طور
که نمی‌توانیم از قیمت طلا و ارز مطمئن باشیم، نمی‌توانیم درباره شرایط اکران حرفی
بزنیم.

شما سال‌ها به‌عنوان طراح صحنه و لباس فعالیت می‌کردید اما سال‌هاست
که دیگر در آن حوزه فعالیت نمی‌کنید. آیا بازیگری برای شما فرصتی باقی نگذاشت یا
شرایط طراحی را مناسب نمی‌دیدید؟

نه. شرایط به‌گونه‌ای پیش رفت که تصمیم گرفتم از این حوزه
دور شوم. شرایط طراحی صحنه و لباس با بازیگری، قاطی شد و به همین‌دلیل از این حوزه
دوری کردم. در‌واقع برخی از کارگردان‌هایی که درزمینه طراحی با آن‌ها کار می‌کردم
باعث شدند از این حوزه فعالیت فاصله بگیرم.

یکی از نکاتی که در سینمای ما دیده می‌شود این است که
معمولا طراحی لباس و صحنه را باهم در‌نظر می‌گیرند این دو بخش را به یک‌نفر می‌سپارند.
آیا این برخورد با طراحی درست است؟

طراحی‌صحنه و طراحی لباس، دو کار کاملا متفاوت و مستقل
هستند. باید دلیل این‌که برای طراحی این دو مدیوم، یک‌نفر در‌نظر گرفته می‌شود را
از تهیه‌کننده و کارگردان پرسید. فکر می‌کنم مسائل مالی بسیار در این تصمیم‌گیری
موثر هستند. تنها در ایران به این‌صورت به طراحی صحنه و طراحی لباس نگاه می‌شود.
حتی در کشورهای پیشرفته این تفکیک، بسیار شدیدتر است؛ به‌عنوان‌مثال بخش‌هایی که به‌صورت
کامپیوتری ساخته می‌شوند را یک گروه بر‌عهده‌دارند و طراحی بخش زنده را گروهی
دیگر.

الدوز بیدلی