بهدخت ولیان، معرفی خودش به دوربین را با یک پروژه سخت شروع کرد. سخت
از این جهت که اولا کارگردان هم مثل خودش فیلم‌اولی بود و هیچ‌کس از روش کاری او
خبر نداشت. ولیان به‌همین‌دلیل نمی‌دانست آن فاصله چند‌ماهه؛ بین تمرین‌ها و اجرای
کار، عمدی و تکنیکی بوده و خیلی جزئیات این‌چنینی دیگر را هم درباره نیما اقلیما نمی‌دانست. از طرف‌دیگر او نقش مقابل
میلاد کی‌مرام را بازی می‌کرد که هنرپیشه مشهور و محبوبی است. این هم کار ولیان را
سخت‌تر می‌کرد. اما گذشته از همه این‌ها، کاراکتری که او جلوی دوربین برد هیچ ربطی
به شخصیت واقعی‌اش نداشت. گفت‌وگوی ما با هنرپیشه‌ای که راه دشواری برای رسیدن به
جشنواره فجر طی کرده است را در‌ادامه می‌خوانید.

خانم ولیان لطفا در ابتدا راجع‌به نقشتان در فیلم‌ «امیر» صحبت کنید. آیا این نقش به
شما نزدیک بود و توانستید آن را به‌راحتی بازی کنید؟

کاراکتری که من در فیلم «امیر» داشتم، کاراکتر فوق‌العاده سختی بود
چراکه آن را زندگی نکرده بودم. به‌همین‌دلیل این درگیری برای من جذاب بود و من
آهسته و پیوسته و با هدایت نیما اقلیما شروع کردم. فهم این کاراکتر برای من بسیار
دشوار بود چون در زندگی واقعی نه بچه دارم و نه در‌پی جداشدن و شروع یک زندگی جدید
هستم. در این فیلم من وارد یک زندگی می‌شوم که در آن‌ مجبور به انتخاب هستم و ممکن
است آن انتخاب، اشتباه باشد. اما به‌خاطر حفظ بقا که میل آن در خانم‌ها بیشتر است،
شروع به چنگ انداختن به انتخاب‌های دیگری می‌کنم که ممکن است در زندگی‌ام وجود
داشته باشد. شاید مخاطب، کاراکتر غزل را زیر سوال ببرد ولی باید به او حق داد
چراکه؛ برای به پیش‌بردن زندگی‌اش تلاش می‌کند و می‌خواهد آینده خوبی را هم برای خودش
و هم فرزندش به‌وجود بیاورد.

همکاری با نیما اقلیما چطور بود و وجه‌تمایز او با کارگردانان دیگر
را در چه می‌دانید؟

چیزی که بیشتر از همه اهمیت داشت، آرامش نیما اقلیما بود که خیلی
تاثیرگذار بود و به بازیگر هم انتقال داده‌ می‌شد. ما در یک مدت‌زمان طولانی تمرین
کردیم که بعد از آن چند‌ماه بیکار بودیم و تمرین نکردیم. من خیلی استرس داشتم که
فیلمبرداری ما نزدیک است و چند‌ماه است که از تمرین ما گذشته و وقتی با او صحبت می‌کردم
و استرس‌هایم را روی کارگردان تخلیه می‌کردم، او به من آرامش می‌داد و بعدها سر
فیلمبرداری متوجه شدم که این مدت‌زمان استراحتی که میان تمرین و فیلمبرداری بوده،
چه‌دلیلی داشته است. یعنی تمام این تمرین‌ها و استراحت‌ها به پشتوانه یک هدفی چینش
پیدا کرده بودند و ما روزهای فیلمبرداری به تمرین‌ها فلش‌بک می‌زدیم و دیالوگ‌ها
در ما زنده می‌شد و این شیوه در هدایت بازیگر بسیارعجیب، شیرین و جذاب بود.

پارتنرهای شما چه‌کسانی بودند؟ آیا خودتان راضی بودید و توانستند نقش
شما را تکمیل کنند؟

در فیلم «امیر»، پارتنر من میلاد کی‌مرام است و کودک هنرمندی که
فرزندم بود. به‌عنوان یک پارتنر خیلی راضی هستم چراکه؛ آقای کی‌مرام سابقه بیشتری
در سینما دارند و بسیار به من کمک کردند و بی‌نظیر هستند و از هدایت و حمایتش
ممنونم.

به‌عنوان بازیگری که در این فیلم حضور دارید، فکر می‌کنید که فیلم
شما با‌توجه به مضمون آن چه‌اندازه در جلب‌توجه مخاطب تاثیرگذار باشد؟

این فیلم قطعا بر مخاطب تاثیرگذار خواهد بود چراکه؛ فیلم‌نامه‌ای پر
افت‌و‌خیز دارد و مخاطب، جواب تمام سوالات ذهن خودش را در روند کار می‌گیرد. به‌نظر
من فیلم ما اگر خوب ارائه شود و در اکران شانس بیاورد، قطعا اتفاقات خوبی خواهد
افتاد.

شانس سیمرغ را هم برای فیلم، می‌بینید یا احتمال می‌دهید که فیلم
منتخب مردم شود؟

من دوست دارم همه گروه‌ها در هر بخشی سیمرغ بگیرند اما امیدوارم که
هر‌کسی لیاقتش را دارد و داورها تشخیص می‌دهند برنده سیمرغ باشد.

‌‌قبلا کارگردان‌های فیلم‌اولی بخش جداگانه‌ای داشتند اما گویا امسال
آن بخش برداشته شده است و فیلم‌اولی‌ها کارشان با دیگر کارگردان‌ها رقابت می‌کند.
از‌نظر شما این اتفاق خوبی است یا خیر؟

به‌نظرم اتفاق خیلی‌خوبی است چون این‌که یک فیلم‌اولی تمام تلاشش را
می‌کند تا به‌کارگردانی که چندین‌سال است کار می‌کند، برسد بسیار‌خوب است.‌

‌برای کلام پایانی اگر مطلبی دارید، بفرمایید

ممنون از حمایت و همکاری شما و دیگر دوستان رسانه‌ای و این‌که
خوشحالم که برای اولین‌بار با این کار خوب در جشنواره حضور دارم

یگانه عرب