بایگان در این باره گفت:این بچه ها به نظر من خیلی توانایی دارند،مسئله سر این است که درست هدایت نمی شوند. زمانی که به یاد خودم و  استادانی که  با من کار می کردند می افتم، می بینم  همه چیز به شکل دیگری شده است.از این بچه ها کسی نمی خواهد آرتیست واقعی بسازد.از ابتدا نه به آنها پایگاه  فکری،نه پایگاه جهان بینی و نه استایل خاصی می دهند. با ایجاد کلاس و دانشگاه فکر می کنند این مشکلات حل شده است، در صورتی که آنان جوان هستند و مسوولان و اساتید باید به آنان خط دهند.
وی در ادامه افزود:مسوولان پروژه هستند که باید وقتی  جوانی وارد این عرصه  می شود از آنان راه درست را بخواهند. به طور مثال به ما می گفتند اگر نمی توانی ساز سمفونی را تفکیک کنی مشکل داری و باید یادبگیری که این سازهارا تفکیک کنی.در حال حاضر چه کسی این حرف ها را می زند؟چه کسی این کارهارا می کند؟چه کسی می گوید که این هنرمند باید پایگاه فکری داشته باشد؟چه کسی می پرسد که به چه دلیل کار هنری می کنی و خط این کارهنری چیست؟این بچه ها چه گناهی دارند؟طبیعی است وقتی که جو حاکم این باشد آدم در آن شکل می گیرد و جوانان همه در سن شکل گیری هستند. این بزرگان هستند که در جایگاهی که قرارگرفته اند باید درست جوانان را هدایت کنند. از آنها هنرمندانی بسازند که همیشه بشود به آنها بالید و تاریخ مصرف نداشته و در هر سنی حضور چشمگیر داشته باشند.

افسانه بایگان گفت:این هنرمندان جوان بسیار با استعداد بوده و همه چیز را خوب می فهمند. این جهش ژنی که اتفاق افتاده باعث شده خیلی سریع تر و بهتر از نسل های قبل مطالب را بگیرند،ولی مهم داده هایی است که ما به آنها می دهیم.
وی در پاسخ به این سوال که باید با این افراد که دست به حاشیه سازی می زنند برخورد کرد یا آنها را آزاد گذاشت؟عنوان کرد:این مسوولان و متولیان  فرهنگ و هنر هستند که باید دغدغه این موضوع را داشته باشند .پاس دادن این موضوعات به جوانان کار درستی نیست.  وقتی به طورکلی جوی باشد که حاشیه را بطلبد و موضوع روی کارفرهنگی نباشد و همه به دنبال حرف و سخن و برند و ماشین و ظواهر باشند،طبیعتا  اتفاق درستی نمی افتد.در حال حاضر جامعه از این جوانان، خواسته عمیق با پایگاه فکری ندارد ،ولی زمانی که ما همه اتفاقات مان حول این موضوعات می چرخد، چرا باید از این بچه ها توقع داشته باشیم جور دیگری برخورد کنند؟اگر جور دیگری بخواهند رفتار کنند و به دنبال تفکیک ساز و سمفونی وهنر برای موعود باشند از یک حرکت کلی کنار گذاشته می شوند. چون روند کلی کار ما به یک شکل دیگر است و باید این موضوع را در ابتدا  بررسی کرد. این موضوعات به مسوولان و دست اندرکان این موضوع برمی گردد ،نه این جوانان.در این جامعه اتاق فکری لازم است،جوانان هیچ گناهی ندارند.