وی درباره وضعیت فیلمبرداری سینما و فیلمبرداران آن در ایران به صبا گفت:ما در حوزه فیلمبرداری،تدوین و صدا، خوشبختانه پیشرفت های خوبی را در این چند وقت اخیر داشته ایم.ملاک هر کشوری برای خودش ممکن است چیزی باشد، اما حداقل تلاش می کنیم در حوزه سینمای ایران خودمان را به سطح استاندارد های فنی بین المللی نزدیک کنیم.این تلاش به نتیجه نمی رسد، مگر زمانی که آخرین حلقه مرتبط با این اتفاق شکل بگیرد و آن کمکی است که دوستان و مدیران مربوطه در حوزه نمایش فیلم ها باید انجام دهند.

وی در ادامه افزود:ما با دوربین های خوب و همان هایی که در آن سوی دنیا کار می شود کار  می کنیم . دوستان فیلمبردار نیز از یک سواد نسبی و سطح بالا در (دوز) کار خودشان برخوردارند،اما در خروجی کارها روی پرده سینما،هم ما و هم تماشاگران شاهد آن تلاش و تکنیکی که وجود داشت نیستیم و روی پرده فیلم هایی را نمی بینیم که از کیفیت بالایی برخوردار باشند. علت عمده آن به سالن های نمایش و سیستم پخش ما باز می گردد که متاسفانه هر سال می گوییم، ولی هیچ فکر جدی برای آن نمی شود.

  جعفری که دو فیلم «به وقت شام» و«خجالت نکش»را در جشنواره فجر دارد، در ارتباط با ویژگی های این دو فیلم و همکاری با کارگردانان آنها توضیح داد:هردو فیلم ،برایم لذت بخش بود ، به خصوص فیلم «به وقت شام» که علاوه بر حوزه فیلمبرداری، در همه حوزه های تکنیکی برای همه دوستانی که درگیر بودند و حتی خود آقای حاتمی کیا یک چالش بزرگ بود که درتجربه های قبلی آدم هایی که درگیر این فیلم بودند وجود نداشت . این به لطف طرح و ایده ای که آقای حاتمی کیا داشتند اتفاق افتاد. در کل می توانم بگویم علاوه بر راضی بودن از همکاری، از تجاربی هم که به دست آوردم راضی ام و امیدوارم این تجارب روی پرده بتواند به خوبی دیده شود و ما فیدبکی برای اصلاح کار خودمان بگیریم.

او در ادامه اضافه کرد:همیشه تلاش می کنیم فیلم هایی که درگیرشان هستیم فیلم های خوبی باشند، این موضوع را از روی متن و کارگردان تشخیص می دهیم.در ارتباط با کار«به وقت شام»از قبل می شد پیش بینی کرد که نتیجه خوبی را خواهیم داشت. در فیلم«خجالت نکش» من رابطه دوستانه ای با آقای رضا مقصودی داشتم . ایشان با من تماس گرفتند و خواستند به عنوان مدیر فیلمبرداری در کنارشان باشم . من و بقیه دوستان نیز هرچه در توان داشتیم برای این کار گذاشتیم. فیلمنامه «خجالت نکش»به دلیل جذابیت و کم اشکال بودن که توسط آقای مقصودی و همسرشان نوشته شده بود و مدت ها منتظر ساخت آن بودند برایم جذاب بود،چون کم پیش می آید فیلمنامه های کم اشکال را در سینما ببینیم.اتفاقی که باید برای یک فیلم خوب بیفتد برای این فیلم افتاد . متاسفانه معمولا در فیلم ها تایم کمی را به پیش تولید اختصاص می دهند و تایم بیشتری را برای تولید می گذارند.همه دوست دارند به سرعت فیلم را آغاز کرده و به نتیجه برسانند و با یک کَستینگ خیلی عجیب و غریب نیز به نتیجه می رسند.در صورتی که فیلم «خجالت نکش» از این قاعده مستثنی بود، یک فونداسیون خیلی قوی داشت و عوامل پشت و جلوی دوربین نیز بسیار خوب بودند.

وی گفت:این فیلم مدلی از طنز است که جایش در سینمای ما بسیار حس می شود و نویسنده و کارگردان به لایه های طنز اکتفا نمی کند، سعی می کند آن پشت لایه های دیگر را هم پوشش دهد و با نگاه عمیق تر به مسائل اطراف نگاه کند، حتی اگر زبان تلخی دارد.