احترام السادات برومند مجری برنامه کودک تلویزیون ایران پیش از پیروزی انقلاب اسلامی بود. او از سال ۱۳۴۶ با برنامه کودک در تلویزیون فعالیت هنری خود را آغاز و تا سال ۱۳۵۸ به این فعالیت ادامه داد. پس از انقلاب هم چند نوار قصه برای بچه‌ها منتشر کرد. او پس از سال‌ها دوری از صحنه  نهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۹ به عنوان مجری در جشن انجمن تئاتر کودک و نوجوان حضور یافت.
برومند در فیلم های «فروشنده» با کارگردانی اصغر فرهادی ، «قشنگ و فرنگ» وحید موسائیان و «دیشب باباتو دیدم آیدا» نیز نقش آفرینی کرده است.
با این مجری دوست داشتنی، درباره برنامه های کودک این روزهای تلویزیون گفت و گویی داشته ایم که در ادامه می خوانید:
برومند درباره تفاوت اجرای برنامه های کودک در دوره پیش و پس از انقلاب به صبا، گفت: پیش از انقلاب هم سعی و تلاش تهیه کنندگان و کسانی که برای کودکان در رادیو و تلویزیون کار می کردند، این بود که هم بچه ها را سرگرم و شاد کنند، هم مفاهیم انسانی را با زبان ساده و با اجرای نمایش یا  خواندن شعرهای مخصوص کودکان و نوجوانان به آنها بیاموزند. این برنامه ها مختص بچه های ۱۰-۱۱ سال بود، چون از ۱۲ سالگی به بعد برنامه ها باید متفاوت می شدند. به خاطر دارم که برنامه کودک و نوجوان با هم تفاوت داشت، البته برنامه هایی هم بود که برای هر دو گروه سنی مناسب باشد.
وی ادامه داد: من تا پایان سال ۵۷ در تلویزیون کار کردم. مدت کوتاهی هم در سال های قبل از ۵۷ در رادیو فعالیت داشتم. به یاد دارم سال های بعد از انقلاب، یعنی تا حدود سال ۶۰ هم باز برنامه ها با همان روال پیش از انقلاب بود. برنامه های کودک یک مجری ثابت داشتند و بعد آن مجری درباره آیتم ها صحبت و به بچه ها معرفی می کرد. برنامه ها تنوع داشت و شامل آیتم های متفاوتی بود. بعدها نوع و جنس حرف ها، کلمات و جملات مقداری تفاوت کرد، ولی در واقع باز هم هدف دست اندرکاران برنامه های کودک این بود که بچه ها شاد و سرگرم باشند و مفاهیم انسانی را در قالب برنامه های مختلف یاد بگیرند.
او در ادامه گفت: اوایل سال های ۶۰ برنامه های عروسکی و نمایش های خوبی  برای این گروه سنی تولید می شد که متاسفانه بعدها کمرنگ شد. از اواخر دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ آن قدر توجهی به این نمی شد که سریال، برنامه و نمایش هایی مخصوص برای بچه ها ساخته و تولید شود.  این چند سال اخیر هم فقط «کلاه قرمزی» برنامه مختص به کودکان بود که آن هم در فصولی از سال پخش می شد که متاسفانه عید امسال پخش نشد.
البته الان شبکه زیاد داریم و برنامه های عروسکی هم تولید می شود . بعضی اوقات که شبکه های مختلف را دنبال می کنم، می بینم که اکثر شبکه ها برنامه های کودک دارند. با وجود اینکه بچه کوچک ندارم و در این عرصه هم فعال نیستم، برنامه ها را دنبال می کنم. در حال حاضر برنامه ها خوب است و سعی می شود ضمن اینکه بچه ها را شاد و سرحال نگه می دارند خیلی چیزها را آموزش دهند. یادمان باشد بچه ها، بزرگسال های آینده هستند و باید به آنها خیلی چیزها را درباره اینکه چطور یک شهروند و انسان خوبی باشند، چطور به وظایف شان در آینده و نسبت به طبیعت عمل کنند یاد دهیم. شاهد این هستم که کمابیش در برنامه های کودک این مسائل گفته می شود.  ای کاش در برنامه بزرگسالان نیز کمی به مفاهیم انسانی و تعهدشان نسبت به طبیعت، شهر، کشور و همه اینها تاکید شود!
برومند درباره سریال های کودک ادامه داد: شنیده ام این روزها «قصه های تا به تا» دوباره بازپخش می شود. متاسفانه یکی از چیزهایی که جایش در قاب تلویزیون خالی است، سریال های کودک است. مطمئنا اگر تلویزیون به ارزش کار مرضیه برومند، حمید جبلی، ایرج طهماسب، بهرام شاه محمدلو  و تمام کسانی که زمانی در عرصه کودک فعالیت می کردند، بها دهد اتفاقات خوبی می افتد. اگر برای کار این هنرمندان ارزش قائل شوند و بین آنها و کسانی که تجاری و بازاری کار می کنند، تفاوت بگذارند، این عزیزان دوباره فعال و ۱۰۰ نفر دیگر هم جذب کار می شوند. با این اتفاق تولید و اشتغال زایی ایجاد می شود. دیگر بچه هایی که عروسکی و تئاتر کودک کار می کنند از بیکاری گله نمی کنند. وقتی با لیلی به کوچه و بازار می رویم،  مادرهایی را می بینم که به بچه های شان می گویند: این مامان زی زی گولوست!این سریال با تمام خاطراتش به نسل های بعد هم منتقل می شود. طبیعتا هر چیز خوبی که می خواهید باشد، باید بهایی برایش بپردازید و دنبالش باشید.
وی درباره ویژگی های یک مجری کودک مسلط و موفق توضیح داد: خودم را در جایگاهی نمی دانم که بخواهم راجع به گویندگی و اجرا صحبت کنم. چیزی که می دانم این است که باید در کار صداقت باشد. عقیده ام این است که یک گوینده و مجری از چشم ها، کلام و صورتش، صداقتش مشخص می شود. اگر آن مجری و گوینده به حرف هایی که می زند، معتقد نباشد مطمئنا موفق نخواهد بود. به جز فاکتور صداقت، البته که یک مجری باید چهره قابل قبول و صدای گوش نوازی داشته باشد.
او در ادامه گفت: فن بیان و صحبت کردن را حتی سیاستمداران ما هم باید یاد بگیرند! من تازگی به این فکر می کنم که چقدر خوب است سیاستمداران ما معلمی داشته باشند که به آنها یاد دهند که چطور صحبت کنند تا بتوانند با مردم ارتباط برقرار کنند، بتوانند مفاهیم و درونیات خودشان را درست به مردم برسانند. زمان هایی دیدم که بعضی از این مسوولان نه فقط در حیطه سیاست، وقتی در یک رسانه صحبت می کنند خسته کننده می شوند و نمی توانند درست حرف شان را انتقال دهند. حالا یا مشکل از تُن صداست یا درست کلمات را ادا نمی کنند، این خیلی مهم است. برای مجریان هم همینطور است. چیزی که در برنامه های بزرگسالان امروز دیده می شود و با قدیم تفاوت دارد، این است که خیلی تعارف می کنند! این تعارفات بیجا وقت برنامه را می گیرد و اضافه است. در گذشته این قدر به کسی استاد نمی گفتند! در برنامه های بچه ها مجریان خوبی داریم، خیلی صمیمی هستند و خدا را شکر در اجرا آنها را آزاد گذاشته اند که می توانند جست و خیز داشته باشند، بخندند و شعری بخوانند که این باعث شده موفق تر باشند.
برومند در پایان درباره برنامه «شو» گونه شبکه آموزش و اجرای مشترکش با مسعود فروتن گفت: هیچ شخص حقوقی ای درباره این برنامه با من صحبت نکرده است. حتما آقای فروتن به طور خصوصی یک اطلاعاتی دارند که به شما گفته اند و حتما هم درست گفته اند، ولی من اطلاع دقیقی ندارم.