مسابقه‌های تلویزیونی جزو برنامه‌هایی هستند که مخاطبان
همیشگی خود را حفظ می‌کنند. «چهار سه دو یک» مسابقه‌ای در حوزه هنر وسینما است که
فصل جدید آن بعد از چهار‌سال روی آنتن شبکه چهار رفته است. اجرای این مسابقه را
جواد مولانیا بر‌عهده دارد. گفت‌و‌گو با 
مولانیا را در ادامه می‌خوانید.

وقفه چهار‌ساله در پخش باعث دور شدن مخاطب از
مسابقه نشد؟

بله کاملا درست است؛ در‌واقع یک وقفه با مدت زمان چهار‌سال
برای یک‌برنامه بسیار می‌تواند تاثیرگذار باشد؛ چراکه ممکن است برنامه مخاطب خود
را از دست بدهد؛ در این‌مدت یک‌نسل عوض می‌شود، به‌عنوان مثال یک آدم۲۰‌ساله تبدیل
به یک فرد ۲۴‌ساله می‌شود و ممکن است ذائقه او تغییر کند وشاید بیننده برنامه
نباشد. این اتفاق تاثیرگذاری است که تاثیرات خود را روی این برنامه هم داشته است.
بسیاری از مخاطبان زمانی‌که من را می‌بینند از برنامه می‌پرسند، که وقتی در جواب
می‌گویم دوباره پخش می‌شود متوجه می‌شوم که فصل جدید برنامه را ندیده‌اند؛ د‌رنهایت
باید بگویم این وقفه چنین تاثیرات منفی را روی برنامه گذاشته است.

شما اجرای برنامه‌های مختلفی را در کارنامه
کاری خود دارید؛ با توجه به این‌که جزو شاگردان مرحوم کیارستمی هم بوده‌اید اجرای ‌مسابقه‌ای
تخصصی در حوزه سینما چقدر باعث شده به‌نوعی تخصصی در حوزه اجرا ظاهر شوید و از دانسته‌های
خود در این زمینه بهره‌مند شوید؟

من این مسابقه را خیلی دوست دارم؛ «چهار سه دو یک» برنامه‌ای
است که من برای آن مطالعه کرده‌ام، سال‌ها کتاب خوانده‌ام، در این زمینه تحقیق و
کار کرده‌ام بنابراین دیدن نتایج تمام این کارها روی آنتن، لذت‌ بخش است؛ اگر داور
یا شرکت‌کننده در مسابقه موضوعی را بگوید با‌توجه به آن‌چه در این سال‌ها خوانده‌ام
پاسخ آن‌ها را می‌دهم؛ خیلی مهم است که یک مجری در جایگاه اصلی خود قرار بگیرد، در
این شرایط اجرا هم برای مردم لذت‌بخش است و هم بیننده متوجه می‌‌شود که این فرد
اطلاعات کافی دارد و صرفا پرسش‌گر نیست بلکه مجری کارشناس است. قبل از تولید
مسابقه مطالعات زیادی داشتم، کلی مطلب راجع به کارگردان‌ها، بازیگران، سبک‌های
فیلم‌سازی خواندم و نتیجه این فعالیت‌ها این است که زمانی موضوعی راجع‌به فیلمی
مطرح می‌شود من هم توانایی اظهار‌نظر را دارم.

اجرای شما همیشه با‌نوعی انرژی و بشاش بودن
همراه است، در این مسابقه که به‌صورت تخصصی تولید شده است چقدر این روحیه می‌بایست
در اجرا احساس شود؟

شیوه‌ای که من در اجرا دارم (سرزنده و بشاش بودن) را سعی
کردم در این برنامه هم داشته باشم، اما به‌صورت کنترل شده، زیرا این برنامه مخاطب
جدی‌تری دارد؛ بنابراین نوع شوخی‌ها باید جنس‌دیگری داشته باشند یعنی باید حواسم
باشد که این موضوع کنترل شده پیش رود از‌طرفی باید متوجه باشم که مخاطب من را به
همان صورت می‌شناسد پس بایستی سرزندگی را همچنان در اجرا حفظ کنم. سعی می‌کنم
مجموع ترکیب یک اجرای تخصصی درزمینه هنر و سینما و اجرایی با شیوه پر انرژی را
داشته باشم.

چه تغییراتی در اجرای فصل جدید «چهار سه دو یک»
نسبت به برنامه‌های گذشته دارید؟

قطع به یقین تغییرات بسیارند؛ در‌واقع اجرا در این‌سری برای
من لذت‌بخش‌‌تر و به نوعی عمیق‌تر شده است؛ همان‌طور که مخاطب نیز نسبت به سال‌های
گذشته قطعا عوض شده است.

جواد مولانیا سابقه اجرای برنامه صبحگاهی را
نیز دارد و البته برنامه‌های دیگر در سایر حوزه‌ها؛ فکر نمی‌کنید نسبت به‌گذشته در‌زمینه
اجرا کم‌کارتر هستید؟

بله، این اتفاق عمدی است. با‌وجود این‌که چنین اتفاقی سخت
است اما من تلاشم را کرده‌ام تا مجری برنامه‌هایی باشم که در حوزه تخصص خودم است و
هر‌ برنامه‌ای را اجرا نکنم.

با این حساب قبلا اجرای هر‌برنامه‌ای که
پیشنهاد می‌شد را می‌پذیرفتید؟

نه هر برنامه‌ای؛ اما موضوعی‌که وجود دارد این است که در
حال‌حاضر تولید برنامه‌های ترکیبی نسبت به چند‌‌‌سال پیش خیلی کم‌تر شده است؛
بنابراین من‌هم سعی کردم ژانر برنامه‌هایی که اجرا می‌کنم را کمی تغییر دهم و از
ژانر برنامه‌های اجتماعی به سمت برنامه‌هایی بروم که هنری هستند؛ این کار برایم
جذاب‌تر بود. گرچه در این شرایط کم‌رنگ‌تر می‌شوید اما احساس بهتری خواهید داشت؛
در این چند‌سال هم فعالیت‌های خود را در این زمینه بیشتر کرده‌ام.

چقدر با داوران و کارشناسان مسابقه تبادل نظر
دارید و چه‌طور با آن‌ها هماهنگ می‌شوید؟

اولین مسئله احترام است که باید رعایت شود؛ من اصولا از
حاضر‌جوابی و مواردی از این دست در برنامه پرهیز می‌‌کنم؛ زیرا این عزیزان به‌عنوان
داور در برنامه حضور دارند و چون روی صندلی قضات نشسته‌اند قابل احترام هستند؛ من
با دیده احترام به آن‌ها نگاه می‌کنم، حتی اگر مواقعی احساس کنم که نظر آن‌ها درست
نیست، نظر خودم را مطرح می‌کنم اما باز‌هم در نهایت می‌گویم که رای شما ارجح است
چراکه شما قاضی هستید. سعی کرده‌ام به این شکل اعتماد آن‌ها را جلب کنم. این
اعتماد باعث شده است که آن‌ها هم احساسی متقابل داشته باشند. مضاف‌بر این‌که
استودیویی که مسابقه در آن ضبط می‌شود محیط امن و خوبی است که اطلاعات بسیار دقیق
و درستی در‌آن رد‌ ‌‌و‌ ‌بدل می‌شود واین شرایط به‌طور حتم احساس خوبی را در مخاطب
به‌وجود می‌آورد.

به‌نظر شما مسابقه «چهار سه دو یک» تنها مسابقه
تخصصی حوزه سینما در تلویزیون ماست؟ این برنامه چه‌ویژگی و جایگاهی برای شما دارد؟

بله؛ قطعا همین‌طور است؛ تقریبا مردم من را با این برنامه
می‌شناسند؛ ترجیح من همیشه این است که کیفیت مخاطبان بالا باشد تا کمیت آن‌ها؛
کسانی که بیننده این برنامه‌اند متخصص‌تر هستند و دارای یک زبان مشترک هستیم تا
بهتر بتوانم با آن‌ها ارتباط برقرار کنم؛ زبانی که ما با‌هم می‌توانیم گفت‌وگو
کنیم زبان هنر و سینماست و… واین برای من جذاب است.

از فعالیت‌های جدید خود بگویید.

یک تئاتر داشتم که اجرای آن به‌تازگی تمام شده است؛ یک
نمایشی هم در دست دارم که نزدیک به دو‌ماه است کارهای آن آغاز شده اما اسمی از آن
نمی‌برم. در این‌کار بازیگران خارجی حضور دارند و بخشی از کار نیز به زبان خارجی
خواهد بود.

اجرای تلویزیونی یا فعالیت در عرصه تئاتر اولویت
اصلی شما در حوزه‌هنر است؟

نمی‌توانم بگویم کدام یک اولویت هستند. گاهی کار تئاتر می‌کنم
و مواقعی هم سر‌برنامه تلویزیونی می‌روم؛ بستگی دارد چه‌کاری وجود داشته باشد که
به لحاظ روحی بستر مناسبی برای فعالیت در‌آن به‌وجود بیاید.

در‌این فواصل پیشنهاد فیلم و سریال هم داشتید؟

بله اما کار نکردم؛ به این دلیل‌که نقش‌ها را خیلی دوست
نداشتم؛ کار‌خاصی که بتوانم خود را در آن‌ها به‌خوبی نشان دهم نبودند. درست نوشته
شدن نقش برای من خیلی مهم است.

کلام پایانی.

از همه اعضای گروهی که «چهار سه دو یک» را تولید کرد و از
شبکه‌چهار‌سیما تشکر می‌کنم؛ همچنین از بینندگان که آن‌را تماشا می‌کنند. تلویزیون
حتما به‌ چنین برنامه‌های تخصصی‌ای نیاز دارد. به‌خصوص کشور ما که بسیار جوان است.
بنابراین باید برای این جوانان فکر کرد و برنامه‌های مناسب ساخت؛ برنامه‌هایی که
در آن متخصصان صحبت کنند نه آدم‌هایی که از طریق فضای مجازی و… معروف شده‌اند ما
می‌بایست سلیقه مخاطب را بالا ببریم.

لی‌لاسلمانی