«فیودور داستایفسکی» شاعر و نویسنده برجسته روسی است. ویژگی منحصر به فرد آثار وی روانکاوی و بررسی زوایای روانی شخصیت های داستان است.

فیودور میخاییلوویچ فرزند دوم خانواده داستایوسکی در ۱۱ نوامبر ۱۸۲۱ به دنیا آمد. پدرش پزشک بود و از اوکراین به مسکو مهاجرت کرده بود و مادرش دختر یکی از بازرگانان مسکو بود. در ده سالگی والدینش مزرعه‌ای کوچک در حومه شهر تولا در نزدیکی مسکو خریدند که از آن به بعد تابستان‌ها را در این مکان می‌گذراندند. در ۱۸۳۴ همراه با برادرش به مدرسه شبانه‌ روزی منتقل شدند و سه سال آنجا ماندند. در پانزده سالگی مادرش از دنیا رفت.

در همان سال امتحانات ورودی دانشکده مهندسی نظامی را در پترزبورگ با موفقیت پشت سر گذاشت و در ژانویه ۱۸۳۸ وارد دانشکده شد. در تابستان ۱۸۳۹ خبر فوت پدرش به او رسید. در فاصله سال‌های ۶۴-۱۸۶۲ کتاب‌های خاطرات خانه مردگان و آزردگان را به چاپ رساند. در آغاز سال ۱۸۷۳ سردبیر مجله «گراژ دانین» شد و تا ماه مارس سال بعد به این کار ادامه داد. جوان خام را در زمستان ۷۵-۱۸۷۴ نوشت که در طول سال ۱۸۷۵ در مجله «اوتچستیه زابیسکی» انتشار یافت.
رمان‌ها:
(۱۸۴۶) بیچارگان
(۱۸۴۶) همزاد(رمان)
(۱۸۴۷) خانم صاحبخانه
(۱۸۴۹) نیه توچکا (ناتمام)
(۱۸۵۹) رؤیای عمو
(۱۸۵۹) روستای استپانچیکو
(۱۸۶۱) آزردگان (تحقیر و توهین شدگان)
(۱۸۶۲) خاطرات خانه اموات
(۱۸۶۴) یادداشت‌های زیرزمینی
(۱۸۶۶) جنایت و مکافات
(۱۸۶۷) قمارباز
(۱۸۶۹) ابله
(۱۸۷۰) همیشه شوهر
(۱۸۷۲) جن‌زدگان
(۱۸۷۵) جوان خام
(۱۸۸۰) برادران کارامازوف  
(۱۸۴۶) بیچارگان و… هستند.