کتاب«نامه‌های پاپا – مخلص گرترود استاین هم هستیم!» نامه‌نگاری‌های ارنست همینگوی و چند شخصیت برجسته‌ زمانه‌ اوست.

نامه نوشتن برای همینگوی تفریحی لذت‌بخش بود. هم می‌توانست بی‌پروا هرآنچه را در داستان‌هایش ناگفته مانده بیان کند و هم کمی شیطنت کرده و از لاک نویسندگی‌اش بیرون بیاید، غیبت کند، بدوبیراه بگوید، شتاب‌زده قضاوت کند، و برای نوشتن یک داستان دیگر آماده شود.

در قسمتی از این نامه‌ها می‌خوانیم: «لطفا صحبت‌هایمان را به گوش فاکنر نرسان. حوصله‌ جروبحث ندارم. اگر بعد از خواندن کتاب حاضر بود نقدش کند، هیچ مشکلی نبود. اما اینکه نخوانده قضاوت کند، خیلی بزدلانه است. حوصله‌ بحث ندارم. برایش آرزوی موفقیت می‌کنم…»