در دومین روز نمایشگاه مطبوعات هم تعدادی از سینماگران نظراتشان را در مورد ارتباط سینما و رسانه و سایر مسائل مرتبط با سینما با ما در میان گذاشتند که آن‌ها را در گزارش زیر می‌خوانیم:

علیرضا رئیسیان؛ تهیه‌کننده و کارگردان سینمای ایران در گفت‌وگو با «صبا» در مورد عملکرد مطبوعات سینمایی و تاثیر آن بر سینما گفت: اصولا نه‌تنها مطبوعات سینمایی بلکه بیشتر مطبوعات ما امروز تنها به مسئله خبر‌رسانی می‌پردازند و جای تحلیل و مسائل تحلیلی در آن‌ها خالی است. نمونه عالی آن روزنامه‌‌های ورزشی است که اگر یک روز صفحه اول تمام آن‌ها را باهم مقایسه کنیم می‌بینیم که همه شبیه هم هستند و تعدادی خبر ثابت در تمام آن‌ها کار شده است.

او تصریح کرد: نباید فراموش کرد که این روزها فضای مجازی گوی سبقت را از مطبوعات کاغذی ربوده‌اند و خبر‌رسانی لحظه‌ای آن‌ها این روزها باعث شده مطبوعات کاغذی با چند خبر و مصاحبه بیشتر رنگ و بوی کهنگی داشته باشند و تمام این‌ها در کنار تلویزیون و سایر وسایل ارتباط‌جمعی تصویری یا صوتی است که قبلا هم مشغول به کار بوده‌اند.به نظرم باید مطبوعات با پوست‌اندازی در عملکرد و کارکرد خود تجدیدنظر داشته باشند.

او با ذکر مثالی گفت: مثلا این روزها بحث تبلیغ در فضای مجازی خیلی مورد توجه است و همه باتوجه به هزینه‌‌های اندک آن مایل به تبلیغات به این صورت هستند و از زمان کلید خوردن فیلم تبلیغ را در این فضا آغاز می‌کنند، درحالی‌که همیشه روزنامه بهترین ابزار تبلیغاتی بوده است. برای مثال روزنامه‌‌ها می‌توانند با انتشار عکس و پوستر فیلم‌های خوب و موثر، بیننده را ترغیب به دیدن این فیلم‌ها بکنند ولی مدت‌هاست تبلیغات روزنامه‌ای در ایران به یک شکل ثابت و عملا منسوخ درآمده که جذابیتی ندارد و می‌بینیم آگهی یک فیلم برای یک هفته به یک شکل ثابت کار می‌شود و حتی زحمت طراحی آگهی‌‌های متنوع را به خود نمی‌دهند.

رئیسیان در ادامه گفت: به یاد دارم در زمان نوجوانی ما یکی از اصلی‌ترین جذابیت‌های مطبوعات چاپ پوستر فیلم‌ها به‌صورت کامل در وسط مجله بود اما این روزها با وجود این همه پیشرفت در صنعت چاپ، کسی دیگر به فکر این کار نیست و همه چیز عملا در فضای مجازی خلاصه شده که متاسفانه از ان هم به بدترین شکل استفاده می‌شود.

او تصریح کرد: این روزها می‌بینیم که برای نمایش فیلم‌ها عملا از حضور بازیگر استفاده می‌کنند و حتی در قرارداد آنان هم ذکر می‌شود باید در نمایش‌های مردمی حضور داشته باشند و با کمک فضای مجازی و انتشار عکس و خبر این رویدادها به‌شکل آنی، گمان می‌کنند این کار فعالیت تبلیغی به نفع سینماست، درحالی‌که در کشورهایی که صنعت سینمای قوی دارند بازیگران تنها در یک مراسم فرش قرمز که افتتاحیه فیلم است و نهایتا یک مراسم دیگر که عنوان خیریه را دارد حاضر می‌شوند نه در اکثر جلسات نمایش فیلم. متاسفانه عده‌ای فکر می‌کنند این کار یعنی بازیگر را مردمی می‌کنیم بلکه برعکس این‌گونه بازیگر تبدیل به فردی دم‌دستی می‌شود و این روش تبلیغاتی اصلا درست نیست.

رئیسیان در پایان تصریح کرد: به نظرم هر روزنامه باید شخصیت خود را داشته باشد و مثلا یک روزنامه خبری، یک روزنامه تحلیلی و یک روزنامه آموزشی در زمینه سینما داشته باشیم که البته این مسئله قابل تعمیم به تمامی شاخه‌‌های مطبوعات نیز هست. باید به ظرفیت خبری سینمای ایران توجه داشت و در مطبوعات دست به نو‌‌آوری زد گرچه متاسفانه به‌دلیل یارانه دولتی که به مطبوعات تعلق می‌گیرد همه به فکر گرفتن آن هستند و کسی به فکر نو‌‌آوری نیست.

علی ظهوری‌راد