صبا:نمایش راهمرد در پیوندعاشورا با همه اعصار و نسل ها ،به ویژه قصه انسان
معاصر،راز پویایی بی بدیل آن را به خوبی بیان کرده است.در این روایت نمایشی مطرح
شده که عاشورا قدیم و جدید نمی شناسد و این همان ماجراهای شگفت انگیز آن از مرزهای
اسلامی فراتر رفته و الهام بخش و الگوساز
مفهوم آزادی و آزادگی شده است و سرآغاز مکتبی شده که زمین و زمان نمی شناسد و
متعلق به هیچ قوم و قبیله و کیش و آئینی نیست. در حقیقت و بطن این نمایش مطرح است
که عاشورا متعلق به بشریت است.

نمایش راهمرد،توانسته با نوع آوری در
قالب صحیح و با بهره گیری از گونه های آئینی این امر را موجب شود که از دیرباز
تعزیه،نقالی و پرده خوانی در بیان ایرانیان،فرصت بیان باورها و اعتقادات ملی و
مذهبی را رقم می زده است را نمود بیشتر بخشد. در این راستا،راهمرد توانسته همانند رسانه
ای در نوع خود بسیار تاثیر گذار عمل کند.

متن راهمرد،از روزگار معاصر،انقلاب اسلامی مردم ایران به رهبری برگزیده ای از کلام
امام حسین(ع) و با الهام از الگوی عاشورا توانست پایه های استبداد ۲۵۰۰ ساله را که
به لرزه در آورد بود را نشان دهد و نمود آن را به باورهای مردم این سرزمین و همه
جهانیان عینیت بخشد و آن را در مقابل تماشاگران عینیت بخشد.

نمایش «راهمرد» به طراحی و نویسندگی و کارگردانی حامدهوشیاری به خوبی به رمز
گشایی واقعه عاشورا پرداخته و بیان کرده در نخست اجرا روایت این مفهوم را ارائه کند
که نباید ظلم ستیزی فرهنگ عاشورا به فراموشی سپرده شود ،چرا که در فرهنگ ایثار و
شهادت ، مبارزه برعلیه ستمگران جایگاهی ویژه دارد. در بخش دوم نمایش مطرح شده که
واقعه عاشورا مرز نمی شناسد ، نژاد و قوم نمی شناسد و فریاد حضرت حسین ابن علی(ع)
فریادی به دراز نای تاریخ است. در بخش سوم نمایش راهمرد، نهضت حسینی با نهضت خمینی
در ایران معاصر را ارائه می نماید ، که شکوهمندی قیام مردم ایران با الگویی کاملا
مذهبی از باورهای قیام سالار شهیدان را که به رخ دنیا کشید را بشکل مطلوب نمایان
می سازد ،مردمی که صدها سال بغض فروخفته خود را در قالب پرده خوانی،نقالی و تعزیه
فریاد زدند.حال با همان قالب مستند آن را با نوع آوری خود به مقابل دیدگان تماشاگر
ارائه داده است.

برای این طراحی خلاق نمایش راهمرد و نویسنده و کارگردان این نمایش ،حامد
هوشیاری که در روزگار غربت باورهای مکتبی،همچنان در این مسیر قلم می زند و روی
صحنه می آید درود می فرستم و بدون شک می دانم که این نمایش تاثیر گذار است و لازم
است پیشنهاد شود اجرای خود را با برنامه ریزی در دیگر محافل هنری نیز روی صحنه
ببرد،اما:آب دریا را اگر نتوان کشید،هم به قدر تشنگی باید چشید.