بانو مکرمه قنبری، سال ۱۳۰۷شمسی در روستای دریکنده
استان مازندران به ‌دنیا آمد. جوشش درونی او برای خلق تصاویر از‌‌ همان زمان کودکی
به‌صورت بازی با گل و خاک، خود را آشکار می‌ساخت اما او تا سن شصت‌وهفت‌سالگی برای
بیان احساسات خود ازطریق نقاشی فعالیتی نکرد. میل هنری او ازطریق دیگر کارهای هنری
به‌ویژه آرایش عروس‌های دهکده بروز می‌یافت. رو آوردن مکرمه به نقاشی از بیماری گاو
مورد علاقه‌اش آغاز شد. او گاو محبوبی داشت که برای چراندن آن مجبور بود روزانه مسافت
طولانی‌ای را بپیماید. پس از چندی مکرمه بیمار شد و فرزندانش که نگران سلامتی مادر
بودند بدون اطلاع قبلی او، حیوان را فروختند. پس از آن زمان، مکرمه بسیار غمگین شد
و برای غلبه بر احساساتش به نقاشی پناه برد. او که حتی قادر به خواندن و نوشتن نبود،
بدون هیچ‌گونه آموزش رسمی، دست به خلق تصاویری فوق‌العاده زد. اولین کارش را که پرتره‌ای
از یک گاو بود، با گل و خاک روی سنگ نقاشی کرد. سپس تمام دیوارهای خانه، در‌ها، کدوهای
حلوایی و هر آنچه را می‌توانست به‌عنوان بوم نقاشی عمل کند، انباشته از طرح و رنگ کرد
تا این‌که یکی از پسرانش در یکی از سفرهای ماهانه برای ملاقات مادر، از تهران برایش
رنگ و کاغذ خرید. اکنون تمام خانه‌اش مملو از نقاشی‌هایی شده بود که هرکدام راوی داستان
تلخ و شیرین زندگی به‌شمار می‌آمدند.

نخستین نمایشگاه مکرمه در سال۷۴ در
گالری سیحون برپا شد و پس از آن هر ساله نمایشگاه‌هایی را در‌‌ همان گالری برگزار می‌کرد.
همچنین در سال۸۴ نمایشگاهی
از آثارش در لس‌آنجلس برپا شد.

قنبری در سال ۲۰۰۱میلادی
برای برپایی نمایشگاهی از آثارش به سوئد رفت و‌‌ همان سال به‌عنوان زن سال سوئد برگزیده
شد. کار‌شناسان هنر اروپا، آثار قنبری را با نقاشی‌های شاگال مقایسه می‌کنند. بانو
مکرمه قنبری دوم آبان‌ماه سال۸۴ هجری
شمسی از دنیا رفت.