یاسمن مرتضوی؛ کارشناس ارشد رشته برق و الکترونیک
است که از سال ۱۳۷۹ شمسی، نقاشی با تکنیک آبرنگ را به‌صورت حرفه‌ای نزد مرحوم استاد
خرمی‌نژاد فرا‌گرفته است. او در ادامه مسیر فعالیتش در وادی هنر نقاشی، ‌راهنمایی‌های
استاد محمود سمندریان را چراغ راهش قرار داده و توانسته است به نگاهی شخصی و بومی
در آثارش برسد. مرتضوی پیش از این برگزاری
نمایشگاه انفرادی آبرنگ در نگارخانه اندیشه در سال ۱۳۹۴، شرکت در نمایشگاه صد اثر صد
هنرمند در گالری گلستان در سال ۱۳۹۵، برگزاری و شرکت در نمایشگاه گروهی آبرنگ در فرهنگسرای
ملل در سال ۱۳۹۶ و چاپ
دو اثر آبرنگ در کتاب شهرهشتم در سال ۹۶ را، در کارنامه کاری خود داشته است.
جدیدترین نمایشگاه نقاشی‌های آبرنگ یاسمن مرتضوی نیز این روزها، یعنی از پانزدهم
الی بیست و یکم مهرماه در نگارخانه اندیشه، خیابان شریعتی نرسیده به پل سیدخندان،
بوستان اندیشه برقرار است. موضوع آثار به‌نمایش‌در‌آمده در این گالری، طبیعت بی‌جان،
مناظر شهری و روستایی، معماری مساجد و باغ‌ها و دیگر بناهای ایرانی و… است. به
بهانه برگزاری این نمایشگاه، با این هنرمند نقاش گفت‌و‌گو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

چه شد که تصمیم گرفتید ایده برگزاری نمایشگاه نقاشی‌های
آبرنگتان را اجرایی کنید و سرانجام در نگارخانه اندیشه آن‌ها را در ‌معرض دید عموم
قرار دادید؟

اساسا دوست دارم هرچه را که از زیبایی‌های سرزمین و مردمم، با حرکت آب و رنگ بر
روی کاغذ می‌نگارم، به تمام مردم عزیز نشان دهم. یکی از راه‌ها برای رسیدن به این مقصود
برگزاری نمایشگاه است. باتوجه به مناسب بودن فضا، امکانات و بازدیدکنندگان نگارخانه
اندیشه، برآن شدم که این بار نیز همچون بار قبل در این محل نمایشگاهم را برگزار کنم.

تکنیک آبرنگ در کارهای شما چه ویژگی‌هایی دارد و شما
با چه رویکردی به‌سراغ این تکنیک رفته‌اید؟ (به‌طور خاص اگر امکان دارد در مورد شیوه‌های
خاص رنگ‌گذاری هم برای مخاطبان توضیح دهید)

تکنیک آبرنگ این امکان را فراهم می‌آورد که در کم‌ترین
زمان ممکن بتوانم خواسته‌های خود را به زبان آب و رنگ در بیاورم. با گذاشتن رنگ‌های
متنوع در سطوح بزرگ و کلی، زمینه کار را ایجاد و بعد با لکه‌های دوم و سوم، منظور و
مفهوم را منتقل می‌کنم.

آیا علاقه شخصی در انتخاب این تکنیک نقش داشت یا موارد
دیگر؟

صدای چرخش قلم‌مو در آب، حرکت ابر و باد؛ آب و رنگ بر
روی کاغذ، جادوی پدیده‌های تصادفی که در میان این حرکات به‌وجود می‌آیند و شفافیت و
روحانی بودن رنگ‌ها همواره آرام روح و جانم بوده و هستند. اگر بشود همه این‌ها را
به‌حساب علاقه شخصی گذاشت چراکه نه. و اگر هم این‌ها را جزوی از موارد دیگری غیر
از علائق شخصی می‌دانید، مختارید.

در آثار به‌نمایش درآمده اغلب مناظر شهری را بازنمایی
کرده‌اید. این به‌خصوص در آثار نقاشان موسوم به امپرسیونیست و پست امپرسیونیست نمود
زیادی داشته است. آیا به این سبک‌ها علاقه خاصی دارید؟

خیر. من درحقیقت به صورت کلاسیک کار می‌کنم. اگر در
این میان کار من به سبک‌های مختلف هم نزدیک شود، بدون قصد و التفات بوده است و
دقیقا این حس لحظه انتخاب سوژه و یا لحظه خلق اثر است که فرمت آن را در آن هنگام
تعیین می‌کند.

لطفا درباره ویژگی‌های مناظر شهری که انتخاب کردید توضیح
دهید. چه خصوصیاتی در هنگام انتخاب سوژه باعث می‌شد آن‌ مناظر را برای کشیدن انتخاب
کنید؟

علاقه‌مندی به زیبایی‌های سرزمینم مرا برآن داشته تا
مساجد، عمارت‌ها، باغ‌ها، بازارها و… سرزمینم را از طریق آب و رنگ به بیننده نشان
دهم تا با دیدن آن، روح و جان به گوشه‌ گوشه‌ کشور عزیزمان به پرواز درآید. مطمئنا
خود معماری این آثار پراصالت آنقدر جذابیت‌‌های پیدا و پنهان دارند که هیچ شبهه‌ای
در انتخاب این مناظر به‌وجود نیاید.

علاوه بر طبیعت بی‌جان و معماری، انسان هم یکی از سوژه‌های
شما بوده است. درباره قرار گرفتن انسان در گذر از یک منظر در تابلوهایتان بفرمایید.

مشخصا در میان همه زیبایی‌هایی که سخن از آن‌ها به‌میان
آوردم، توجه خاص به انسان و حضور او در کارها، روح انسانی و حیات و زندگی می‌بخشد،
پس سعی کردم آثارم خالی از این روح، یعنی خالی از زندگی انسانی نباشد و حاصل این
تلاش، تبدیل شده به آن‌چه اکنون بر قاب‌های به نمایش درآمده در این نمایشگاه می‌بینید.

تاکنون استقبال از نمایشگاه چگونه بوده است و بازخورد
مخاطبان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

تعداد بازدیدکنندگان نسبتا خوب بوده و نظرات استادان
هنر و بازدید کنندگان هم بسیار مفید و دلگرم‌کننده است.
اساسا برگزاری نمایشگاه با همین بازخوردها و نظرات است که معنا پیدا می‌کند و
تداوم و استمرار کار هنرمند تا حدی می‌تواند متکی به همین‌ها باشد.

وضعیت این روزهای هنرهای تجسمی و به‌ویژه خرید آثار
تجسمی در گالری‌ها را چگونه ارزیابی می‌کنید.

به‌نظر‌می‌رسد در سال‌های اخیر علاقه به هنر و هنرآموزی
افزایش قابل‌توجهی داشته است، لیکن به دلیل کاهش قدرت خرید عموم مردم و وضعیت
اقتصادی، متاسفانه طبیعتا خرید آثار هنری هم در درجه چندم اهمیت و الویت قرار گرفته
است. اما با همه این احوال می‌توان فرهنگ خرید آثار تجسمی را بیشتر و بیشتر در
میان عموم مردم جا انداخت، تا آن‌ها که توان مالی بیشتری دارند بتوانند به‌جای
هزینه‌های غیرضروری‌، خرید آثار هنری را در برنامه‌هایشان قرار دهند.

علی مینایی