اواخر مردادماه بود که پیام
عزیزی؛ خواننده به‌همراه گروه هشتاد‌‌نفره دف‌نوازان «فروزان» و «هوران» به‌سرپرستی
سیاوش عبدی و بهروز قهاری با حضور مهرداد کریم‌خاوری آهنگساز، تنظیم‌کننده، استاد ساز
دف و سرپرست گروه موسیقی «دف‌نوازان مشتاق» و تعدادی کثیری از علاقه‌مندان موسیقی در
تالار اندیشه حوزه هنری تهران کنسرت برگزار کردند و عزیزی در این کنسرت؛ آهنگ «مسلمانان»
با شعر حضرت شیخ عبدالرحمن خالص و آهنگ «باده جبار» با شعر حضرت مولانا با تنظیم محمد‌جلیل
عندلیبی را اجرا کرد؛ این دو آهنگ معنوی حدود ۳۰۰ سال است در تکایا و خانقاه‌های کردستان
اجرا می‌شوند. این خواننده و
دو گروه بزرگشان قطعات و آهنگ‌های عرفانی و موسیقی پرتحرک کُردی را برای حاضران در
سالن اجرا کردند و عزیزی بعد از اتمام هر آهنگ نام قطعه، آهنگساز، تنظیم‌کننده و شاعر
اثر را نیز به‌دقت معرفی می‌کرد. از نکات بارز این کنسرت، اجرای سه آهنگ «یا رسول‌اله
یا شاهی مدینه»، «ای گل گیانم گل» و «مسلمانان» بود که پیام عزیزی و سامی یوسف به‌صورت
مشترک در آلبوم «برکت» آخرین اثر سامی یوسف اجرا کرده بودند. قطعات و آهنگ‌هایی که
در این کنسرت با صدای پیام عزیزی اجرا شدند، عبارت بودند از: «اله مدد» شعر از حضرت
مولانا، آهنگساز محمد رضا عزیزی، تنظیم‌کننده: محمد جلیل عندلیبی، «یا رسول‌اله یا
شاهی مدینه»، «ای گل گیان گل»، شعر و آهنگ: محمد‌رضا عزیزی، تنظیم‌کننده: محمد‌جلیل
عندلیبی، «از دست عشق» شعر از حضرت شیخ عبدالقادر گیلانی، آهنگساز: محمد رضا عزیزی،
تنظیم‌کننده: علی پژوهشگر و پاشا هنجنی، «یا رسول‌اله نظری فرما»، شعر از پیر بسطام،
آهنگ فرلکلور کُردی، تنظیم‌کننده: علی پژوهشگر و پاشا هنجنی، «اله‌اله یا‌اله» شعر
از حضرت شیخ عبدالرحمن خالص، آهنگساز پیام عزیزی، تنظیم‌کننده: محمد جلیل عندلیبی،
«مسلمانان»، شعر از حضرت شیخ‌عبدالرحمن خالص، تنظیم‌کننده: محمدجلیل عندلیبی، «باده
جبار» شعر از حضرت مولانا، تنظیم‌کننده: محمد جلیل عندلیبی، «یار می‌گوید ‌اله» و
«مدد مدد» شعر از حضرت حافظ، آهنگ از محمدرضا عزیزی و تنظیم‌کننده: علی پژوهشگر و پاشا
هنجنی و آهنگ‌های کُردی «ده‌مه‌گری، مه‌گری» و «کابوکی». به‌بهانه هشتصد و دهمین
سالروز تولد حضرت مولانا با پیام عزیزی گفت‌و‌گو کرده‌ایم.

به‌عنوان خواننده مستقل چه شد که با گروه هوران و فروزان همکاری
کردید و این‌که این همکاری چگونه و براساس چه وجوه اشتراکی شکل گرفت؟

ریشه موسیقی ما در ایران عرفانی و معنوی است و سبک موسیقی من نیز رو
به‌همین سمت‌و‌سو دارد. دلیل
اصلی همکاری من با این گروه این است که اعضای گروه به روح پاک موسیقی عرفانی اعتقاد
عمیقی دارند و از آن‌جایی که ساز اصلی تکایا و خانقاه‌های کردستان دف است، این ساز
وجه مشترک ما شد. می‌شود گفت ما هم از ساز دف بیشتراستفاده کردیم.

فکر می‌کنید برگزاری کنسرت‌های این‌چنین با حال‌و‌هوای عرفانی چه
میزان تاثیرگذاری داشته باشد؟

من اعتقاد بسیار عمیقی به موسیقی عرفانی دارم و تمام تلاش من در جهت ارتقای
این نوع موسیقی معنوی است. انشاله بتواند تاثیرگذار باشد. کما این‌که تاکنون هم
تاثیر خودش را گذاشته است. در این کنسرت سعی کردیم با دعوت به توازن و تعادل، دعوت
به اعتدال و راه میانه، دعوت به حقیقت وحدت‌آفرین پاسخی به رشد خشونت و افراط‌گرایی
در دنیایمان بدهیم. با این حال در این کنسرت، دیدار دوباره‌ای با موسیقی کسانی داشته
باشیم که قبل از ما در این راه میانه به سمت مرکز حرکت کرده‌اند. من معتقدم که بسیاری
از مشکلات فعلی ما عمیقا مرتبط با یک نوع قطع ارتباط فرهنگی با گذشته و فراموشی میراث
فرهنگی، هنری و معنوی ماست.

از موسیقی عرفانی بسیار می‌گویید؛ رابطه‌تان با این موسیقی به چه صورت
است؟

موسیقی عرفانی که ریشه موسیقی ایرانی است؛ در خانواده ما قدمتی ٣٠٠ ساله
دارد. موسیقی عرفانی به دلیل این‌که از دل عارفان و عاشقان ناب خداوند عزیز و حضرت
رسول‌اکرم صل‌اله علیه‌وسلم، برمی‌آید لاجرم بردل می‌نشیند و همیشه در ادوار تاریخ
جایگاه ویژه و مستقل خودش را در موسیقی حفظ کرده است. «دست از طلب ندارم تا کام من
برآید/ یا تن رسد به جانان یا جان زتن برآید.» تا جان در تن دارم به عشق خدا و حضرت
رسول‌اله می‌خوانم؛ چون اعتقاد و باور من و همه عارفان حقیقت بر این است که بالاترین
و مقدس‌ترین و با صفاترین عشق، عشق به خدا و رسول خداست.

فکر می‌کنید نبود شما در عرصه موسیقی به این عرصه ضربه خواهد زد؟

بله؛ به این دلیل که اکنون من از معدود خواننده‌هایی هستم که با عشق زیادی
در این سبک از موسیقی فعالیت دارم.

شما تنها خواننده ایرانی هستید که با سامی یوسف اجرای مشترک داشتید. این
همکاری چگونه بود؟

به‌جز من در این منطقه دیگر کسی نبوده که با او همکاری داشته باشد. این
همکاری بسیار عالی بود و به لطف خدا برکت پیامبر اکرم(ص) همان آهنگ یا رسول‌اله، مدینه
آهنگ من بود که آقای سامی یوسف بازخوانی کردند. این همکاری درهای تازه‌ای از موسیقی
عرفانی دینی به روی من گشود. به همین جهت گستره کار من به کمک دوست خوبم سامی یوسف
می‌شود گفت بین‌المللی شد. آشنایی ما این‌گونه شکل گرفت که او آهنگ یا رسول‌اله که
به زبان کردی است را گوش داده بودند و بسیار علاقه‌مند بودند که آن را بازخوانی کنند.
با مطرح کردن این موضوع با دوست خوبم آقای محمدی، من را به دبی دعوت کردند و من تقریبا
سه روز مهمان ایشان بودم که با هم در همان‌جا این آهنگ را خواندیم.

این ایام تب اجرای کنسرت خواننده‌های ایرانی در دیگر کشورها فراگیر شده
است. این کنسرت‌ها چقدر مخاطب دارند؟

موسیقی پاپ آنقدر فراگیر شده که همه موسیقی‌ها تحت تاثیر آن قرار گرفته‌اند
و می‌شود گفت آن‌طور که باید و شاید برای ظهور و بروز گوشه‌های ناب و زیبای موسیقی
ایرانی کار چشم‌گیری نشده است. کار‌ها یکنواخت هستند و مخاطب همیشه دوست دارد کار جدید
و موسیقی نویی را گوش بدهد. با این حال ما در موسیقی سنتی می‌خواهیم مخاطبانمان از
ما راضی باشند و تعدادشان زیادتر شود. ما کارهای جدیدتر، کارهایی که تقلید نباشد
با سبک جدیدتر داریم. این همه آهنگ‌ها، این همه گوشه‌ها این همه دستگاه‌ها و این همه
مایه‌های ناب و اصیل ایرانی داریم که بتوانیم تلفیق کنیم و به کمک این همه امکانات
که در موسیقی اصیل ایرانی هست، این ریشه‌ها را این اساتید ریشه‌دار و اصیل ایران برای
ما باقی گذاشتند تا ما بتوانیم از این امکانات به نحواحسن استفاده کنیم؛ به این ترتیب
مطمئنا مخاطبانمان بیشتر می‌شود.

استقبال مخاطبان غیرایرانی چگونه است؟

بسیار خوب بوده است و این مخاطبان نشان داده‌اند که از موسیقی اصیل ایرانی
لذت می‌برند.

به نظر شما همه گیرشدن تقلید و کپی در بین خوانندگان آن هم نه در سبک
حتی در لحن، چقدر به آواز ایران ضربه زده است؟

بسیار زیاد. این کار بسیار مضر و مخرب است. هنرمند می‌تواند به آسمان‌ها
پرواز کند به شرط آن‌که با بال‌های خودش بپرد نه آن‌که با صدای کس دیگر یا با لحن خواننده‌ای
دیگر. کسی که می‌خواهد
اعلام وجود کند باید با لحن، صدا و سبک‌وسیاق خودش باشد. اگر ما در سال ۱۳۷۸ آلبوم
و آهنگ معروف «اله مدد» را بیرون دادیم و هزاران کاست فروخته شد مهم این بود که سبک،
شعر، موسیقی و همه چیز جدید بود و تقلید در آن نبود و به همین دلیل مردم از آن استقبال
کردند.

از آن زمان تاکنون برای همه‌گیر شدن موسیقی‌تان چه کرده‌اید؟

سعی کرده‌ام آنچه مردم دوست دارند بخوانم ولی در سایه موسیقی حرفه‌ای
و جدی!

فکر می‌کنید آیا ما در ایران نقد موسیقی به‌شکل حرفه‌ای داریم و نقد و
آنالیز برای آثار منتشر شده براساس استانداردها انجام می‌شود؟

خیر؛ دلیلش این است که آن‌هایی که باید روال نقد را پیش برند سواد کافی
ندارند. وقتی شما برفرض مثال اطلاعاتی از یک شهر کشور یا خیابانی نداشته باشی وقتی
کسی از شما بپرسد فلان جا کجاست و شما ندانی و اطلاعات دقیق نداشته باشی، نمی‌توانی
آدرس دقیق به او بدهید یعنی اگر ما اطلاعاتمان به‌روز و برمبنای معیارهای جهانی باشد
مطمئنا نقد و انتقاد بیشتر می‌شود و همین‌طور آثار پیشبرد بیشتری خواهند داشت ولی اگر
وقتی علم روز و سواد زیاد نباشد، موزیسین‌ها هم درجا می‌زنند؛ در هر زمینه‌ای همین‌طور
است.

در زمینه آواز اکنون صدای کدام خواننده با معیارهای شما از آواز هماهنگی
دارد؟

در سبک‌و‌سیاق من تنها برادر و دوست عزیزم سامی یوسف است که می‌خواند
و با معیارهای من هماهنگی و همخوانی دارد.

برنامه‌ای که در کوتاه مدت پیش رویتان است، چیست و آیا اجرای گروهی یا
تور کنسرت در اروپا و آمریکا دارید؟

بله؛ ما انشاله تورهایی در آسیا اروپا و آمریکا خواهیم داشت. این‌ها حرکت‌هایی
هستند که من می‌توانم انجامشان بدهم ولی در‌عین‌حال در اجرای یکی،دو آهنگ با خواننده‌های
جهانی (اسم خواننده‌ها را نمی‌‌توانم ذکر کنم) که واقعا جزو خواننده‌های خوب بین‌المللی
هستند همکاری می‌کنیم و در رابطه با ساخت کلیپ هم درحال مذاکره هستیم و به امید
خدا بعد از ساخت کلیپ تورهای ما شروع می‌شود.

آیدا دهرونی