رویا افشار بیشتر فعالیت خود را در تئاتر متمرکز کرده و بازی در نمایش «صبح یک روز لعنتی » را اخیرا به پایان رسانده است. نمایش «چه کسی سهراب را کشت ؟» با کارگردانی شهرام کرمی را نیز در سالن قشقایی تئاتر شهر در نوبت اجرا دارد .به همین بهانه با وی به گفت و گو نشسته ایم که می خوانید:

 رویا افشار درباره بازی در نمایش « چه کسی سهراب را کشت ؟» به صبا گفت:تمرین های این نمایش تقریبا به فاصله یک هفته بعد ازاتمام نمایش «صبح یک روز لعنتی »شروع شد. همکاری ای که در این سال ها با شهرام کرمی داشتم موفقیت آمیز بوده و در کارهای ایشان اگر بتوانم نقشی را بازی کنم حتما بازی خواهم داشت. به دلیل عدم تداخل هر دو نمایش و متن قوی کار بازی دراین نمایش را پذیرفتم .

 وی افزود:بسیار مهم است که نمایش حرفی برای گفتن داشته باشد. به صرف تولید انبوه نمی توان برای کیفیت یک حوزه تصمیم گرفت ، به طور مثال سریال های تلویزیونی که وضعیت شان کاملا مشخص است .از نظر من کسی نباید در این تولیدات شرکت کند و جز توهین به مردم هیچ پیامد دیگری در پی نخواهد داشت . من به تماشاچی به شکل استقبال نگاه نخواهم کرد. اگر ۵ نفر تماشگر در سالن موجود باشد برای من کافی است، اما باتوجه به حضور بهرام شاه محمدلو که نسلی را باخود به سالن ها خواهد آورد. متن و موضوع قوی و تاثیر گذار لازم است تا اندک تاثیرات حوزه تئاتردر جامعه مثمر ثمر واقع شود.

 بازیگر سریال «آیینه »در رابطه با متن و محتوا در نمایش«چه کسی سهراب را کشت ؟ » عنوان کرد:این نمایش به نوعی اخبار ساده جامعه را در بر می گیرد و به موضوعات مردمی پرداخته می شود که نه در داستان ها  و حتی در روزنامه ها نامی از آنها برده نمی شود. شاید فئودور داستایفسکی در داستان های خود چنین شخصیت هایی را بزرگ کرده است و مسائلی که آنها دارند بسیار ساده جلوه می کند، در حالی که عمیق بوده و می تواند ریشه های یک خانواده را بسازد.

وی در ادامه افزود : نمایش قابلیت این را خواهد داشت که در کل جامعه حرکت کرده و مسائلی را در پیش گیرد که در حوزه مسائل و دغدغه های انسانی است.چون همهمه و صدای زیادی ندارد می توان به چینین موضوعاتی پرداخت. اینکه شما چه انتخابی می کنید مربوط به این مسائل است .من در جشنواره ها و حوزه های مختلف با شهرام کرمی همکاری داشته ام و به درستی  از نوع نگاه ایشان نسبت به مسائل انسانی آگاه بودم . نقش من دراین  نمایش شاید چیز عجیبی در پی نداشته باشد، اما هر کسی می تواند این نقش را به نوعی متفاوت بازی کند که از شاخصه های اصلی کار شهرام کرمی است . 

بازیگر «شاید وقتی دیگر» در خصوص افت نمایش های تئاتر عنوان کرد : از دست رفتن، فوت کردن، مهاجرت کردن و … سبب شده تا در سال های اخیر جمعیتی از جریان تئاتر حذف و یا سرخورده شوند و به مرور زمان جریان دیگری جایگزین شده، حتی می توان گفت بسیاری از آنها توسط  مسوولان حوزه تئاتر جایگزین شده اند، مثلا در جشنواره آیین سنتی می بینیم که بسیاری از کارها حرفی برای گفتن ندارند. یک سری از جوانان مدام و به هر شکلی می خواهند در تئاتر کار کنند بدون اینکه بدانند آیا کارهای قبلی آنها دنبال می شود یا خیر .

 وی در ادامه افزود: معتقدم به هرقیمتی بودن بی ارزش است، اما در ادامه گروه هایی را هم داریم که بسیار تلاش می کنند و در حال کسب تجربه هستند . بسیار مهم است که شما بتوانید ضمن اینکه حرمت خود و مردم را حفظ می کنید بتوانید در عرصه هنر فعالیت کنید . 

 بازیگر مجموعه «کمربند ها را ببندیم » در رابطه با تولیدات انبوه فرهنگی و بازدهی کم گفت : مسئله اصلی تفکری است که جریان فرهنگی را پیش می برد و آن تولیدات انبوه است، مثل کشور چین .یک زمانی تولیدات چین کم،اما با کیفیت بالا بود .درست از زمانی که تولیدات کشور به سمت تولید انبوه پیش رفت محصولات به پست ترین حد ممکن رسید . بسیاری از نهاد های فرهنگی نیز تولیدات انبوه را فدای کیفیت می کنند و حتی نمی دانند که با این سیستم چه تفکری را باب می کنند .

 وی در ادامه افزود:در مجموعه ای مانند «آینه» ،برای هر قسمت از یک هفته قبل بحث های زیادی در رابطه با نوع بازی ها و متن می شد. حتی در رابطه با بازی ها بحث های زیادی برای قابل فهم بودن و نشستن در دل مردم انجام می شد ،اما امروزه گویا مسئله بزرگان جامعه چنین نیست . 

بایگر نمایش « خروس می‌خواند» در رابطه با بازیگری در تئاتر عنوان کرد : ستاره از نظر من مخصوصا در کار هنر تعریف مشخصی دارد. مانند هر رشته دیگری اگر کسی مسئله و دغدغه هایی در این حوزه نداشته باشد حتما کم خواهد آورد .روزی کسی را می بینیم که شبیه شخص دیگری نیست و به نظر برای بازیگری جالب می آید و اینها دلیل بر بازیگری نمی شود. به صرف گستاخی و توانایی ،اجرای عده ای به معنای بازیگری نیست. به عنوان یک بازیگر می دانم اگر بازیگر موضوعات روانشناسی را دنبال نکند، اگر موسیقی نداند ،اگر تمرینات بدن و بیان نداشته باشد و اگر دغدغه های انسانی و اجتماعی نداشته باشد بازیگر خوبی نمی شود .

 وی در ادامه افزود:بسیاری از همکاران را می بینم که در عرض ۳ روز می توانند یک متن ۶۰ صفحه ای را حفظ کنند و در نهایت خروجی اجرای آنها صفر مطلق می شود. به طور مثال هالیوود مثل صنعت نفت ما با تولیدات فیلمسازی خود جهان را تسخیر کرده است. ممکن است در عرض سال یک اثر با کیفیت داشته باشد، اما به لحاظ کیفی همان یک اثر دارای ارزش ها و استاندارد های مطلوب است، اما دراینجا ما بسیار خسته می شویم وقتی بزرگ تر های ما روی صحنه تئاتر می آیند به آنها توهین می شود .در عرصه هنر متاسفانه به این صورت است که اگر صاحب نظر و اندیشه مشخص نباشی مدام هستی .

 رویا افشار در رابطه با عدم پخش تله تئاتر ها افزود:  بستگی دارد که چطور نگاه کنیم .به طور مثال دونالد ترامپ یک سرمایه دار مطلق است . قطعا برای او اهمیتی ندارد زمانی که از محیط زیست صحبت می شود یا مسائل دیگر، او به دنبال کسب سرمایه به هر قیمتی است . تله تئاترها ممکن است  چرخه مالی نداشته باشند، اما به لحاظ فرهنگی تاثیرات مناسب خود را در جامعه خواهد گذاشت . مسوولان باید با تصمیم های صحیح در این حوزه سرمایه گذاری مناسب داشته باشند. به لحاظ فرهنگی باید ببینیم آیا می خواهیم کاری از پیش ببریم؟ اگر جوانان جامعه ما باسواد فرهنگی رشد کنند قطعا می توانند این سرمایه را به اشکال مختلف به جامعه باز گردانند .

 وی در ادامه افزود: متاسفانه تله تئاتر ها به سمت فاجعه رفت و با ۱۰ میلیون تومان ۶۰ نفر را جلوی دوربین می بردند. در نهایت تولیدات آن به طور کلی متوقف شد .