سعید سهیلی کارگردان فیلم پرفروش «گشت ۲»در ارتباط با این موضوع که به چه دلیل نامی از فیلم شما در جشن خانه سینما به چشم نمی خورد به صبا گفت: بایکوت کردن «گشت ارشاد» در جشن خانه سینما تعجب برانگیز نیست، نه تنها بهت برانگیز نیست، بلکه کاملا طبیعی و قابل پیش بینی است، وقتی سال هاست سعید سهیلی توسط خانه سینما بایکوت شده است، مگر می شود فیلمش بایکوت نشود؟ مدت هاست که آب من و خانه سینما در یک جوی نمی رود. آنها نمی خواهند سر به تن من باشد و من نمی خواهم کلاه به سر آنها.
وی در ادامه اضافه کرد: البته جانب انصاف را باید رعایت کرد، شاید دوستان خانه سینما خیلی هم مقصر نباشند و لابد مقصر من هستم. من که هنوز زبان تملق و چاپلوسی را بلد نشدم و همچنان با زبان خودم حرف می زنم، زبانی که از جنگ به ارث برده ام، زبانی تند و صریح، زبانی که این روزها خوشایند بسیاری نیست. البته «زبان سرخ سر سبز هم می دهد بر باد». القصه که منوچهر شهسواری هم مثل بسیاری آمد که فضای خانه سینما را عوض کند، اما انگار هر کس وارد این خانه شود پیش از هر تغییری خودش منقلب می شود و دوباره خانه همان خانه است و در آن بر همان پاشنه می چرخد که می چرخید!!!
وی در ارتباط با شرایط فعلی خانه سینما گفت: داوری های جشن خانه سینما هم کاملا سلیقه ای است، باید به سلیقه ها احترام گذاشت، می خواهد بی سلیقه گی باشد یا بد سلیقه گی، کم سلیقه گی باشد یا کج سلیقه گی!
سهیلی درخصوص این موضوع که کانون کارگردانان خانه سینما همواره حاشیه ساز بوده و گاهی باعث دلخوری کارگردانان با سابقه شده است، توضیح داد: کانون کارگردانان گاهی تب دارد و گاهی لرز و گاهی تشنج!!! و علت این تب و لرز و تشنج، عدم یکدستی است، عدم یکدستی در شورای مرکزی. کانون کارگردانان چند بزرگ نیا دارد و چند بزرگ نما. بزرگ نیاها قد و قواره ای بلند و رعنا دارند و بزرگ نماها صدایی بلند و رسا. بزرگ نیاها ۱۰ سال یک بار فیلم می سازند و صدای شان در نمی آید، اما بزرگ نماها سالی یک فیلم می سازند و فیلم شان نمی فروشد و صدای شان گوش فلک را کر می کند!!! مگر نه آنکه طبل تو خالی صدایی بلند دارد!!! آری، کانون کارگردانان تب دارد، چرا که یکدست نیست. بزرگ نیا در کنار بزرگ نما می نشیند، هنرمند در کنار هنربند و نیکی در کنار بدی. من از محمد بزرگ نیا عصبی نیستم، چون او هم انسان بزرگی است و هم کارگردان بزرگی. پیشکسوت است و احترام پیشکسوت واجب. او چنانچه به صورت من سیلی هم بزند سرم را بالا نمی آورم، اما گله دارم، چرا که بزرگ نیا و دیگر بزرگان نباید فریب بخورند ، فریب کسانی که غوره نشده پز انگور گرفته اند ، انگور نشده خود را مویز می پندارند.
سهیلی در ادامه بحث اضافه کرد: شورای مرکزی کانون کارگردانان جای بزرگان است و افسوس که صندلی این شورا برای بعضی ها بسیار بزرگ است. بسیار و بی اندازه، آن قدر که خود را در آن گم کرده اند. بر صندلی کانون کارگردانان باید کسانی تکیه زنند که به آن اعتبار می دهند، نه آنانی که اندک اعتبار خود را از آن دارند و می گیرند.کانون کارگردانان همچنان تب دارد ، تب و لرز و تشنج . امیدوارم تعلیق و تهدید دوای دردش باشد، دوای این تب!این لرز! این تشنج!
There are no comments yet