میا کوتو متولد ۱۹۵۵، نویسنده‌ای سفیدپوست (با پدر و مادر مهاجر اهل پرتغال) و اهل موزامبیک است که علاوه بر رمان‌نویسی، شعر و فیلم‌نامه و داستان کوتاه هم در کارنامه‌اش دارد. او درگیر جریان‌های براندازی در موزامبیک علیه حکومت استعماری پرتغال بود. روزنامه‌نگاری کرده و مدیریت آژانس خبری موزامبیک را نیز به عهده داشته. کوتو در بسیاری از آثارش زبان پرتغالی را با اصطلاحات محلی و ساختارهای موزامبیکی درمی‌آمیزد: این یعنی نمونه‌ جدیدی از روایت آفریقایی. زبانش سرشار از استعاره و نمادگرایی و ضرب‌المثل و ضدمثل است و بعدی شاعرانه دارد. آثار او یادآور آثاری نویسنده‌هایی مثل ژوآئو گیمارائس روزا و ژورژه آمادو است. کوتو تا امروز بیش از سی اثر در کارنامه‌ خود دارد.

مهدی غبرایی نیز کتاب‌هایی از نویسندگان برتر تاریخ ادبیات را در کارنامه‌ خود دارد. او مترجم آثار ارنست همینگوی، خالد حسینی، ژوزه ساراماگو، دوریس لِسینگ، هاروکی موراکامی،کازئو ایشیگورو، اِروین یالوم، راینر ماریه ریلکه، میخائیل بولگاکف، جویس کرول اوتس، ادگار آلن پو، رومن گاری، ویرجینیا وولف، تامس هاردی و چارلز دیکنز است. غبرایی از سال ۱۳۶۰ به‌طور حرفه‌ای ترجمه می‌کند.