به گزارش خبرنگار تئاتر صبا، نمایش تراژدی «فرجام» نوشته ملیحه مرادی جعفری و طراحی و کارگردانی محمدمهدی شریفی و با بازی زهرا اسلمی، محمدتقی کریمی‌نیا و بهادر جمشیدی تا ۲۲ شهریور ماه در سالن آمفی‌تئاتر شهرستان اقلید استان فارس روی صحنه بود از این‌رو گفتگویی با محمدمهدی شریفی کارگردان اثر درباره وضعیت تئاتر استان فارس و همچنین، شهرستان اقلید ترتیب دادیم.

محمدمهدی شریفی در گفتگو با صبا در تشریح جایگاه نمایش‌های آیینی مذهبی در میان مخاطبان تئاتر در شهرستان‌ها گفت: نمایش‌های آیینی ممکن است در شهرستان‌ها مخاطب داشته باشد ولی هنوز نمایش‌های مذهبی جایگاهی را که باید داشته باشند در شهرستان‌ها ندارند. نمایش‌های آیینی مذهبی مخاطبان خاص خودش را دارد و همه مردم به تماشای چنین آثاری نمی‌نشینند. کسانی هم که به تماشای نمایش‌های آیینی مذهبی می‌نشینند، فقط در ایامی خاص مثل ماه رمضان و ماه‌های محرم و صفر برای تماشای این نمایش‌ها اقدام می‌کنند؛ هرچند آمار مستندی دراین‌باره وجود ندارد.

او با تاکید بر اهمیت تئاتر توضیح داد: هالی تئاتر نمایش‌ها را روی صحنه می‌برند تا روح و روان انسان‌ها را به آرامش برسانند، افکارشان را وسعت ببخشند و آن‌ها را به انسانیت نزدیک کنند. تئاتر باعث می‌شود انسان‌ها عشق‌آفرینی، شور، یکدلی و دوست‌داشتن را در کنار هم تجربه کنند.

کارگردان نمایش «شبیه پدر» وضعیت امکانات تئاتری استان فارس و به ویژه شهرستان اقلید را اینگونه بیان کرد: امکانات تئاتری در استان فارس به میزان کافی وجود دارد و مشکل اصلی بحث مالی است که گروه‌های نمایشی را از ادامه فعالیت‌ها باز می‌دارد. اگر نهادی وجود داشته باشد که حمایت کند، خیلی خوب می‌شود به ویژه وقتی قرار است نمایشی آیینی مذهبی اجرا برود. همینکه بتوان دستمزد ناچیزی به بازیگران و عوامل گروه نمایشی داد یا دخل و خرج با هم برابر شود، برای ما بس است. مخاطبان حتی با تبلیغات به سختی در سالن‌های تئاتر حضور پیدا می‌کنند در صورتی که ما دوست داریم با صندلی‌های پرشده از تماشاگر روی صحنه برویم. نکته اصلی این است که مردم هنوز با تئاتر آشنا نشده‌اند چون خودشان دغدغه‌ها و مشکلات فراوانی دارند. تئاتر در زمره آخرین اولویت‌های آن‌ها قرار دارد از این‌رو ابتدا باید مشکل آب و نان مردم حل شود تا بعدا بتوانند به فکر تماشای تئاتر بیفتند.

او افزود: من نزدیک به سی‌سال است که در عرصه تئاتر، مشغول به فعالیت هستم و در ژانرهای مختلف اثر روی صحنه بردم به طوری که همه در شهرستان اقلید مرا می‌شناسند با این وجود هنوز تئاتر در شهرستان اقلید جایگاه خودش را نتوانسته به دست بیاورد. حتی در مرکز استان هم وضعیت تئاتر به همین شکل است و مسئولان به تئاتر به عنوان یک ویترین نگاه می‌کنند تا بتوانند نشان کشورهای اروپایی بدهند و بگویند در ایران تئاتر وجود دارد. تئاتر یک هنر آسمانی و دریایی از تمامی هنرها شامل موسیقی، شعر، ادبیات، معماری و رنگ‌شناسی و غیره است که می‌تواند جایگاه رفیعی حتی بالاتر از سینما داشته باشد. تئاتر زنده است و یک تصویر مُرده نیست. همچنین، قابلیت به چالش کشیدن تمامی مسائل را دارد.

کارگردان نمایش «آخ اگه بارون بزنه» تئاتر را بچه یتیمی دانست که همه به او زور می‌گویند و گفت: انجمن هنرهای نمایشی استان فارس هیچ کمک هزینه‌ای به گروه‌های نمایشی نمی‌دهد و همچنین، مردم نیز در شهرستان‌ها با توجه به شرایط اقتصادی توان کمک به گروه‌های نمایشی را ندارند.

محمدمهدی شریفی در سخنان پایانی راجع به کیفیت نمایش‌ها در استان فارس و توان رقابت آن‌ها با اجراهای روی صحنه رفته در سطح شهر تهران عنوان کرد: در استان فارس گاهی نمایش‌هایی روی صحنه می‌رود که حتی مشابهش در استان تهران وجود ندارد به طوری که شاید از لحاظ کیفیت اجرایی در سطح جهانی حرفی برای گفتن داشته باشند. تهران به عنوان پایتخت کشور ارزش کافی برای تئاتر شهرستان‌ها قائل نیست حتی می‌خواهد تئاتر شهرستان‌های دیگر را ببلعد و در خودش هضم کند.

فرزاد جمشیددانایی

انتهای پیام/