امسال اگر همه چیز مهیا باشد اولین فیلم سینمایی خود را خواهم ساخت.این فیلم به مسایلی می پردازد که در سینما کمتر به آن پرداخته شده است. زنان و کودکان از محوریت اصلی فیلم خواهند بود .

اردشیر رستمی درباره فعالیت های خود به صبا گفت:امسال اگر همه چیز مهیا باشد اولین فیلم سینمایی خود را خواهم ساخت.این فیلم به مسایلی می پردازد که در سینما کمتر به آن پرداخته شده است. زنان و کودکان از محوریت اصلی فیلم خواهند بود.
وی افزود: سفر به مناطق محروم و دردهایی که درجامعه وجود دارد باید دیده شود و من وظیفه انسانی خود می دانم در رابطه با مشکلات جامعه کاری انجام دهم . به طور مثال خودسوزی هایی که در استان ایلام اتفاق افتاد و یا اتفاق های مهم ایران وجهان، نمی توان نسبت به این امور بی تفاوت بود.تمام تلاش خود را برای ساخت فیلمی که بتوان حرف هایی را زد خواهم داشت .
رستمی در رابطه با تصویر سازی نمایش «پچ پچه های پشت خط نبرد» توضیح داد:آرمان کوچکی طراح گرافیک کار بودند.متن نمایش ارزشمند بود و بازی ها و نوع پرداخت بسیار برای من تاثیر گذار بود. از کارگردان نمایش اشکان خیل هم نژاد تشکر ویژه دارم.در دوران گذشته نیز برای این نمایش تصویر سازی انجام دادم که مورد موافقت ارشاد قرار نگرفت.از دلایل عدم موافقت به اعتقاد شخصی من نوع نگاه ضد جنگی است که در رابطه با کار داشتم . به خاطر ادبیاتی که در ما وجود دارد ما گمان می کنیم باید جنگ را ستایش کنیم ،در صورتی که معتقدم ما همیشه باید ضد جنگ باشیم .
اردشیر رستمی تصویرگر کتاب «تلنگر » در رابطه با وضعیت گرافیک گفت:من گرافیست نیستم ،اما کار گرافیکی انجام می دهم .همچنین ذهن گرافیکی دارم و معتقدم درعصر حاضر تاثیر گرافیک به اندازه سال های ۵۰ و ۶۰ نیست . به دلیل وجود شبکه های مجازی و دسترسی آسان به همه رسانه ها سطح عمومی پایین آمده و انباشت اطلاعات مانع بسیاری از رویداد ها شده است .
وی در ادامه افزود: در گذشته بعضی از فیلم ها انقلابی به پا می کردند، اما در حال حاضر کمتر شاهد تاثیرگذاری های اینچنینی هستیم ،چون جهان به سمت دیگری می رود وانگار در مرحله جدیدی به سر می بریم. بااین همه فکر می کنم گرافیک در ایران و جهان رو به تعالی است .
اردشیر رستمی در رابطه با تفاوت های تصویر گری در تئاتر و سینما عنوان کرد : ما در هر دو حوزه سینما و تئاتر به عنوان اولین کار باید زیبایی و جذابیت را در نظر بگیریم. امروزه غالبا اتفاقی در این زمینه رخ نمی دهد و گویا به سمت و سوی نو آوری نمی رویم .
پابلو پیکاسو جمله جالبی دارد، او در رابطه با هنر می گوید :«همان گونه که مسلمانان هنگام ورود به مسجد کفش های خود را در می آورند ، هنرمندان نیز هنگام کار باید از درون خودشان بیرون بیایند».
این جمله پیکاسو برای من بسیار دلنشین است. ما معمولا با ذهنیت قبلی به سراغ کارها می رویم و حتی با جهان پیرامون خود نیز به شکل مرده برخورد می کنیم .
اردشیر رستمی که مدتی را در مناطق محروم در کنار مردم زندگی کرده است در رابطه با دغدغه هایش گفت: در کاریکاتور های من بسیاری از مسایل اجتماعی منعکس شده اند. هنگامی که در دانشگاه علامه طباطبایی درس می خواندم به من گفته می شد چرا فقر را ستایش می کنم ؟ جواب من این بود که انتخاب این قشر از مردم ،فقر نبوده است. اینکه آنها روح فروشی و یا جسم فروشی نکرده اند و شرافتمندانه زندگی خواهند کرد .
تمام تلاش خود را به کار خواهم گرفت تا در این فیلم ضمن پرداختن به مسایل و دغدغه های اجتماعی، با توجه به موضوع خاصی که فیلنامه دارد و شاید جسارت پرداخت در فیلم هایی از این جنس کم باشد با پیداکردن راهکاری مناسب حرف هایم را بزنم تا شرمنده خود نباشم .