وفامهر که این روزها و پس از سال ها،در نمایش «شب دشنه ها ی بلند » به کارگردانی علی شمس بازی می کند. از حضور در صحنه تئاتر و دیگر دغدغه هایش به خبرنگار خبرگزاری صبا گفت: حدود ۲۰ سال است که هر چند سال یک بار به بهانه ای کنار گذاشته شده ام و این اتفاق از سال ۷۶ تا امروز برای من تکرار شده است .

از سال ۷۶ حدود ۵ سال ،تمام متن هایم توسط مرکز هنر های نمایشی رد شد
وی توضیح داد: بعد از سال ۷۶ حدود ۵ سال، تمام متن هایم توسط مرکز هنر های نمایشی رد شد و سال ۸۳  کاری را روی صحنه داشتم که چند روز مانده به اجرای عموم و در حالی که حتی طراحی لباس من هم انجام شده بود، به دستور یکی ازمدیران تئاتر به دلایلی  ، کارگردان مجبور به کنار گذاشته شدن من از اجرا شد.خانمی  که برای بازبینی تئاتر آمده بود را جایگزین من کردند . کارگردان علیرغم میل باطنی و باتوجه به اینکه اولین تجربه کاری وی بود و نیازبه همراهی با مدیران داشت ،از من درخواست کرد تا انصراف دهم .

 سال ۸۴ برخی از کسانی که من را حذف کردند خودشان حذف شدند ،اما دلایلی که این سال ها باعث عدم حضور من در نمایش بود، غالبا خستگی از این همه تلاش بی سرانجام بود.

مرضیه وفامهر بازیگر فیلم «پا برهنه در بهشت » افزود: در مورد فیلم «تهران من حراج » تمام عوامل تهیه و تولید کار به فعالیت های شان ادامه دادند، اما من بهای سنگینی را برای بازی در فیلم پرداخت کرده و هفت سال ممنوع الکار شدم .خصلتی که از کودکی به همراه من بود و با من رشد کرده داشتن زبان سرخ بود، حتی در دانشکده هنرهای زیبا هم اساتید دائما به من متذکر می شدند با این زبان درعرصه هنر کنار گذاشته خواهی شد .

وی گفت: دوری از کار تجربه بسیار سختی است و شاید برخی از مسوولان نمی دانند با حذف هنرمندان چه ضربه ای به جسم و روح شان می زنند. خوشحالم که بعضی از افرادی که دیروز حذف کننده بودند، امروزه  در دایره هنرمندان هستند و دیگر حذف نمی کنند بلکه خلق می کنند ، این حرکت مسلما بیانگر رشد است .برای من این ترقی در ذهن آنها مهم و خوشحال کننده است که ذهنیت های رادیکال کم کم به سمت تعادل و توازن حرکت کنند.

وفامهر افزود:در این سال ها بسیار تلاش کردم برای کار کردن ،ولی همه در ها بسته بود. نمایش «شب دشنه های بلند » دری بود که بعد از سال ها به روی من باز شد .خوشحالم با گروهی هستم که تئاتر را می فهمند و فرهنگ را می شناسند . معتقدم هیچ وقت جریانی از جهان حذف نمی شود و جریان ها وابسته به فرد نیست، وابسته به ضرورت هاست .افرادی که منزوی هستند و به ظاهر کار نمی کنند حذف شدنی نیستند. آنها کار کرد خودشان را دارند .

در تمام این سال ها که از صحنه تئاتر کنار گذاشته شده بودم دائما به مرکز هنر های نمایشی متن می فرستادم و رد می شد تا اینکه در دانشکده هنر های زیبا یک متن از کار هایم را برای خسرو حکیم رابط فرستادم و گفتند نمایشنامه بسیار عمیق است و جاهایی از نمایش نیز باید تصحیح شود. با تعجب پرسیدم من دو سال پیاپی متن را برای شما فرستادم  مرکز  که ایشان بازخوان فجر بودندو گفتند این متن هرگز به دست من نرسیده است . تصمیم گرفتم به مرکز بروم و متن هایم را از این مرکز پس بگیرم. به یاد دارم یک اتاق را به من نشان دادند که پر از متن ها و کاغذ های مختلف بود و گفتند پیدا کنید .از نویسنده ای پنج متن تصویب شد چون روابط حسنه ای داشت و زبان نداشت و نویسنده ای به کل حذف می شود چون زبانش سرخ بود از سال هاس ۷۶ تا ۸۴ صحبت می کنم که تلاش می کردم تا تئاتر کار کنم .بعد از آن هم که به کل وضع طوری شد که من رغبت نمی کردم پایم را به مرکز بگذارم و دیگر نرفتم .

وی افزود: در این سال ها در ورکشاپ های مختلف خارجی در رشته های مختلف شرکت کردم و چندین فیلم کوتاه و مستند توسط من ساخته شده است .چند سال مشغول یادگیری فلسفه بودم و فیلمنامه های مختلفی توسط من نگارش شده است .برنامه هایی برای فیلمسازی در آینده نزدیک دارم . درزمینه حرفه ای ،جایی که کسی مثل ناصر تقوایی حضور داشته باشد، من خدمتگزارش هستم ، نه تنها خدمتگزار ناصر تقوایی، بلکه هر کسی که در این سال ها ارزش هنری را دانسته اند با افتخار همکاری کردم .

وفامهرگفت:در همه سال های فعالیت های هنری تکیه ام برخودم بوده و به شدت معتقدم خلق هنری شهودی است و در تنهایی مطلق اتفاق می افتد . تکیه کردن بر هیچ کس را قبول ندارم و حتی زمانی که بخواهم از اتفاقاتی که بر من گذشته صحبت کنم، مثل دوران کودکی ام که مصادف با انقلاب بود یا جنگ ایران و تجربه های حضور در تهران ،دانشکده هنر و… درد ها ومسائل من اشتراکاتی دارد با کسی که سال ۱۳۲۰  در آبادان به دنیا آمده است، ولی باز هم تفاوت هایی وجود دارد و من موظف هستم از چیزهایی که در من اتفاق افتاده است حرف بزنم .تمام فیلم هایی کوتاهی که توسط من کار شده است تاثیر جنگ برکودکان است چرا که کودکی من در جنگ گذشته است .

وی در رابطه با دغدغه های اجتماعی و زیست محیطی توضیح داد: از مدت ها پیش به این باور رسیده ام که به جای واکنش می بایست کنش مناسب داشته باشیم . هرروز که از خواب بیدار می شویم یک فاجعه در قسمتی از جهان رخ داده است و از خلق اثر هنری دور می شویم . ما نباید صبر کنیم تا جنگی اتفاق بیفتد و بعد به آسیب های جنگی بپردازیم . بهتر است قبل از وقوع اتفاق به پیامد های جنگ یا هر فاجعه دیگری بپردازیم تا چنین اتفاقاتی در جهان رخ ندهد  و راه های خلاقانه  و هنرمندانه ای برویم تا جهان هنرمندانه تر شود.

وفا مهر ادامه داد:می توانیم سهم خود را در جهان ایفا کنیم .هرشخصی در این جهان از زندگی سهمی دارد . ما تجربه زیستی کمی داریم زمانی که من در محیط بیرون از منزل بتوانم با حیوانات و طبیعت ارتباط برقرار کنم با زندگی احساس بهتری خواهم داشت . اغلب ما زندگی نمی کنیم و گاها مبارزه می کنیم. وقتی تمام توان ما در جهت مبارزه با چیزی باشد زندگی را از یاد ما می برد . احساس یگانگی با طبیعت ، حیوانات و بشریت می تواند کره زمین را از همه فجایع انسانی  نجات دهد . بر این باورم که اگر شخصی روزی یک گلوله به سمت من پرتاب کند من به سمت او گلوله ای نشانه نمی روم، زیرا یک شلیک بهتر از دو شلیک است . جمله ای که بارها از ناصر تقوایی شنیده ام : روشنفکر نمی تواند بکشد پس کشته می شود.

وی در رابطه با موسسه ناصر تقوایی و پیگیری چاپ آثار توضیح داد: بعد از دوسال دوندگی اساسنامه ای تنظیم شده برای موسسه فرهنگی هنری ناصر تقوایی که در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به تصویب رسیده است . اساسنامه به ثبت شرکت ها رسیده، اما به دلایلی پروانه لازم را ارشاد به ما نداده است. من تلاش های لازم را برای به ثبت رسیدن این موسسه انجام می دهم که اتفاق بسیار خوبی در حوزه فرهنگی کشور است. اگر در ایران چنین اتفاقی رخ ندهد با مذاکره ای که با ناشر های خارج از کشور داشته ام کتاب ها و آثار ایشان را واگذار خواهم کرد. نتیجه قطعا برای فرهنگ وهنر ایران شایسته نیست . جامعه دانشگاهی بیرون از ایران نسبت به چاپ دوزبانه آثار استقبال نشان دادند. اما ترجیح من چاپ آثار در ایران است .

مهسا جلوه