ثبت‌هایی که شاید در نگاه نخست خنده‌آور و امری
غیر ضروری به نظر برسد اما رئیس مرکز میراث ناملموس تهران با تاکید
برآن‌که دانش کاشت‌وتهیه این موارد به ثبت رسیده ‌است نه خود محصول ادامه داد: به
اعتقاد ما هر آنچه بجز میراث اقوام مختلف باشد باید ثبت شود. حال آن‌که ممکن است
چنین ثبت‌هایی در نگاه نخست برای عموم جامعه قابل درک نباشد اما به‌طورقطع در
منطقه و اقوام خاص خود از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند.

به گزارش «صبا»، یداله پرمون؛ رئیس مرکز میراث ناملموس تهران در
نشستی با اصحاب رسانه با اعلام این خبر گفت: اگر بتوانیم دانش گذشته را به نسل
جدید منتقل کنیم می‌توان گفت پاسداری از میراث ناملموس را انجام داده‌ایم. در این
راستا هر آنچه که در زمره سنت‌های شفاهی(آنچه در بستر زبان جاری می‌شود)، هنرهای
اجرایی(موسیقی، رقص، تئاتر، تعزیه و…)، آیین‌ها(آداب و رسوم، سوگواره‌، بازی‌های
سنتی و…)، دانش سنتی(مدیریت سنتی، نجوم، کاشت و کشاورزی، طب سنتی و…) بگنجد به‌عنوان
میراث ناملموس ثبت خواهد شد.

محمدحسن طالبیان؛ رئیس شورای حکام مرکز میراث ناملموس تهران نیز با
تاکید برآن‌که ثبت برخی از پرونده‌های میراث ناملموس مانند دنده‌کباب، کباب بناب و
کرفس باعث بروز برخی نظرهای متناقض و نادرست شده‌ است چراکه در واقع در ثبت دنده‌کباب
خود کباب ثبت نشده بلکه دانش پخت کباب به ثبت رسیده است. در مورد ثبت ملی کرفس نیز
رویشگاه آن ثبت شد.

معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با اشاره به حجم کم
پرونده‌های ناملموس از نظر کمیت نسبت به پرونده‌های ملموس از این بعد گفت:‌ با این
وجود کیفیت پرونده‌های ناملموس بسیار زیاد است. باید در جامعه این موارد مطرح و آسیب‌شناسی
شوند و نیاز است مسائل این پرونده‌ها در سطح ملی شناسایی تهیه شود و تجربیات برگرفته
از آن‌ها بسیار ملموس باشد.

وی به فهرست در حال انتظار میراث ناملموس نیز اشاره کرد و گفت: همه استان‌ها
تقریبا سیاهه‌ای از میراث ناملموس قابل ثبت را ارائه کرده‌اند. ما نیز فهرست در حال
انتظار ثبت جهانی میراث ناملموس را تهیه کرده‌ایم.

اقوام، میراث ناملموس خود را معرفی کنند

در ادامه این نشست، رئیس مرکز میراث ناملموس تهران با تاکید برآن‌که،
تمام این موارد بخشی از مردم‌شناسی به‌همراه هنر و زبانشناسی هستند تصریح کرد: آگاهی
فرهنگی از تمام این موارد می‌تواند از نسلی به نسل دیگر انتقال یابد و ما باید
حافظ آن باشیم. در این راستا در سال ۲۰۰۳ کنوانسیون پاسداری از میراث ناملموس در
یونسکو به تصویب رسید و از آن پس کشورها در این راه گام برداشتند. ایران نیز در
سال ۲۰۰۶ به این کنوانسیون پیوست و درحال حاضر دبیرخانه منطقه‌ای را اداره می‌کند
که ۱۱ کشور عضو آن هستند.

پرمون با تاکید برآن‌که اگر قوم یا استانی درخواست ثبت پرونده میراث
ناملموس داشته باشد مورد استقبال مرکز میراث ناملموس تهران قرار می‌گیرد گفت: با
توجه به گستره فرهنگی میان اقوام مختلف در منطقه شاهد شباهت‌هایی بین مراسم‌ و
داشته‌های قوم‌های مختلف هستیم در این راستا قصد داریم از این پس رابطه «عموزادگی»
بین شهرها و روستاهای مختلف ایجاد کنیم. این امر از رابطه خواهرخواندگی که بین
شهرهای مختلف باب شده‌ است آمده و ما قصد داریم این بخش را در منطقه گسترش دهیم.

وی یادآور شد: به‌طور مثال عروسک‌های بدون چهره در بخش‌های مختلفی در
ایران تولید می‌شود که نمونه آن در کشورهایی مانند افغانستان، ترکمنستان، قزاقستان
و تاجیکستان و حتی در شرق اروپا تولید می‌شود، این اتفاقات و مشابهات‌ها ایده‌ای مناسب
برای این طرح است. به‌طور قطع
نخست باید دستورالعمل و آیین‌نامه تهیه شود و اگر بتوانیم آن را به‌عنوان پایلوت کار
کنیم.

معصومه دیودار