پدرام شریفی؛ بازیگر سریال پلیسی «گشت ویژه»، که تا پیش از این تجربه
بازی در فیلم‌های سینمایی چون «بادیگارد»،«سیانور»٬ «ماهی و گربه»،
«متولد۶۵»٬ «سایه» و… را در کارنامه کاری
خود به ثبت رسانده، مهدی رحمانی را از مهترین دلایل پیوستنش به این سریال دانست و بیان
کرد: از سال ۸۸ که
تجربه حضور در سریال «سرزمین کهن» کمال تبریزی را پشت‌سر گذاشتم تا به‌امروز پیشنهاد
بازی در سریال‌های مختلفی را داشتم اما ترجیحم آن بود که درطول این چندسال در سینما
متمرکز باشم تا این‌که پیشنهاد بازی در «گشت ویژه» مطرح شد و این پیشنهاد را به‌دلیل
حضور مهدی رحمانی، کارگردانی که اولین تجربه سریالسازیش را رقم می‌زد و حساسیت و نگاهی
سینمایی داشت و همچنین آقای سعید سعدی تهیه‌کننده کاربلد سینما پذیرفتم.

وی با بیان این‌که ایفای نقش
پلیس می‌تواند برای هربازیگری وسوسه‌کننده باشد، اظهار داشت: نگارش فیلمنامه «گشت ویژه»
به موازات فیلمبرداری سریال پیش می‌رفت و من به‌عنوان یک بازیگر بازی در این اثر را
با گزاره‌ای برای خودم شروع کردم و آن این بود که دوست‌دارم در جامعه چه پلیسی ببینم؟
برهمین اساس ویژگی‌هایی را به شخصیتم اضافه و یا حذف کردم و سعی‌کردم ظرفیت‌هایی را
به‌وجود بیاورم تا مخاطب وارد چالش با این شخصیت شود.

شریفی درخصوص تفاوت بازی در دو مدیوم سینما و تلویزیون و کارکردهای آن
گفت: سینما رسانه‌ای است که تو از جانب مخاطب آن برای دیده‌شدن انتخاب می‌شوی اما تلویزیون
در هرخانه‌ای از هرقشری پیدا می‌شود و طیف وسیعی از مخاطب تو را نظاره می‌کند. بازخوردهایی
که پس از پخش سریال «گشت ویژه» از مخاطبان گرفتم برایم متفاوت‌تر از واکنش مردم در
موقع اکران فیلم‌های سینمایی بود. بازی در سریال، یک بازیگر را بیشتر در معرض قضاوت
قرار می‌دهد و نکته‌ها و نظراتی را از مردم دریافت میکنی که بسیار متفاوت،درست و در
عین‌حال پیشبرنده است.

بازیگر فیلم «بادیگارد»، که پیش از این در نقش یک افسر در فیلم سینمایی
«سیانور» هم ظاهر شده بود درخصوص وجه‌تمایز شخصیتش در سریال «گشت ویژه» با سایر کاراکتر‌هایی
که تا به‌امروز ایفا کرده است، بیان کرد: «گشت ویژه» به‌لحاظ ساختاری با بادیگارد که
نقش یک مامور حفاظتی را داشتم و «سیانور» که ایفاگر نقش یک افسر بودم تفاوت‌هایی دارد
و بالطبع کاراکترم نیز با آن‌ها متفاوت است. این سریال دراصل اولین تجربه من در حوزه
سریال‌های اکشن به‌حساب می‌آید که به‌معنای واقعی در مختصات یک پلیس ظاهر و با اتفاقات
این شغل درگیر شده‌ام درصورتی‌که در فیلمی مثل «سیانور» ویژگی‌های شخصیتی امیر و انتخاب
آن بین عشق و وظیفه پررنگ‌تر از اعمال او در جایگاه یک افسر است.

پدرام شریفی معتقد است نبود آزادی عمل و ریسک‌پذیری در نگارش فیلمنامه‌های
ژانر پلیسی ضربه‌زننده است و گفت: پتانسیل و نقاط دراماتیک این ژانر بسیار بالاست،
اما نمایش همیشگی پلیس خوب و بی‌اشتباه و یا خلافکار بد مخاطب را باخود درگیر نمی‌کند
همان‌طور که در سینمای جهان می‌بینیم در ستایش جایگاه پلیس، هیچ‌وقت او را مبرای از
اشتباه نمی‌دانند بلکه در معرض شک و یا انتخاب راه ‌غلط نیز قرار‌ می‌دهند. زمانی‌که
پلیسی اشتباه کند و یا خلافکاری رفتاری انسانی از خود بروز بدهد مخاطب با وی وارد چالش
می‌شود اما متاسفانه ما در ژانر پلیسی‌مان عادت به نمایش سفیدوسیاه داریم و نمی‌شود
هیچ صنف و قشری را زیرسوال برد و یا حتی شوخی کرد.

شریفی با تاکید بر این‌که سینمای پلیسی ما فرسنگ‌ها با جهان فاصله دارد،
بیان کرد: ساخت فیلم و سریال‌های اکشن بدون‌شک نیازمند صرف هزینه و زمان است، اما متاسفانه
در ایران بهترین ایده‌های یک کارگردان و تهیه‌کننده به‌علت همین کمبودها عملی نمی‌شود
و پیشرفتی در این زمینه نمی‌بینیم. یکی از مهمترین دلایلی که مخاطب با آثار اکشن ارتباط
می‌گیرد ایجاد هیجان در وجود اوست و ما تا زمانی‌که در کوتاه‌ترین مدت و با کمترین
هزینه و نهایتا با یک خودرو پیکان دست به ساخت صحنه‌های اکشن میزنیم بازی را باخته‌ایم.

وی با ذکر این نکته که تقلید و کلیشه در ساخت یک فیلم و سریال صرفا کار
اشتباهی نیست،ادامه داد: من موافق تکرار اتفاقات خوب هستم و به‌نظرم اتفاق مهمی است
که اگر شکل‌وشمایل صحنه‌های اکشن‌کاری مثل «هشدار برای کبری۱۱» وارد تلویزیون ما شود.

بازیگر فیلم سینمایی «ماهی و گربه» درخصوص نگاه مخاطبان نسبت به سریال
«گشت ویژه» گفت: دید و سلیقه مهدی رحمانی به‌عنوان یک فیلمساز و هوشمندی و دلسوزی سعید
سعدی تهیه‌کننده در موفقیت این سریال نقش اساسی داشت. مخاطب امروز تلویزیون فقط بیننده
۵ شبکه نیست او عالی‌ترین نوع سریال‌ها تا
ضعیف‌ترینشان مثل جم را تماشا کرده و دید و سلیقه‌اش نسبت به گذشته گسترده‌تر شده است.
برای جلب‌نظر این مخاطب بدون‌شک باید نسبت به حال و گذشته تلاش بیشتری کرد.