مجید برزگر؛ تهیه‌کننده فیلم
«ممیرو» در خصوص این اقدام خانه سینما می‌گوید: جداکردن فیلم‌های سینمایی و
ویدئویی از هم یک اشتباه است، البته به‌طور حتم این را درک کرده و سعی می‌کنم
بپذیرم که هر سازمانی برای برگزاری جشن و جشنواره خود مقرراتی دارد و باید آن را
رعایت کند؛ چه جشنواره فجر باشد چه جشن خانه سینما اما وقتی اعلام می‌کنیم همه
فیلم‌های اکران‌شده می‌توانند در جشن شرکت کنند، طبیعی است در این مسیر، فیلم‌های
با اکران محدود هم جزو فیلم‌های اکران‌شده به حساب می‌آیند. بنابراین جدا کردن اینها
از هم اشتباه است.

کارگردان فیلم سینمایی «پرویز» در
ادامه می‌گوید: بعضی از فیلم‌هایی که در گروه هنر و تجربه اکران می‌شوند فیلم‌های
مهمی هستند که می‌توانند در بخش مسابقه خانه سینما به رقابت بپردازند. هر فیلمی که
در سینمای ایران پروانه سینمایی دارد، لزوما فیلم با ارزشی برای حضور در رقابت سینمایی
نیست. فکر می‌کنم دوستانمان در خانه سینما این نگرانی را دارند که با اضافه‌شدن
فیلم‌های هنر و تجربه به جشن خانه سینما، نیاز به زمان بیشتری برای داوری‌کردن
باشد و به همین دلیل تصمیم گرفته‌اند به‌طور کلی این فیلم‌ها را کنار بگذارند.
باید روی این موضوع فکر کرد و چاره‌ای برایش اندیشید و مثل خیلی از جاها که فیلم‌های
زیادی را مورد قضاوت قرار می‌دهند سعی کنند در جشن خانه سینما نیز تعداد فیلم‌های
بیشتری را داوری کنند. گرچه امسال خیلی دیر به فکر افتادند.

برزگر که رئیس انجمن فیلم کوتاه در
خانه سینما نیز هست، در ادامه با تاکید بر اهمیت برنامه‌ریزی به موقع برای جشن
خانه سینما می‌گوید: خاطرم هست که منوچهر شاهسواری؛ مدیر عامل خانه سینما در یک
جلسه خصوصی اعلام کرد با پایان جشن امسال، دبیرخانه دائمی شروع به کار می‌کند تا
فیلم‌ها را برای جشن سال بعد، رصد کند. امیدوارم واقعا این اتفاق بیفتد و از این
سوءتفاهم بیرون بیاییم. وقتی اسم جشن بزرگ سینمای ایران را بر یک رویداد می‌گذاریم
باید نگاه وسیع‌تری به این اتفاق داشته باشیم و همه فیلم‌ها را مورد داوری قرار
دهیم. ما این بحث را در سال گذشته هم داشتیم.

این نویسنده و کارگردان ادامه‌ می‌دهد:
«اگر این تقسیم‌بندی را بپذیریم که فیلم‌ها به دو دسته ویدئویی و سینمایی تقسیم می‌شوند
– که خودش جای بحث فراوان دارد- از بین همین فیلم‌های ویدئویی تعداد کمی هستند که
می‌توانند به پرده برسند، از میان آن‌ها فیلم‌هایی هستند که تلاش می‌کنند زبان
سینمایی یا تجربه سینمایی انجام بدهند. فیلمی مثل «ممیرو» تلاشی است برای اینکه
تجربه متفاوتی در گستره سینما داشته باشد و زبان متفاوتی را برای بیان خودش انتخاب
می‌کند. به نظرم ندیدن چنین فیلمی کمی بی‌انصافی است.»

برزگر مهم‌ترین دلیل برای ارزیابی
فیلم‌ها را کیفیت آنها دانسته و می‌گوید: بقیه فیلم‌های هنر و تجربه مثل
«چهارشنبه» نیز لیاقت این را دارند که در جشنواره سنجیده شوند. کیفیت یک فیلم، مهم‌ترین
ملاک برای این است که بدانیم آن را در جشن سینمای ایران قرار بدهیم یا خیر. نه این‌که
صرفا با تکیه بر پروانه نمایش سینمایی یا ویدئویی بخواهیم فیلم را قضاوت کنیم. اگر
معیار انتخاب‌ها فقط خود فیلم‌ها باشند، آن‌وقت چاره کار ساده است.

او ادامه می‌دهد: اگر قرار باشد
همه فیلم‌های ویدئویی بتوانند در جشن خانه سینما شرکت کنند تعداد این فیلم‌ها
بسیار زیاد است و این غیر ممکن است. به این دلیل که تعداد زیادی از این فیلم‌ها
صرفا برای شبکه خانگی ساخته شده‌اند ولی بعضی از این فیلم‌ها برای پرده بزرگ ساخته
می‌شوند اما به هر دلیلی -که به‌هر حال مجوز آن را هم خود سازمان سینمایی می‌دهد-
با پروانه ویدئویی ساخته شده‌اند.

کارگردان فیلم سینمایی «یک شهروند
کاملا معمولی» اعتراض خود به تصمیم خانه سینما را این‌گونه ابراز می‌کند: به نوع
نگاهی که در طول این یکی دو سال رواج پیدا کرده است اعتراض دارم اما به دستور‌العمل‌ها
و تصمیمات شورای سیاست‌گذاری جشن خانه سینما احترام می‌گذارم. به‌عنوان عضو خانه
سینما که نسبتا فعال هم هستم و سال‌هاست به‌عنوان رئیس انجمن فیلم کوتاه ایران در
خانه سینما فعالیت می‌کنم و عضو کانون کارگردانان نیز هستم، فکر می‌کنم هر چقدر هم
این موضوع عامدانه نباشد، باز هم کار خوبی نیست.

برزگر با بیان راهکاری برای حضور
فیلم‌های هنر و تجربه در جشن خانه سینما می‌گوید: یا خانه سینما باید بپذیرد که
فیلم‌های هنر و تجربه را قبول کند -که در آن صورت تعدادشان زیاد خواهد بود- یا به
کل آنها را کنار بگذارد یا این‌که هیات انتخابی متشکل از شورای سیاست‌گذاری جشن
خانه‌ سینما و افرادی نیز از گروه هنر و تجربه تشکیل بشود تا تعدادی فیلم را
انتخاب و در داوری جشن خانه سینما قرار دهند. در این صورت موضوع حل خواهد شد.

مجید برزگر در پایان می‌گوید: به‌نظرم
کمال تبریزی می‌توانست در این زمینه به شکل دیگری برخورد کند و بعضی از فیلم‌ها
مثل «چهارشنبه»، «ممیرو»، «پات» و… را که موفقیت‌هایی هم کسب کرده‌اند به لیست
داوری‌ اضافه کند. فکر می‌کنم هنوز هم دیر نشده است و می‌توانند این فیلم‌ها را به
لیست اضافه کنند.

فیلم «ممیرو» به کارگردانی هادی محقق و تهیه‌کنندگی
مجید برزگر، برنده بخش
رقابت اصلی جشنواره فیلم بوسان بوده است و در بیش از بیست جشنواره جهانی نمایش داده شده و در اکران عمومی در هنر و
تجربه نیز نقدهای بسیار مثبتی روی آن شده و جوایز زیادی را به خود اختصاص داده
است.