سودابه
بیضایی؛ بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون که پیش از بازیگری در زمینه شعر و ادبیات
فارسی نیز فعالیت داشته است با اشاره به نگارش فیلمنامه سریال «قصه پهلوانان»
توضیح داد: در دانشگاه، رشته ادبیات فارسی خوانده‌ام و قبل از این‌که به دانشگاه
بروم شعر، ترانه و داستان‌های کوتاه می‌نوشتم و از آن‌جا که رشته تحصیلی‌ام ادبیات
فارسی است همیشه به نوشتن علاقه داشتم. در حال حاضر هم یک مجموعه داستان کوتاه و
یک رمان دارم. نگارش سریال «پهلوانان» را بیشتر به دلیل آشنایی‌ام با تهیه‌کننده
این مجموعه، قبول کردم. سعیدحران‌اف این کار را پیشنهاد داد که از زمان شروع این
طرح، با آنها بودم تا در نهایت به یک سریال ۱۳ قسمتی تبدیل شد. ما این کار راحدود
یک‌سال پیش شروع کردیم که پیش از این، از شبکه نسیم پخش شد و در حال حاضر هم از
شبکه دو‌سیما پخش می‌شود.

بیضایی
درباره نویسندگی در زمینه کودک و نوجوان گفت: زمانی که می‌خواهیم برای کودک و
نوجوان بنویسیم باید همان اندازه دنیایمان را کوچک، شفاف و کودکانه کنیم و به
دنیای کودکانه برویم. کسی که می‌خواهد برای کودکان بنویسد خودش باید یک کودک درون
فعال داشته باشد تا بتواند خودش را در دل آن کودکان ببرد و با آنها همذات‌پنداری
کند. این امکان نیز وجود دارد کسی که بُعد کودک درونش از بین رفته باشد نتواند به
این دنیا نزدیک شود.

وی با
بیان تاثیر سیستم آموزشی در سرنوشت کودکان عنوان کرد: اعتقاد دارم که سیستم آموزشی
در هر جای دنیا اگر قوی باشد به‌شدت در آینده کودکان تاثیر‌گذار خواهد بود. به هر
حال کودکان این مرز و بوم بزرگ می‌شوند و یک روزی آینده‌سازان این مملکت خواهند شد.
به همین دلیل سیستم آموزشی هر چقدر پایه‌های محکمی داشته باشد، همان اندازه نیز
آینده کودکان تضمین شده است و آنها به طور قطع افرادی می‌شوند که برای جامعه خود
مثمر‌ثمر خواهند بود.

سودابه
بیضایی در پایان گفت: نویسندگی دغدغه من است. فیلمنامه‌هایی که در این مدت به‌دست
من رسیده‌اند نتوانستند من را راضی کنند به دلیل این‌که فاقد خلاقیت هستند. در هنر
به خلاقیت اعتقاد زیادی دارم، اگر قرار باشد هنر برایم تبدیل به یک کار اداری شود
خیلی لذت‌بخش نخواهد بود. هنر را به‌خاطر خلق کردن به عنوان شغلم و نه فقط کار
کردن انتخاب کردم. اگر فیلمنامه‌ای باشد که آن خلاقیت لازم را داشته باشد برایم
جذاب است. نمی‌گویم که کار شاخصی انجام داده‌ام اما برایم جذاب بود که در این بخش
از فیلمنامه، موقعیت‌ها و آدم‌ها را خودم خلق کردم. لذت خلق کردن در هنر، به من
انگیزه و نیروی خاصی می‌دهد.